Αρχείο κατηγορίας ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΠΑΡΑΙΤΗΘΗΚΕ Ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΔΙΑΦΩΝΟΝΤΑΣ ΓΙΑ ΤΟ «ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ».

Τσίπρας: Δεκτή η παραίτηση Καμμένου, θα ζητήσω ψήφο εμπιστοσύνης

Τον Πάνο Καμμένο, ευχαρίστησε με δήλωσή του έξω από το Μέγαρο Μαξίμου ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, για τη συνεργασία των τεσσάρων χρόνων.

«Αυτά τα  τέσσερα χρόνια με μοναδικό γνώμονα το εθνικό συμφέρον συνεργαστήκαμε έντιμα και πετύχαμε πολλά πράγματα. Καταφέραμε να βγάλουμε τη χώρα από τα μνημόνια.

Θα ήθελα από καρδιάς να ευχαριστήσω τον Πάνο Καμμένο για τη συμβολή του», ανέφερε.

Όπως είπε «ζήτησα από τον Πάνο Καμμένο καθαρές λύσεις και καθαρές κουβέντες. Τον ευχαριστώ γιατί ανταποκρίθηκε σε αυτό το κάλεσμα. Σήμερα ανακοίνωσε ότι παραιτήθηκε από τη θέση του και το έκανα δεκτό, και το ίδιο θα δεχτώ και από τα άλλα στελέχη».

Νέος υπουργός Εθνικής Άμυνας  ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ Ευάγγελος Αποστολάκης.

Ο Αλέξης Τσίπρας είπε ότι θα ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης από την Βουλή και ότι έχει ενημερώσει ήδη τον πρόεδρο της Βουλής. Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί την ερχόμενη Πέμπτη.

Οι παίκτες της Μπαρτσελόνα ζήτησαν πολιτικό άσυλο στην Ελλάδα. Ρε πλάκα μας κάνετε;

Οι παίκτες της Μπαρτσελόνα ζήτησαν πολιτικό άσυλο στην Ελλάδα.

Σάλο έχει προκαλέσει η είδηση πως οι παίκτες της Μπαρτσελόνα ζήτησαν πολιτικό άσυλο στην Ελλάδα, ενώ έχουμε διπλωματικό επεισόδιο ανάμεσα στην Ελλάδα και την Ισπανία.

Η είδηση πως οι παίκτες της Μπαρτσελόνα ζήτησαν πολιτικό άσυλο στην Ελλάδα -όπου βρίσκονται για τον αγώνα με τον Ολυμπιακό- έσκασε σαν βόμβα, αφού είχε προηγηθεί η φυγή του καθαιρεθέντος προέδρου της Καταλονίας, Κάρλες Πουτζδεμόν, στο Βέλγιο, όπου μάλλον θα ζητήσει πολιτικό άσυλο.

Η ισπανική κυβέρνηση ζητάει την άμεση έκδοση των παικτών της Μπαρτσελόνα στην Ισπανία, ενώ ο πρέσβης της Ισπανίας έχει κλειδωθεί στην πρεσβεία στην Διονυσίου Αρεοπαγίτου και απειλεί να αυτοκτονήσει τρώγοντας σοκολατάκια.

Η ελληνική κυβέρνηση έχει προβληματιστεί με την αίτηση ασύλου από τους παίκτες της Μπαρτσελόνα, ενώ η Νέα Δημοκρατία ζητάει την έκδοσή τους στην Ισπανία.

Ο Αλέξης Τσίπρας είπε στον Κυριάκο Μητσοτάκη πως θα πρέπει να δείξει μεγαλύτερη κατανόηση στους παίκτες της Μπαρτσελόνα γιατί κι αυτός ήταν πολιτικός εξόριστος στο Παρίσι, μέχρι έξι χρονών.

Η διοίκηση της Μπαρτσελόνα σκοπεύει να μεταφέρει την έδρα της ομάδας στην Αθήνα, και να δηλώσει για έδρα το ΟΑΚΑ ή το Γεώργιος Καραϊσκάκης.

