Αρχείο ημέρας 15 Μαρτίου, 2011
ΜΠΑΜΠΕΣΗΣ Ο …ΡΟΒΕΡΤΟΣ. ΜΟΝΟ Ο ΡΟΒΕΡΤΟΣ ΔΗΜΑΡΧΕ; ΠΑΝΕ ΠΕΡΙΠΑΤΟ ΤΑ ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΙΚΑ.
ΤΑ ΒΓΑΖΕΙ ΟΛΑ, ΟΤΑΝ ΛΕΜΕ ΟΛΑ, ΟΛΑ.
ΕΚΒΙΑΖΕΙ ΜΕ ΜΑΘΗΜΑ ΤΑ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΑ Η ΑΝΝΟΥΛΑ, ΓΙΑΤΙ …ΑΝΝΟΥΛΑ ΑΠΟΔΕΙΧΘΗΚΕ.
Πηγή: News247.gr
Μάθημα Σάββατα και αργίες
Όλα τα μαθήματα που χάνονται θα αναπληρωθούν διαβεβαιώνει η Άννα Διαμαντοπούλου, μετά το κύμα καταλήψεων λόγω των συγχωνεύσεων σχολείων. Με το ισχύον σύστημα οι Πανελλαδικές εξετάσεις.
Δημοσιεύτηκε: Μάρτιος 15 2011 18:06
Μιλώντας στον ΣΚΑΪ τόνισε ότι οι εκπαιδευτικοί θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί και πρόσθεσε ότι οι διδακτικές ώρες που χάνονται λόγω καταλήψεων, θα αναπληρωθούν με μαθήματα τα Σάββατα και τις αργίες!
Αναφερόμενη στις συνενώσεις σχολείων τόνισε ότι στόχος του υπουργείου είναι να υπάρχουν σχολεία Δημοτικά, Γυμνάσια και Λύκεια με επαρκή αριθμό τμημάτων, ώστε να εφαρμόζονται τα νέα Προγράμματα Σπουδών.
Η κα Διαμαντοπούλου σημείωσε ότι είναι ανάγκη να γίνει σωστή διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού, καθώς στην Ελλάδα έχουμε 170.000 εκπαιδευτικούς, τη μεγαλύτερη αναλογία εκπαιδευτικών ανά μαθητή, δηλαδή έναν εκπαιδευτικό ανά 8 μαθητές.
Όσον αφορά τους εκπαιδευτικούς που πλεονάζουν λόγω συγχωνεύσεων η κ. Διαμαντοπούλου υπογράμμισε ότι όταν καταργείται το σχολείο ο εκπαιδευτικός είναι στη διάθεση του διευθυντή και θα τον μεταφέρει στον ίδιο νομό, σε αντίστοιχη θέση και μάλιστα κατά προτεραιότητα.
Μιλώντας για το «καυτό» ζήτημα του αριθμού των μαθητών σε κάθε τάξη, η Άννα Διαμαντοπούλου δήλωσε ότι έχει φτάσει σε όλα τα σχολεία εγκύκλιος, σύμφωνα με την οποία κανένα τμήμα δεν μπορεί να έχει πάνω από 25 μαθητές στο Δημοτικό, και 25 συν 10% στο Γυμνάσιο και Λύκειο, όταν υπάρχει σοβαρό πρόβλημα υποδομών.
Τέλος, σχετικά με το νέο σύστημα των πανελλαδικών εξετάσεων η υπ. Παιδείας επανέλαβε φέτος θα γίνουν με το ισχύον και οι αλλαγές θα ισχύσουν από το 2014.
ME TO …ΟΠΛΟ ΠΑΡΑ ΠΟΔΑ Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΤΡΙΦΥΛΙΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ. ΓΙΑΤΙ ΕΧΟΥΜΕ ΔΗΜΑΡΧΟ.
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΚΗΔΕΜΟΝΩΝ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΚΟΠΑΝΑΚΙΟΥ: ΑΠΑΡΑΔΕΧΤΗ Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΗ ΤΟΥ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΜΑΣ.
