Η ΜΟΡΦΗ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ. Ένα Ιστορικό Ντοκουµέντο.

(Του Γ. Τάγκαλου Επγού ε.α.)

Ο αγαπητός συνάδελφος και φίλος Γιάννης ΖΕΡΒΟΥΔΑΚΗΣ (Ταξχος, (Τ.Α.) ε.α.) βρήκε «ξεχασµένη» στο αρχείο του την παρακάτω Ιστορική Επιστολή, στην οποία περιγράφονται τα χαρακτηριστικά του Ιησού Χριστού και οι δραστηριότητές Του εκείνη την εποχή.
Δεδοµένου ότι η φωτογραφική τέχνη ήταν τότε άγνωστη, ΙΣΩΣ η περιγραφή του Ιησού να είναι η πλέον µοναδική, που µας δίδει τη δυνατότητα, να σχηµατίσουµε την πραγµατική εικόνα του προσώπου Του, όπως ήταν τότε που δρούσε στην lουδαία.

Μεγαλειότατε,

‘Ηκουσα, ως Καίσαρ, ότι επιθυµείς να µάθης ό,τι σοι γράφω νυν, περί ανθρώπου δηλ. λίαν εναρέτου, καλουµένου Ιησού Χριστού, ον ο λαός θεωρεί Προφήτην, Θεόν δε οι µαθηταί αυτού λέγοντες, ότι είναι υιός του Θεού του δηµιουργού των ουρανών και της Γης και παντός, ό,τι εν αυτοίς ευρίσκεται και υπάρχει.
Τη αληθεία, Καίσαρ, ακούονται καθ’ εκάστην θαυµάσια πράγµατα περί του ανθρώπου αυτού. Ανεγείρει νεκρούς και θεραπεύει ασθενείς δια µιας λέξεως. Ανήρ αναστήµατος µετρίου, καλός την όψιν και µεγαλοπρέπειαν περιβεβληµένος, ιδίως κατά το πρόσωπον, ούτως ώστε όσοι ατενίζουν αυτόν αναγκάζονται ν’ αγαπώσι και να φοβούνται αυτόν.
‘Εχει την κόµην µέχρι µεν των ώτων χρώµατος καρύου, εκείθεν δε µέχρι των ωµοπλατών γενοµένη γαιόχρουν, αλλά µάλλον στιλπνήν’ διχάζεται δε αύτη εν τω µέσω άνωθεν κατά το σύστηµα των Ναζωραίων. Το µέτωπόν του είναι λείον και γαλήνιον, το πρόσωπόν του δε άνευ ρυτίδος ή κηλίδος. Η ρις και τα χείλη αυτού κανονικώτατα. Το γένειον είναι πυκνόν και χρώµατος του αυτού τη κόµη, δεν είναι δε µακρόν και διχάζεται εις το µέσον. Το βλέµµα αυτού είναι σοβαρόν και εµποιούν φόβον, έχει δε δύναµιν ηλιακής ακτίνος. Ουδείς δύναται να ίδη αυτόν ατενώς. Όταν επιτιµά εµποιεί φόβον, όταν δε τούτο ποιεί, κλαίει Είναι αξιαγάπητος και χαρίεις µετά σοβαρότητος. Λέγουσιν, ότι ουδέποτε ώφθη γελών, αλλά πλειστάκις κλαίων.
Έχει ωραίας τας χείρας και τους βραχίονας. Εν τη συνοµιλία ευαρεστεί πάσι και δυσκόλως µεν εµφανίζεται, αλλ’ όταν εµφανισθή που, φέρεται µετριοφρόνως και έχει ωραιότατον παράστηµα του κόσµου.
Είναι ωραίος ως η µητέρα του, ήτις εστίν η ωραιοτέρα γυνή, όσαι ποτέ εθεάθησαν εις τα µέρη ταύτα.
Εάν όµως η Μεγαλειότης Σας, ω Καίσαρ, ποθεί να ίδη, αυτόν ως µοι έγραφες άλλοτε, γνώρισόν µοι τουτο, ίνα αποστείλω σοι αυτόν πάραυτα. Καίτοι δε ουδέποτε εσπούδασέ τι, είναι όµως κάτοχός πάσης επιστήµης. Περιπατεί ανυπόδητος και ασκεπής την κεφαλήν. Πολλοί βλέποντες αυτόν γελώσιν, αλλ’ όταν ευρίσκωνται ενώπιον αυτού τρέµουσι και θαυµάζουσιν αυτόν. Λέγουσιν, ότι ουδέποτε άνθρωπος, ως αυτός, ενεφανίσθη εις τα µέρη ταύτα. Τη αληθεία, ως µοι λέγουσιν οι Εβραίοι, ουδέποτε εδόθησαν συµβουλαί, ουδέποτε εκηρύχθη διδασκαλία, ως η διδασκαλία αυτού, πολλοί δε των lουδαίων θεωρούσιν αυτόν Θεόν. Άλλοι πάλιν µοι λέγουσιν, ότι είναι εχθρός της µεγαλειότητός σας, ως Καίσαρ, πολλαχώς µε παρενοχλούσιν οι µοχθηροί αυτοί Εβραίοι Λέγουσι, ότι αυτός ουδέποτε δυσηρέστησέ τινα, αλλ’ ότι µάλλον εποίησε το αγαθόν. Όλοι όσοι γνωρίζουσιν αυτόν λέγουσιν, ότι ευηργετήθησαν παρ’ αυτού. Εν τούτοις, ω Καίσαρ, είµαι πρόθυµος να υπακουύσω εις την Μεγαλειότητά Σας και ότι διατάξης θέλει εκτελεσθή.