Η Μπαρτσελόνα θα συμμετάσχει στο ελληνικό πρωτάθλημα, μετατρέποντάς το στο πιο ενδιαφέρον πρωτάθλημα στον κόσμο.

Η μεταφορά της έδρας της Μπαρτσελόνα στην Αθήνα, θα προσελκύσει εκατομμύρια φιλάθλους από όλο τον κόσμο στην πατρίδα μας, οδηγώντας την χώρα μας στην ανάπτυξη και στην εκτίναξη του ελατηρίου της οικονομίας.

Read more: https://pitsirikos.net/2017/10/%ce%bf%ce%b9-%cf%80%ce%b1%ce%af%ce%ba%cf%84%ce%b5%cf%82-

ΥΓ: Παραμονή …πρωταπριλιάς.

«Το τρίτο κύμα», μια φανταστική αντιφασιστική ταινία, που αξίζει να δείτε.

Το κοινωνικό πείραμα που έδειξε στους μαθητές πώς οι Γερμανοί έγιναν ξαφνικά ναζί

Όταν το 1967, ένας καθηγητής κοινωνιολογίας στο Πάλο Άλτο της Καλιφόρνια, προσπάθησε να διδάξει στους μαθητές του τα γεγονότα που οδήγησαν στο Ολοκαύτωμα, διαπίστωσε ότι πολλοί από αυτούς δεν μπορούσαν να δώσουν μία πειστική απάντηση στο ερώτημα πως οι Γερμανοί πολίτες έγιναν τόσο εύκολα συνένοχοι με το καθεστώς Χίτλερ.

Ο Ron Jones ήταν τότε ένας 25χρονος, χαρισματικός και αγαπητός καθηγητής, που σκέφτηκε ότι ο καλύτερος τρόπος για να διδάξει στους μαθητές του το πόσο εύκολα οι άνθρωποι μπορούν να επηρεαστούν από απολυταρχικούς ηγέτες ή να παρασυρθούν από μία ιδεολογία, ήταν να τους το δείξει να συμβαίνει.

Έτσι αποφάσισε να κάνει ένα κοινωνικό πείραμα, με «πειραματόζωα» τους μαθητές του. Όπως έχει διηγηθεί ένας μαθητής του, μια μέρα ξεκίνησε να συμπεριφέρεται πιο αυστηρά και ανακοίνωσε μία νέα σειρά κανόνων που θα έπρεπε να τηρούνται στην τάξη. Ήταν ενοχλητικό, αλλά όπως κάθε τι που σπάει την μονοτονία του σχολείου, αρχικά ήταν και διασκεδαστικό συνάμα.

Ο Jones πίστευε ότι το πείραμα δεν θα άντεχε για πάνω από μία μέρα. Όταν όμως το επόμενο πρωί μπήκε στην τάξη, οι μαθητές του κάθονταν με τάξη στα θρανία τους και είπαν εν χορώ «καλημέρα κύριε Jones», όπως τους είχε πει να κάνουν. «Θεέ μου!», είπε όταν είδε το θέαμα. Έτσι το πείραμα συνεχίστηκε και ονομάστηκε «Το τρίτο κύμα» – με σαφή αναφορά στο Γ’ Ράιχ…

Οι πρώτες μέρες θύμιζαν παιχνίδι. Ο καθηγητής είχε πολλούς κανόνες να επιβάλλει, και οι μαθητές πολλούς κανόνες να υπακούσουν. Οι μαθητές υποχρεούντο να χαιρετάνε ο ένας τον άλλο ναζιστικά, να κάνουν ερωτήσεις χρησιμοποιώντας το πολύ 3 λέξεις και να εργαστούν για ένα νεφελώδες σχέδιο εξάλειψης της Δημοκρατίας. Η «ενότητα» βρισκόταν στο επίκεντρο του πειράματος και οι μαθητές που συμμετείχαν σε αυτό σύντομα έφτιαξαν και πανό με συνθήματα όπως τα «δύναμη μέσω της συμμετοχής» και «δύναμη μέσω της πειθαρχίας». Επίσης είχε απαγορευτεί η συνάθροιση των μαθητών σε ομάδες μεγαλύτερες των δύο-τριών ατόμων.