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΟΝΕΩΝ
ΚΑΙ ΚΗΔΕΜΟΝΩΝ
ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΚΟΠΑΝΑΚΙΟΥ
Κοπανάκι 15-3-2011
Προς : Την κ. Διαμαντοπούλου Άννα
Υπουργό Παιδείας Δια Βίου
Μάθησης & Θρησκευμάτων
Ανδρέα Παπανδρέου 37
151 80 Μαρούσι
Κοιν. : Βουλευτές Νομού Μεσσηνίας
(για δικές τους ενέργειές)
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Χθες ανακοινώθηκε ότι το Γυμνάσιο Κοπανακίου Μεσσηνίας θα συγχωνευθεί με το Γυμνάσιο Κυπαρισσίας.
Η λήψη της απόφασης έγινε χωρίς τη σύμφωνη γνώμη της τοπικής κοινωνίας, και παρά τη διαβεβαίωση από πλευράς Υπουργείου ότι σε κάθε περίπτωση θα ληφθεί υπόψη η γνώμη των τοπικών κοινωνιών.
Η τοπική κοινωνία σας γνωστοποίησε εγκαίρως την άποψή της μέσω του ψηφίσματος του Δημοτικού συμβουλίου, αλλά προφανώς αγνοήθηκε αποδεικνύοντας έτσι ότι η περίφημη διαβούλευση ήταν καθαρά προσχηματική.
Ο Σύλλογος γονέων και κηδεμόνων του Γυμνασίου Κοπανακίου θεωρεί απαράδεκτη την απόφαση για συγχώνευση και δηλώνει ότι μαζί με την τοπική κοινωνία θα αντισταθεί με κάθε τρόπο στο κλείσιμο του Γυμνασίου Κοπανακίου.
Ο Πρόεδρος του Συλλόγου
Νικαλακόπουλος Γρηγόρης
ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ ΟΙ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΣΤΟΝ ΔΗΜΟ ΜΑΣ. ΚΩΣΤΑΣ ΚΟΛΛΙΑΣ: ΘΑ ΣΤΕΙΛΟΥΜΕ ΟΡΓΙΣΜΕΝΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΥΠΟΥΡΓΟ»
«ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΜΕΝ ΚΑΙ ΔΙΑΤΑΣΣΟΜΕΝ» Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΛΟΥΚΕΤΑ….ΠΗΓΗ: ΡΑΔΙΟ ΚΥΠΑΡΙΣΣΙΑ 93,6
ΣΦΟΔΡΕΣ είναι οι αντιδράσεις για την απόφαση του υπουργείου Παιδείας να βάλει λουκέτο σε σχολικές μονάδες της Τριφυλίας καθώς σύμφωνα με την τελική απόφαση δεν ελήφθησαν υπόψην ούτε καν οι τοπικές ιδιαιτερότητες αλλά και η περίφημη διαβούλευση που πήγε περίπατο μετά τις κινητοποιήσεις αλλά και τις αντιδράσεις των τοπικών κοινωνικών που μιλούν ανοικτά για ερημοποίηση.
Μάλιστα η Μεσσήνια στη καταγωγή υφυπουργός κα Χριστοφιλοπούλου όπως τονίζουν εκπρόσωποι τοπικών συντονιστικών οργάνων είχε δεσμευθεί για εξέταση κάθε αιτήματος ξεχωριστά, γνωρίζοντας ότι η ίδια ως Μεσσήνια τα προβλήματα αλλά και τις γεωγραφικές ιδιαιτερότητες σε κάθε γωνιά της Μεσσηνίας. Απο εδώ και πέρα δεν αποκλείεται να κλιμακωθούν οι αντιδράσεις δεδομένου ότι η κατάσταση κρούει το κώδωνα της αφύπνισης για το μέλλον των περιοχών αυτών.