Εν Ιερουσαλήµ Ινδικτιώνος 7, Σελήνης 11.
ΠΟΥΒΛΙΟΣ ΛΕΟΝΤΟΥΛΟΣ
ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ ΤΗΣ IΟΥΔΑIΑΣ

Γιάννης Μητρόπουλος

Parthenon by Costa-Gavras. «Παρθενώνας» από τον Κώστα Γαβρά.

Και ένα σχόλιο που ήταν γραμμένο κάτω από το βίντεο.
Αναστάσιος Πασιαλής
Η δημοκρατία της αρχαίας Αθήνας με αυτό το αρχιτεκτόνημα κατάφερε να φτάσει στην τελειότητα της μορφής για να εκφράσει το απόλυτο της θείας σοφίας. Από το σημείο εκείνο κι έπειτα αυτή η μορφή συνεχώς φθίνει αλλά με μαγικό τρόπο καταφέρνει να γοητεύει, να εμπνέει, και να πείθει ότι το τέλειο είναι εφικτό. Αντίθετα εμείς ζούμε συμβατικά, μέτρια, παθητικά. Αναρωτιέμαι, δικαιούμαστε να διεκδικούμε εγωιστικά την επιστροφή του γλυπτού διάκοσμου του  Παρθενώνα; Ή μήπως αρκεί να κάνουμε βίωμα και πράξη το διαχρονικό μήνυμα που εκπέμπει ο ναός; Πιστεύω πως αν τα καταφέρουμε σε αυτή την κατεύθυνση τα γλυπτά θα βρουν τη θέση τους και η Μελίνα θα αναστηθεί.

Λογόκριναν φιλμ του Κώστα Γαβρά για τον Παρθενώνα.

ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ ΚΑΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΑΠΟ ΤΗ ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΑΕΤΟΥ

Ψες αργά, μας ήρθε με το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο (με e- mail δηλαδή), το 91ο τεύχος της τρίμηνης εφημερίδας του προοδευτικού και πολιτιστικού συλλόγου » Ο ΑΕΤΟΣ ΤΡΙΦΥΛΙΑΣ «.

Η χαρά μας μεγάλη, γιατί έτσι και μέσα από το blog μας, θα μπορεί να φτάσει στα πέρατα του κόσμου σε χρόνο …ντε-τε.

Θα της φτιάξουμε λοιπόν  δική της γωνιά, στην οποία θα βάζουμε όλα τα τεύχη που θα μας στέλνει ο σύλλογος και εκτός αυτού, με την άδειά του, θα προβάλουμε και ξεχωριστά, κάποια θέματα …τιμής ένεκεν. Όπως ας πούμε σήμερα, τα Συλλογικά και Ενδιαφέροντα, καθ΄ότι έχουμε μια αδυναμία στα …απλά και ταπεινά.

Αφού λοιπόν ευχαριστήσουμε τον Σύλλογο, που ανταποκρίθηκε στο αίτημά μας και μας έστειλε το τρέχον τεύχος, να …αιτήσουμε, δυο πραγματάκια ακόμα. Το πρώτο εύκολο, να ζητήσουν από τον Φωτοστοιχειοθέτη, να μετατρέπει το τεύχος σε PDF όσο ακόμα οι φωτογραφίες είναι έγχρωμες. Είναι πανεύκολο για αυτόν και θα δώσουμε έτσι μια άλλη χάρη στην Ηλεκτρονική μας έκδοση. Το δεύτερο, ελπίζω να γίνεται, να μας στείλουν και άλλα παλαιότερα τεύχη, να τα εντάξουμε στην γωνιά τους. Μακάρι να υπήρχαν όλα.