Επιπλέον, ο καθηγητής που παρίστανε τον Φύρερ είπε στους μαθητές που συμμετείχαν στο πείραμα του ότι όποιοι θα τον ακολουθούσαν, θα έπαιρναν άριστα, ενώ όσοι παρεκκλίναν από αυτό θα έπαιρναν βαθμό κάτω της βάσης. Όσοι, δε, αρνούνταν να γίνουν μέρος αυτού θα ήταν αντιμέτωποι με τιμωρία στη βιβλιοθήκη.

Ίσως το πιο σημαντικό από όλα ήταν το ότι ο Jones τους είπε ότι η συμμετοχή τους στο «Τρίτο Κύμα» σήμαινε ότι οι κανόνες που είχε επιβάλει δεν θα ίσχυαν μόνο στο σχολείο αλλά ακόμη και στο σπίτι τους. Αν κάποιος έβλεπε έναν συμμαθητή του που συμμετείχε στο πείραμα και δεν τον χαιρετούσε ναζιστικά, ο δεύτερος θα μπορούσε να τον καταδώσει και να τον οδηγήσει υπό την κρίση του Jones. Μια αναφορά για το ότι έσπασες τους κανόνες θα μπορούσε να σε οδηγήσει όχι μόνο στη βιβλιοθήκη, αλλά και εκτός του πειράματος. «Δεν ήξερες ποιος θα έρθει το πρωί και θα μιλήσει για εσένα. Όλες οι γραμμές επικοινωνίας μεταξύ των μαθητών έσπασαν εξαιτίας αυτού του γεγονότος», είχε πει κάποτε ένας από τους συμμετέχοντες. Ήδη από την τρίτη μέρα είχε εξαπλωθεί ένα σύστημα που βασιζόταν στη φήμη πάνω στη φήμη.

Την τέταρτη μέρα ο Jones άρχισε να αισθάνεται ότι χάνει τον έλεγχο του πειράματος. Η περίπλοκη αίσθηση της κοινότητας οδήγησε σε ένα κύμα ενθουσιασμού, όχι μόνο από τους δικούς του φοιτητές, αλλά και από φοιτητές άλλων τάξεων οι οποίοι άρχισαν να συμμετέχουν στο πρόγραμμα. Παράλληλα αναπτύχθηκε ένα κίνημα αντίστασης στη νέα τάξη πραγμάτων. Τότε αποφάσισε ότι έπρεπε να τερματίσει το εγχείρημα.

Τι έκανε, λοιπόν; Ανακοίνωσε στους μαθητές του ότι το «Τρίτο Κύμα» ήταν μέρος ενός εθνικού κινήματος και τους ζήτησε να δώσουν το παρών σε μία συγκέντρωση που θα γινόταν το επόμενο απόγευμα, κατά την οποία θα ανακοινωνόταν ο υποτιθέμενος προεδρικός υποψήφιος. Όταν οι μαθητές συγκεντρώθηκαν στο αμφιθέατρο την επομένη μέρα, ο Jones στεκόταν δίπλα σε μία οθόνη που δεν έδειχνε τίποτα. Μετά από μερικά λεπτά αθόρυβης ανησυχίας, τους αποκάλυψε ότι είχαν εν αγνοία τους συμμετάσχει σε ένα πείραμα για το πως γεννιέται ο φασισμός. Η συνάντηση τελείωσε με την προβολή μίας αντιφασιστικής ταινίας για την άνοδο και τα εγκλήματα του ναζισμού.

Και τι έγινε όταν το πείραμα έληξε; Κάποιοι από τους μαθητές τρομοκρατήθηκαν με την ιδέα ότι είχαν τόσο εύκολα γίνει μέρος μιας μετάβασης στη φασιστική σκέψη και συμπεριφορά. Κάποιοι άλλοι απλά επιβεβαίωσαν ότι η ανησυχία τους για τη μετάλλαξη της νέας τρομακτικής τάξης ήταν σωστές.

