Μαστροχαλαστίδες στο Κοπανάκι και στο Δώριο.

Οι κατωτέρω φωτογραφηθέντες, μετά του τρίτου Αλεκόπουλου και τον μικρό του χασάπη του Φρεντζά από το Δώριο, άλλαξαν το μοτέρ του αυτοκινήτου στο …πίτς-φιτίλι.

Ταξίδι στην Καλαμάτα με …ισχυρό σοκ από την SONY και κρασάκι από το κτήμα Αποστολίδη.

Ας ελπίσουμε ότι …ταχιά θα τελειώσουν τα βάσανά μας. Αναγκαστήκαμε να πάμε στην Καλαμάτα, να αγοράσουμε καινούργιο Modem από τα κεντρικά του ΟΤΕ.  Αλλά γενικά για τον κύριο ΟΤΕ θα τα πούμε μόλις επανέλθουν τα …σήματα.

Είπαμε να πάμε πάλι με το τραίνο, όπως πήγαμε στην Κυπαρισσία και είχαμε περάσει καλά. Ευτυχώς την τελευταία στιγμή πήραμε την κρίσιμη πληροφορία. Έχει χαλάσει η γραμμή και στο Ζευγολατιό  θα έπρεπε να μεταβιβασθούμε σε λεωφορείο και το λεωφορείο μπαίνει σε όλα τα χωριά και άστα να πάνε.

Και εδώ, στην ύστατη στιγμή της …νευρικής κρίσης, έπεσα επάνω στον Κώστα τον Πολυχρονόπουλο, που θα πήγαινε στην πρωτεύουσα του νομού μας για κάτι δουλειές του δημαρχείου και γλύτωσα την ταλαιπωρία.

Γλύτωσα την ταλαιπωρία, αλλά το …έμφραγμα στο τσακ το γλύτωσα. Είπα κατεβαίνοντας στην Καλαμάτα να κάνω και κάτι άλλες δουλίτσες που είχα.  Μου έχει κάπου παραπέσει ο φορτιστής της μπατασίας της sony, φωτογραφικής μου μηχανής και πήγα στην αντιπροσωπία να πάρω έναν άλλο. Μου τον φέρνουνε και μου λένε την τιμή.  Εξήντα ευρώ.  Ενενηνταπέντε η φωτογραφική μηχανή, εξήντα ο φορτιστής. Δηλαδή με άλλα τριάντα πέντε, έπαιρνες καινούργια μηχανή, φυσικά με φορτιστή και μια μπαταρία. Έφυγα αγανακτισμένος, παρά την …υποχώρηση του καταστηματάρχη να μου τον αφήσει πενήντα,  με τη σκέψη να την πετάξω.

Μπαρουτιασμένος τα λέω  στον Κώστα και αυτός με την Ιώβεια υπομονή του μου λέει « Χαι…ρετισέ τους ρε Μήτσο, πάμε να πούμε ένα γεια στον φίλο μου τον Θανάση ».  Δίπλα από την αντιπροσωπεία το κατάστημα του Θανάση Αποστολόπουλου με τα περίφημα κρασιά «Κτήμα Αποστολόπουλου» από τις γειτονικές μας Ράχες.

«Που σε ξέρω, που σε ξέρω;»  ο Θανάσης, με θυμήθηκε. «Σε έχω δει στο ίντερνετ, στο Kopanakinews».

Ανέβηκε το ηθικό μου, μας κέρασε και από ένα μπουκάλι κόκκινο κρασί, «Θα το πιούμε στην υγειά σου πατριώτη», συνεχίσαμε. (Ετοιμάζω αφιέρωμα)

Στον ΟΤΕ μια κοπελιά …τσακάλι, τελειώσαμε στο τάκα-τάκα, όπως η …Πετρούλα.

Πάω στο Γερμανό, καμμία σχέση με τον Γερμανό Κυπαρισσίας, να πάρω μια μπαταρία για ένα Motorola, σκέτη απογοήτευση η απάντηση « Σαράντα εννιά ευρώ και δεν υπάρχει». Ρωτάω και για φορτιστή της sony, μου φέρνει έναν, για έντεκα ειδών μπαταρίες, με είκοσι εννέα ευρώ. Τον αγόρασα τι να έκανα;

Και άλλες 6 μπαταρίες στην πίσω πλευρά του εντύπου.