O Δήμαρχος Τριφυλίας Κώστας Κόλλιας τόνισε ότι » η οργή μας είναι ακόμα μεγαλύτερη από ότι στο ξεκίνημα της διαδικασίας, πιστεύαμε ότι η επιχειρηματολογία που αναπτύξαμε για το μη λουκέτο των σχολείων Καλονερού, Πύργου Τριφυλίας και προαπάντων του Γυμνασίου Κοπανακίου και οι στάσεις των γονέων που έθιξαν το πρόβλημα στην ουσία τους εκφράζοντας φόβους για τα ζητήματα ασφάλειας των παδιών με την μεταφορά τους αλλά και την εκπαιδευτική διαδικασία, το γεγονός ότι τα 35 παιδιά στο σχολείο θα ήταν περισσότερα από την νέα χρονιά δεν μέτρησε καθόλου» για να προσθέσιε ότι «πιστεύαμε ότι αυτό το στοιχείο με τα υπόλοιπα θα τα συνεκτιμούσε το υπουργείου Παιδείας με όχημα την υποτιθέμενη διαβούλευση δεδομένου ότι κανένα επιχείρημα δεν έγινε αποδεκτό» καταλήγοντας ότι «εμείς θα συνεχίσουμε την προσπάθεια, θα στείλουμε οργισμένη απάντηση στην υπουργό και φυσικά θα συναντηθούμε με τα πολιτικά στελέχη του νομού ώστε να εκφράσουμε την κάθετη διαφωνία μας και θα δούμε πως θα εξελιχθεί η υπόθεση για το Κοπανάκι και με σύμμαχο την Β ΕΛΜΕ Μεσσηνίας που διαμαρτυρήθηκε σφοδρά για την αντιπαιδαγωγική λογική της Κυβέρνηση ώστε να δώσουμε μήνυμα πάλης».
Ο Πρόεδρος της Τοπικής Κοινότητας Καλονερού Σπύρος Παπαηλιού δήλωσε ότι «η απόφαση αυτή είναι εντελώς απράδεκτη και ακατανόητη γιατί το λουκέτο στο Δημοτικό Σχολείο Καλονερού δεν έχει ούτε παιδαγωγικό όφελος όπως μας αναφέρουν και φωνάζουν ορισμένοι φωτισμένοι εκπαιδευτικοί αλλά ούτε οικονομικό δεδομένου ότι τα έξοδα του σχολείου ετησίως ανέρχονται σε 3.5000 ευρώ ενώ για την μεταφορά των μαθητών το κόστος εκτοξεύεται», συμπληρώνοντας ότι «δυστυχώς η Κυβέρνηση έχει την λογική του αποφασίζομεν και διατάσσομενη που μας γυρίζει σε άλλες εποχές, γιατί ουδέποτε ερωτηθήκαμε για το σχολείο του τόπου μας του Καλονερού, ενός τόπου με μεγάλη ανάπτυξη και με ικανοποιητικές προδιαγραφές για το μέλλον«.
Η κατάργηση 2000 σχολικών μονάδων από την κυβέρνηση αποτελεί ισχυρό πλήγμα στο δικαίωμα των παιδιών.
Κριτική ΚΚΕ και ΣΥΝ για συγχωνεύσεις σχολείων και μείωση 3.000 οργανικών θέσεων εκπαιδευτικών.
Κριτική στην απόφαση της υπουργού Παιδείας να προβεί σε μαζικές συγχωνεύσεις σχολείων της Α΄βάθμιας και Β΄βάθμιας εκπαίδευσης ασκούν με ανακοινώσεις τους ΚΚΕ και ΣΥΝ, υπογραμμίζοντας ότι επιχειρείται η κατάργηση της δωρεάν δημόσιας εκπαίδευσης με στόχο τη μείωση των δαπανών από την αντίστοιχη μείωση κατά 3.000 των οργανικών θέσεων των εκπαιδευτικών που θα ισχύει κατά το νέο έτος. Τα δύο κόμματα καλούν εκπαιδευτικούς, γονείς και μαθητές να κινητοποιηθούν για τη μη εφαρμογή του οργανογράμματος του υπουργείου.