Το πείραμα σε κάθε περίπτωση ήταν μία επιτυχία ως προς το ότι εξήγησε επιτυχώς την κρυφή γοητεία του ολοκληρωτισμού. Η ευχαρίστηση από τη συμμετοχή, η υφέρπουσα συγκίνηση του να ξεχωρίζεις από τους άλλους αλλά και η ροπή στην πειθαρχία και τους κανόνες είναι μια επαναλαμβανόμενη συμπεριφορά στις κοινωνίες που κλίνουν στον απολυταρχισμό.

Όπως άλλωστε η πολιτική φιλόσοφος Χάνα Άρεντ είχε πει στη δίκη της Νυρεμβέργης: Τα περισσότερα μέλη των SS δεν ήταν ούτε διεστραμμένοι, ούτε σαδιστές. Αντιθέτως, ήταν τρομερά και… τρομακτικά φυσιολογικοί άνθρωποι.

Και σε όσους θυμίζει κάτι αυτή η ιστορία, δεν πρόκειται παρά για την πραγματική ιστορία πίσω από το λογοτεχνικό βιβλίο «Το Κύμα», που γράφτηκε από τον Morton Rhue το 1984 και την ομώνυμη ταινία που βγήκε στις αίθουσες το 2008, προκαλώντας το παγκόσμιο ενδιαφέρον.

Δείτε ολόκληρη την ταινία:

Die Welle[2008].Part 1.(GREEK SUBS) από ixvos

Die Welle[2008].Part 2.(GREEK SUBS) από ixvos

Δεν θυμίζει όμως μόνο αυτό… Σε μία εποχή που ο απολυταρχισμός τόσο στην Ευρώπη, όσο και στις ΗΠΑ, ειδικά μετά την εκλογή Τραμπ, ανεβαίνει, η ιστορία αυτή επαναφέρει το ερώτημα αν θα μπορούσε να ξανασυμβεί κάτι παρόμοιο, προσαρμοσμένο ωστόσο στις συνθήκες της εποχής.

Γιατί οι Αμερικάνοι, οι πολίτες της πλέον πολυπολιτισμικής κοινωνίας του κόσμου, διάλεξαν για πρόεδρο τους τον άνθρωπο που πρώτο του μέλημα είναι να υψώσει ένα τείχος; Γιατί όλο και περισσότεροι Ευρωπαίοι ταυτίζονται με τους λαϊκιστές που αμφισβητούν την ευρωπαϊκή οικογένεια και καλούν να γυρίσουμε στον εθνικό απομονωτισμό; Γιατί οι λαοί δεν προβάλλουν αντίσταση στους όλο και πιο σκληρούς κανόνες που επιβάλλουν τα κέντρα εξουσίας;

Ο Dennis Gansel που σκηνοθέτησε την κινηματογραφική μεταφορά του «Κύματος», είχε πει σε μία συνέντευξη: «Όταν ήμουν νέος πάντα ευχόμουν να υπήρχε κάτι με το οποίο θα μπορούσα να ταυτιστώ. Ζήλευα τους γονείς μου που έζησαν τη δεκαετία του ’60 και το φοιτητικό κίνημα, όπου οι άνθρωποι είχαν ένα είδος κοινού στόχου, προσπαθώντας να αλλάξουν το κόσμο και να κάνουν τη διαφορά. Εγώ μεγάλωσα στη δεκαετία του ’80 και του ’90, όταν πια υπήρχαν χιλιάδες πολιτικά ρεύματα και ομάδες, αλλά καμιά πραγματική κατεύθυνση».

«Δεν μπορούσα να ενθουσιαστώ με τίποτα. Κι αυτό μου έλειπε. Αυτό νομίζω πως λείπει και από τα παιδιά σήμερα. Εννοώ, δεν μπορούμε να ορίζουμε τους εαυτούς μας μόνο μέσα από τη μουσική και το ντύσιμο. Νομίζω πως οι άνθρωποι έχουν μια βαθιά ανάγκη για την ουσία, μια ανάγκη που γίνεται ολοένα και μεγαλύτερη. Η τάση για τον ατομικισμό και την ιδιώτευση, τη διάσπαση της κοινωνίας σε μικρές ομάδες, δεν μπορεί να συνεχιστεί για πάντα. Σε κάποιο σημείο θα βρεθεί ένα τεράστιο κενό. Και τότε ο κίνδυνος θα είναι ότι κάποιος “-ισμός” θα ξεπεταχτεί και θα θελήσει να γεμίσει αυτό το κενό», είχε σημειώσει ο Gansel.