􀃆 Ευχαριστούμε το Γιάννη Σταθόπουλο, γιατί αφιλοκερδώς συνέταξε το τοπογραφικό του κτήματος που αγόρασε ο Σύλλογος στα “Βαρυκά” για την αποχέτευση. Ο Γιάννης είναι ένας σεμνός και καλός συγχωριανός μας, που αγαπάει το χωριό του και είναι πάντα πρόθυμος να βοηθήσει με κάθε τρόπο τον Σύλλογο, με προτάσεις και πράξεις. Να ‘ναι καλά και να τον χαίρεται η οικογένειά του.
􀃆 Σημαντική η προσφορά των γυναικών στην ετοιμασία των σαλατών και του πάγκου του πανηγυριού μας.
Η Μαρία Λόντου, σύζυγος του μέλους του Δ.Σ. του Συλλόγου
Γιάννη Λόντου, η Γκότση Σοφία, αδελφή του Ταμία Γκότση Ορέστη, η Τούλα η Φωτοπούλου, αδελφή του μέλους του Δ.Σ. του Συλλόγου Δήμου, η Τούλα Πετροπούλου-Φατούρου, αδελφή της Προέδρου Δωροθέας, η Νίτσα Θεοχαράκη, η Μαριορή Ηλιοπούλου.
􀃆 Σημαντική και η προσφορά της σάλτσας για τον βακαλάο της
συζύγου του συχωρεμένου του Τζίμη Ρέμπελου, Παναγιώτας. Την
ευχαριστούμε.
􀃆Ευχαριστούμε την Ρένα Αντωνοπούλου και τον Γιώργο Γιατρά,
εξαδέλφια της συζύγου του Ορέστη Ρίτσας, γιατί όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος ήλθαν από το Βέλγιο και βοήθησαν στην προετοιμασία των λαχνών και δώρων του πανηγυριού. Η Ρίτσα Γκότση εκτός των άλλων είχε και την ευθύνη της φύλαξης των δώρων του πανηγυριού και της παράδοσης των τυχερών δώρων της κλήρωσης. Την ευχαριστούμε.
􀃆Η μεταφορά της πίστας, στο πρόσθιο μέρος του σχολείου Συγγρού, έδωσε άλλη αίσθηση στην εκδήλωση του πανηγυριού μας.
Η ιστορικότητα του κτηρίου και η αρχοντιά του, με τις ακακίες να ρίχνουν την σκιά τους τρεμάμενη από το ελαφρύ αεράκι, οι προβολείς, η μερική ασφαλτόστρωση του χώρου, συνέβαλαν στη δημιουργία μιας πολύ βελτιωμένης εικόνας του χώρου του πανηγυριού μας.
Εκφράζουμε γι’ αυτό, μαζί με τις ευχαριστίες μας στον Δήμαρχο
και Αντιδήμαρχο, την ελπίδα μας και προσμονή μας, του χρόνου να υπάρξει δυνατότητα τσιμεντοποίησης και του υπόλοιπου τμήματος του προαύλειου χώρου.
􀃆Τέλος ο Σύλλογος ευχαριστεί όλους όσοι με προσωπική τους
εργασία ή με προσφορές βοήθησαν στην πραγματοποίηση του φετινού μας πανηγυριού. Να ‘ναι όλοι τους καλά και του χρόνου.
􀃆 Ένα παλιό αίτημα των γυναικών του χωριού μας, να έχουν μια
δική τους γωνιά στο χωριό, ιδίως τους καλοκαιρινούς μήνες φαίνεται να ικανοποιείται. Ο Πρόεδρος του Τ.Σ. κ. Αλεβίζος Αντώνιος προσφέρει για τον σκοπό αυτό την αίθουσα του πρώην Δημοτικού Σχολείου και ο Δήμαρχος Αετού κ. Δημήτριος Δριμής, υποσχέθηκε να εντάξει για τον σκοπό αυτό, το καλοκαίρι, ένα επιμορφωτικό πρόγραμμα μηνιαίο.
􀃆 Αισθητή και φέτος η απουσία αγήματος Στρατού στην επέτειο
του Ολοκαυτώματος και η εκπροσώπηση της Μητρόπολης Κυπαρισσίας.

H ΦΩNH TOY AETOY τεύχος 91ο