Οι ανακοινώσεις τους αναλυτικότερα, έχουν ως εξής:
«Η κατάργηση 2000 σχολικών μονάδων από την κυβέρνηση αποτελεί ισχυρό πλήγμα στο δικαίωμα των παιδιών του λαού να μορφώνονται και αποφασιστικό βήμα στη διαμόρφωση του σχολείου της αγοράς» τονίζει σε ανακοίνωσή του το ΚΚΕ, ασκώντας κριτική στην απόφαση συγχώνευσης και προσθέτει:
«Η εξέλιξη αυτή δεν αφορά απλά και μόνο οικονομικούς λόγους. Εντάσσεται στη νέα διοικητική δομή της εκπαίδευσης, την ανακήρυξη της αυτονομίας της σχολικής μονάδας, που υλοποιεί την αποφασιστική διάσπαση του όποιου ενιαίου χαρακτήρα της εκπαίδευσης, τη διαφοροποίηση του προγράμματος σπουδών, το τσάκισμα των εργασιακών σχέσεων και των δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών, την ακόμα παραπέρα μείωση των προσλήψεων. Αυτό είναι το «νέο σχολείο της αγοράς» όπου χορηγοί θα μπαινοβγαίνουν στα σχολεία, ανταλλάσσοντας τα ψίχουλα που θα πετούνε με το δικαίωμά τους να καθορίζουν οι ίδιοι το αναλυτικό πρόγραμμα.
Πρέπει να σημάνει ξεσηκωμός. Από κοινού εκπαιδευτικοί, γονείς, συνδικάτα, να κάνουν δική τους υπόθεση τη μάχη ενάντια στις καταργήσεις σχολείων» αναφέρει η ανακοίνωση απαριθμώντας τα αιτήματα.
Το Τμήμα Παιδείας του ΣΥΝ τονίζει ότι «παρά τις έντονες αντιδράσεις σύσσωμης της εκπαιδευτικής κοινότητας και παρά την άρνηση της τοπικής αυτοδιοίκησης να συναινέσει στις κυβερνητικές επιλογές, το Υπουργείο Παιδείας προχώρησε σε εκτεταμένες συγχωνεύσεις και καταργήσεις σχολικών μονάδων Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, δίνοντας στη δημοσιότητα τους σχετικούς πίνακες».
Ο ΣΥΝ υποστηρίζει ότι το υπουργείο προβάλλει «σαθρά και ανακριβή επιχειρήματα» που «δεν πείθουν κανέναν. Οι εκπαιδευτικοί, οι γονείς και οι μαθητές γνωρίζουν πολύ καλά ότι τα μέτρα αυτά θα επιφέρουν, μεταξύ άλλων, αύξηση του αριθμού των μαθητών ανά τμήμα, δημιουργία πολυδύναμων, μεγάλων και απρόσωπων σχολικών μονάδων (γιατί τι άλλο είναι τα σχολεία των 400 μαθητών, όπως δηλώνεται στο δελτίο τύπου του υπουργείου) και όξυνση των φαινομένων παραβατικότητας και βίας».
Κατά την άποψη του ΣΥΝ, «ο «εξορθολογισμός» που επικαλείται το Υπουργείο Παιδείας δεν είναι παρά το φύλλο συκής που συγκαλύπτει μια στενά λογιστική αντίληψη: να εξοικονομηθούν πόροι, να περικοπούν οι δημόσιες δαπάνες, με τη μείωση των οργανικών και λειτουργικών θέσεων εργασίας εκπαιδευτικών. Εκτιμάμε ότι μόνο στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση θα έχουμε μείωση κατά 3.000 οργανικές θέσεις για το επόμενο σχολικό έτος, γεγονός που θα οξύνει την ήδη μεγάλη ανεργία των εκπαιδευτικών».
Kopanaki news 
Φίλε Δημήτρη αυτή είναι η πραγματικότητα,όπως κι εσύ την περιέγραψες πολύ εύστοχα.
Το θέμα όμως είναι άλλο: οι κυβερνητικοί βουλευτές τι κάνουν και τι λένε για όλα αυτά.