Η επιβολή ανθρώπου εις άνθρωπον, δεν είναι μια άγνωστη, αφηρημένη δύναμη, αλλά κάτι που φωλιάζει σπερματικά στην ανθρώπινη φύση. Ο καθένας μας είναι ικανός για το καλύτερο και για το χειρότερο. Κι ακόμα και αν κάποιος στοχεύει στο πρώτο, μπορεί πολύ εύκολα να καταλήξει στο δεύτερο…

http://tvxs.gr/news/taksidia-sto-xrono/koinoniko-peirama-poy-edeikse-stoys-mathites-pos-oi-germanoi-eginan-ksafnika

Δέκα πέντε τα νέα πρόσωπα στη κυβέρνηση, «κόπηκαν» 7 υπουργοί και υφυπουργοί.

15 νέα πρόσωπα στην κυβέρνηση – Οι 7 που «κόπηκαν»

Γράφτηκε από την 

15 νέα πρόσωπα στην κυβέρνηση - Οι 7 που "κόπηκαν"

 Δέκα πέντε είναι τα νέα πρόσωπα στη κυβέρνηση που ανακοινώθηκε πριν από λίγο, ενώ «κόπηκαν» 7 υπουργοί και υφυπουργοί.

Τα νέα πρόσωπα.

Ο Δημήτρης Παπαδημητρίου τοποθετήθηκε στο υπουργείο Οικονομίας και Ανάπτυξης με υφυπουργό τον Στέργιο Πιτσιόρλα και ο Κώστας Γαβρόγλου τοποθετήθηκε υπουργός Παιδείας με υφυπουργούς τον Δημήτριο Μπαξεβανάκη και τον Κωνσταντίνο Ζουράρι .

Στο υπουργείο Εργασίας Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης υπουργός τοποθετήθηκε η Έφη Αχτσιόγλου ενώ στο υπουργείο Οικονομικών υφυπουργός τοποθετήθηκε η Κατερίνα Παπανάτσιου .

Αλλαγή ηγεσίας στο υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού με υπουργό την Λυδία Κονιόρδου και υφυπουργό Αθλητισμού τον Γεώργιο Βασιλειάδη.

Στο υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας αναπληρωτής υπουργός τοποθετήθηκε ο Σωκράτης Φάμελος , στο υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών υφυπουργός ο Νικόλαος Μαυραγάνης , στο υπουργείο Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής

υφυπουργός ο Νεκτάριος Σαντορινιός και στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων υφυπουργός ο Βασίλειος Κόκκαλης.

Οι «κομμένοι»

Εκτός κυβέρνησης, ο τέως υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού Αριστείδης Μπαλτάς, ο τέως υπουργός Παιδείας Νίκος Φίλης, ο τέως υπουργός Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής Θοδωρής Δρίτσας, ο τέως υπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Νίκος Παρασκευόπουλος, ο τέως αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Τρύφων Αλεξιάδης, ο τέως αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Νίκος Ξυδάκης η τέως αναπληρώτρια υπουργός Παιδείας Σία Αναγνωστοπούλου, ο τέως αναπληρωτής υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Μάρκος Μπόλαρης, ο τέως υφυπουργός Εξωτερικών Δημήτρης Μάρδας, ο τέως υφυπουργός Παιδείας Θεοδόσης Πελεγρίνης και η τέως υφυπουργός αρμόδια για θέματα Βιομηχανίας, Θεοδώρα Τζάκρη.

Ολοκληρώθηκε ο ανασχηματισμός- Η νέα σύνθεση της Κυβέρνησης. (Από το Θάρρος)

Νέο κυβερνητικό σχήμα, με δομικές αλλαγές, συγκρότησε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας. Η σύνθεση του νέου Υπουργικού Συμβουλίου ανακοινώθηκε το βράδυ της Παρασκευής και η ορκωμοσία του νέου κυβερνητικού σχήματος αναμένεται να γίνει το πρωί του Σαββάτου.