Εξαντλούν την όποια”πίεσή ”τους στην κυβέρνηση μέσω της άσκησης κοινοβουλευτικού ελέγχου,με την κατάθεση ερωτήσεων στη βουλή;
Μα αυτό αποτελεί εμπαιγμό και υποτιμά τη νοημοσύνη μας.
Εαν κάποιοι πρέπει να κινούνται σε αυτή την κατεύθυνση, είναι οι βουλευτές των άλλων κομμάτων, που δεν έχουν άλλα περιθώρια πολιτικής παρέμβασης και πίεσης προς την κυβέρνηση και αυτή η μέθοδος πολιτικής αντιπαράθεσης θεωρείται προνόμιό τους τους, είναι έργο δικό τους.
Όχι όμως να βλέπουμε και τους κυβερνητικούς βουλευτές σε αυτό το ρόλο;
”Του Πόντιου Πιλάτου”!
Να στηρίζουν δηλαδή στη βουλή τις όποιες πρωτοβουλίες της κυβέρνησης και για τα ”μάτια των ψηφοφόρων” να καταθέτουν ερωτήσεις στη βουλή, για να φαίνεται ότι παλεύουν για να ανατρέψουν τις αντιλαικές κυβερνητικές επιλογές, που φέρνουν την κοινωνία και τη ζωή των εργαζομένων πολλά χρόνια πίσω.
Μάλιστα η εφημερίδα ”Ελευθερία”, σε προχθεσινό σχόλιό της μέμφεται τη βουλευτίνα του νομού μας τη Νάντια Γιαννακοπούλου, που ακολουθεί αυτή ακριβώς την τακτική.
Έχει έτοιμη και μία ερώτηση προς κατάθεση στη βουλή, για κάθε πρόβλημα που θα ανακύψει.
Πολιτική δηλαδή δια αλληλογραφίας, που παραγει μόνο χαρτούρα, γραφειοκρατία και όχι πραγματική πολιτική, που σημαίνει συγκρούσεις και αντιπαραθέσεις με τους υπουργούς, από την οποία κάτι μπορεί να προκύψει.
Μάλιστα,παρακολουθώντας επί σειρά ετών τα κοινοβουλευτικά χρονικά,επισημαίνω ότι η συνήθης πρακτική στα κοινοβουλευτικά ήθη ήταν κυρίως να ασκούν κοινοβουλευτικό έλεγχο οι βουλευτές της αντιπολίτευσης.
Όταν αυτό γίνεται κατά κόρον από τους κυβερνητικούς βουλευτές δείχνει δυσλειτουργία στις σχέσεις τους με τα μέλη της κυβέρνησης,αδυναμία ουσιαστικής παρέμβασης σε αυτούς και εξυπηρετεί μόνο επικοινωνιακές τους ανάγκες.
Δείχνει τη μίζερη στοίχηση πίσω από μία κοινοβουλευτική πλειοψηφία και μάλιστα όχι σε πολύ κρίσιμα ζητήματα πολιτικής πλεύσης της κυβέρνησης ,περισσότερο επιλέγεται από τους βουλευτές ως πολιτική αναφορά και γραμμή και αγνοείται ίσως από αυτούς ο πραγματικός τους ρόλος σύμφωνα με το Σύνταγμα.
Ο Βουλευτής όμως πρέπει να είναι στην πρώτη γραμμή του αγώνα για διεκδίκηση κοινωνικών διαιωμάτων.
Εκεί τον έχει τάξει η λαική ετυμηγορία.
Δείχνει όμως και μία πολιτική επιλογή,να είναι ο βουλευτής αρεστός στην κυβέρνηση,δαθέσιμος,με προβλέψιμη πολιτική συμπεριφορά,σε αναμονή για αναλάβει υπουργικό θώκο.
Εαν είναι απρόβλεπτος πολιτικά,μάχεται και συγκρούεται για τα συμφέροντα της κοινωνίας και των πολιτών,τότε ίσως θα παραμείνει για πάντα …βουλευτής,δεν θα υπουργοποιηθεί και δεν θα επανεκλεγεί πιθανόν εαν το θελήσει η ηγεσία του κάθε κόμματος.
Αυτή είναι η αλήθεια δυστυχώς.