Εκτός κυβερνητικού σχηματος ο Νίκος Φίλης, ενώ υπουργός Παιδείας αναλαμβανει ο Κώστας Γαβρόγλου και υφυπουργός ο Κώστας Ζουράρις.
Υπουργός στο νεοσύστατο υπουργείο Ψηφιακής Πολιτικής αναλαμβάνει ο Νίκος Παππάς, κρατώντας τις αρμοδιότητες για τα μέσα ενημέρωσης.
Στο υπουργείο Εσωτερικών μετακομίζει ο Πάνος Σκουρλέτης.

«Υπερυπουργός» Οικονομίας και Ανάπτυξης αναλαμβάνει ο Δημήτρης Παπαδημητρίου, με υφυπουργό τον Στεργιο Πιτσιόρλας.

Υπουργός Πολιτισμού αναλαμβάνει η Λυδία Κονιόρδου.

Αμετακίνητοι οι υπουργοί Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς, Υγείας Ανδρέας Ξανθός και ο αναπληρωτής κ. Πολλάκης, Αμυνας Πάνος Καμμένος, Υποδομών Χρήστος Σπίρτζης, Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος και ο αναπληρωτής Γιώργος Χουλιαράκης.

Αναπληρωτής υπουργός Προστασίας του Πολίτη ο κ. Τόσκας.

Στη θέση του παραμένει και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γιάννης Δραγασάκης.

Το υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής αναλαμβάνει ο κ. Μουζάλας, με αναπληρωτή τον Γ.Μπαλάφα.

Υπουργός Επικρατείας και κυβερνητικός εκπρόσωπος ο κ. Τζανακόπουλος.

Υπουργοί Επικρατείας οι κ.κ. Βερναρδάκης και Φλαμπουράρης και παρά τω πρωθυπουργώ ο κ. Λιάκος.

Υπουργός Δικαιοσύνης ο Σταύρος Κοντονής.

Υπουργός Τουρισμού η κυρία Κουντουρά.

Η σύνθεση της νέας κυβέρνησης

Πρωθυπουργός: Αλέξης Τσίπρας
Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης: Ιωάννης Δραγασάκης

Υπουργείο Εσωτερικών
Υπουργός: Παναγιώτης Σκουρλέτης
Αναπληρωτής Υπουργός αρμόδιος για θέματα Προστασίας του Πολίτη: Νικόλαος Τόσκας
Υφυπουργός Μακεδονίας Θράκης: Μαρία Κόλλια Τσαρουχά

Υπουργείο Οικονομίας και Ανάπτυξης:
Υπουργός: Δημήτρης Παπαδημητρίου
Αναπληρωτής Υπουργός: Αλέξανδρος Χαρίτσης
Υφυπουργός: Στέργιος Πιτσιόρλας

Υπουργείο Ψηφιακής Πολιτικής, Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης
Υπουργός: Νικόλαος Παππάς

Υπουργείο Εθνικής Άμυνας
Υπουργός: Παναγιώτης Καμμένος
Αναπληρωτής Υπουργός: Δημήτριος Βίτσας

Υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων
Υπουργός: Κωνσταντίνος Γαβρόγλου
Αναπληρωτής Υπουργός αρμόδιος για την Έρευνα: Κωνσταντίνος Φωτάκης
Υφυπουργός: Δημήτριος Μπαξεβανάκης
Υφυπουργός: Κωνσταντίνος Ζουράρις

Υπουργείο Εργασίας Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης
Υπουργός: Έφη Αχτσιόγλου
Αναπληρωτρια Υπουργός αρμόδια για την Καταπολέμηση της Ανεργίας: Ουρανία Αντωνοπούλου
Αναπληρωτρια Υπουργός αρμόδια για την Κοινωνική Αλληλεγγύη: Θεανώ Φωτίου
Υφυπουργός αρμόδιος για θέματα Κοινωνικών Ασφαλίσεων: Αναστάσιος Πετρόπουλος