Γιατί ο κοινοβουλευτικός έλεγχος, με τον οποίο ασχολούμαι καθημερινά, δε σημαίνει τίποτε άλλο παρά μόνο ανάδειξη των θεμάτων στις πραγματικές τους διαστάσεις.
Ουσιαστικά απαντούν οι υπηρεσίες λεπτομερώς, τυπικά ο υπουργός , ή ο υφυπουργός βάζει την υπογραφή του στο υπηρεσιακό σημείωμα που φτάνει σε αυτόν, από τις υπηρεσίες, από το γραφείο του κοινοβουλευτικού ελέγχου κάθε υπουργείου, έχοντας βέβαια τη δυνατότητα να κάνει την όποια προσθήκη σε αυτό.
Ως προς το πολιτικό όμως κομμάτι, εκφράζει απλώς προθέσεις, αποκρύπτει σχεδιασμούς και εξυπηρετεί στρατηγικές υπουργών, γιατί υπάγεται απ’ευθείας σε αυτούς.
Εαν ο κυβερνητικός βουλευτής θέλει πραγματικά να παλέψει για τα προβλήματα και να αποτρέψει αρνητικές εξελίξεις πρέπει να γίνει δυσάρεστος στην κυβέρνηση, ”να χτυπήσει δυνατά το χέρι” στο τραπέζι υπουργών.
Μόνο η σύγκρουση με την κυβέρνηση, στα πλαίσια της συζήτησης νομοσχεδίων στη βουλή, στις κατ’ ιδίαν επαφές με αυτούς, αλλά και μέσω των δημοσίων παρεμβάσεων (με δηλώσεις,αρθρογραφία,παρεμβάσεις στα μμε) μπορεί να παράγει πολιτικά αποτελέσματα.
Νίκος Μπάλτας
Να συμπληρώσω πως πεποίθησή μου είναι ότι ο ρόλος του κυβερνητικού βουλευτή, αλλά και του βουλευτή γενικότερα, τον οποίο σέβομαι και τιμώ, στο πολίτευμά μας, στην κοινοβουλευτική δημοκρατία, πρέπει να είναι δημιουργικός.
Να συμμετέχει με τεκμηριωμένες προτάσεις και επιχειρήματα στη λήψη των κρίσιμων κυβερνητικών αποφάσεων, να προτάσσει το συμφέρον της κοινωνίας πάνω από το κομματικό, να ”ματώνει”υπερασπιζόμενος δίκαια συλλογικά κοινωνικά αιτήματα.
Να μην υπερασπίζεται συντεχνιακά συμφέροντα και μην αποφεύγει τη δημόσια αντιπαράθεση ενάντια σε κυβερνητικές επιλογές.
Να έχει το θάρρος της γνώμης και να μην κρύβεται πίσω το έσχατο, αλλά και ψευδεπίγραφο, επί της ουσίας, μέσο πίεσης της κυβέρνησης, της άσκηση κοινοβουλευτικού ελέγχου.
Αυτή ενδύκνειται σε θέματα καθημερινότητας, αναζήτησης κυβερνητικών κατευθύνσεων αλλά και ανάδειξης στοιχείων, όχι όμως και σε ζητήματα χάραξης υψηλής πολιτικής.
Άλλωστε κάθε προσωπική πολιτική διαδρομή έχει τη δική της σφραγίδα και το αποτύπωμά της στην τοπική κοινωνία που αναφέρεται και στην πολιτική ζωή του τόπου γενικότερα.
Σημασία πάνω απ’όλα σε μία διαδρομή δεν έχει να είσαι χρήσιμος και αρεστός στην πολιτική σου ηγεσία, αλλά στην τοπική κοινωνία που εκπροσωπείς στη Βουλή.
Αυτό είναι τελικά που θα μείνει στο τέλος της διαδρομής, ας είναι και μικρής, αυτό θα θυμούνται οι πολίτες και όχι την επίδειξη κοινωνικών και πολιτικών σχέσεων, πρακτική που τους είναι παγερά αδιάφορη.
Νίκος Μπάλτας