Υπουργείο Εξωτερικών
Υπουργός: Νικόλαος Κοτζιάς
Αναπληρωτής Υπουργός αρμόδιος για Ευρωπαϊκές Υποθέσεις: Γεώργιος Κατρούγκαλος
Υφυπουργός: Ιωάννης Αμανατίδης
Υφυπουργός αρμόδιος για τον Απόδημο Ελληνισμό: Τέρενς Σπένσερ Κουίκ

Υπουργείο Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων
Υπουργός: Σταύρος Κοντονής
Αναπληρωτής Υπουργός: Δημήτριος  Παπαγγελόπουλος

Υπουργείο Οικονομικών
Υπουργός: Ευκλείδης Τσακαλώτος
Αναπληρωτής Υπουργός: Γεώργιος Χουλιαράκης
Υφυπουργός: Κατερίνα Παπανάτσιου

Υπουργείο Υγείας
Υπουργός Ανδρέας Ξανθός
Αναπληρωτής Υπουργός: Παύλος Πολάκης

Υπουργείο Διοικητικής Ανασυγκρότησης:
Υπουργός: Όλγα Γεροβασίλη

Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού
Υπουργός: Λυδία Κονιόρδου
Υφυπουργός Αθλητισμού: Γεώργιος Βασιλειάδης

Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας
Υπουργός: Γιώργος Σταθάκης
Αναπληρωτής Υπουργός: Σωκράτης Φάμελος

Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών
Υπουργός: Χρήστος Σπίρτζης
Υφυπουργός: Νικόλαος Μαυραγάνης

Υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής
Υπουργός: Ιωάννης Μουζάλας
Υφυπουργός: Ιωάννης Μπαλάφας

Υπουργείο Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής
Υπουργός: Παναγιώτης Κουρουμπλής
Υφυπουργός: Νεκτάριος Σαντορινιός

Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων
Υπουργός: Ευάγγελος Αποστόλου
Αναπληρωτής Υπουργός: Ιωάννης Τσιρώνης
Υφυπουργός: Βασίλειος Κόκκαλης

Υπουργείο Τουρισμού
Υπουργός: Έλενα Κουντουρά

Υπουργός Επικρατείας: Αλέξανδρος Φλαμπουράρης

Υπουργός Επικρατείας: Χριστόφορος Βερναρδάκης

Υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ: Δημήτριος Λιάκος

Υπουργός Επικρατείας και Κυβερνητικός Εκπρόσωπος: Δημήτριος Τζανακόπουλος
in.gr

http://www.tharrosnews.gr/news/content/ολοκληρώθηκε-ο-ανασχηματισμός-η-νέα-σύνθεση-της-κυβέρνησης

Παρασκευή 21 Οκτωβρίου 2016, ο Κύκλος Ιδεών στην Καλαμάτα, με τον Ευάγγελο Βενιζέλο. Συντονίζει: ο Διονύσης Αλευράς.

Ο Κύκλος Ιδεών στην Καλαμάτα

Ο Κύκλος Ιδεών για την Εθνική Ανασυγκρότηση σας προσκαλεί στη δημόσια συζήτηση στην Καλαμάτα με θέμα:

«Ποιο μέλλον για την Ελλάδα;
Νέες ευρωπαϊκές και διεθνείς προκλήσεις»

την Παρασκευή 21 Οκτωβρίου 2016, ώρα 20:00
στο Πνευματικό Κέντρο Καλαμάτας

Στην εκδήλωση θα μιλήσουν:
η Ρούλα Γεωργακοπούλου, δημοσιογράφος
ο Παναγιώτης Ιωακειμίδης, ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών
και o Ευάγγελος Βενιζέλος

Συντονίζει: ο Διονύσης Αλευράς
* Είσοδος ελεύθερη

2103838613 | info@ekyklos.gr

«Αχαιοί Πρωθυπουργοί, Πρόεδροι της Δημοκρατίας και της Βουλής» Από 1 έως 31 Οκτωβρίου 2016 Έκθεση στην Πάτρα. Θα την εγκαινιάσει ο Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων, κ. Νικόλαος Βούτσης.

Την έκθεση «Αχαιοί Πρωθυπουργοί, Πρόεδροι της Δημοκρατίας και της Βουλής» θα εγκαινιάσει ο Πρόεδρος της Βουλής, το Σάββατο στην Πάτρα
Ο Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων, κ. Νικόλαος Βούτσης, θα εγκαινιάσει το Σάββατο 1η Οκτωβρίου, στις 12:00, την έκθεση με τίτλο «Αχαιοί Πρωθυπουργοί, Πρόεδροι της Δημοκρατίας και της Βουλής», στο Αρχαιολογικό Μουσείο Πατρών. Την έκθεση διοργανώνουν η Βουλή των Ελλήνων, η Εφορεία Αρχαιοτήτων Αχαΐας και η εφημερίδα «Πελοπόννησος», στο πλαίσιο των εορτασμών για τη συμπλήρωση 130 ετών από την έκδοση του πρώτου φύλλου της εφημερίδας.
Αρχειακό υλικό και κειμήλια από τη ζωή και τη δράση των δεκαεννιά Αχαιών πολιτικών που διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στη ζωή της χώρας μας, έχει δανείσει στην έκθεση και η Βιβλιοθήκη της Βουλής των Ελλήνων. Η έκθεση θα φιλοξενηθεί στο Αρχαιολογικό Μουσείο Πατρών (αίθουσα περιοδικών εκθέσεων) από 1 έως 31 Οκτωβρίου 2016 και θα είναι ανοιχτή στο κοινό καθημερινά, από τις 08:00 έως τις 20:00, με ελεύθερη είσοδο.

Συγκρότησης της Ν.Ε ΠΑΣΟΚ Μεσσηνίας. Εξελέγη ομόφωνα Γραμματέας ο Γιάννης Πάζιος.

Ας γνωρίσουμε τον Γιάννη Πάζιο

as-gnorisoume-ton-gianni-paziokalamatain-logo-7

Τον είδαμε πρόσφατα στο 5ο OpenTourism Kalamata, να είναι ένας από τους βασικούς συντελεστές του, ως μέλος του μη κερδοσκοπικού εργαστηρίου επιχειρηματικού πολιτισμού «Mataroa», συνεχίζοντας την επιτυχημένη παράδοση των προηγούμενων αντίστοιχων δράσεων στην πόλη μας. Τον έχουμε δει, επίσης, να συμμετέχει εθελοντικά με διάφορους τρόπους σε θέματα που σχετίζονται με την πόλη, όπως τις ομάδες εργασίας του Γραφείου Υποψηφιότητας KALAMATA:21.

Ο λόγος γίνεται για τον Γιάννη Πάζιο, γεωγράφο, απόφοιτο του αντίστοιχου τμήματος του Πανεπιστήμιου Αιγαίου, στη Μυτιλήνη, ο οποίος αυτήν την περίοδο ολοκληρώνει το μεταπτυχιακό του ως Οικονομικός  Αναλυτής.  Επιπλέον, διατηρεί μαζί με τον οικονομολόγο Γιώργο Φινφίνη εταιρεία με αντικείμενο τη Συμβουλευτική Επιχειρήσεων παρέχοντας Χρηματοοικονομικές – Επενδυτικές & Γεωγραφικές Υπηρεσίες  με έδρα τη Μυτιλήνη, ετοιμάζοντας αυτές τις μέρες υποκαταστήματα στην Καλαμάτα και τον Πειραιά. Τέλος, είναι συνεργάτης της εταιρείας τεχνολογίας Crowdpolicy.

Ας τον γνωρίσουμε καλύτερα παρακάτω…

Το πρώτο πράγμα που κάνω το πρωί… Βάζω μουσική, κατά προτίμηση Pepper.

Τον περισσότερό μου χρόνο ξοδεύω μελετώντας θέματα των επιστημονικών – επαγγελματικών μου ενδιαφερόντων και σχεδιάζοντας δράσεις.

Μ’ αρέσει στην Καλαμάτα η ύπαρξη ανθρώπινου, φυσικού, πολιτιστικού, και πολιτισμικού κεφαλαίου που προσδίδει τεράστιο πλούτο και προοπτική στη περιοχή.

Με εκνευρίζει στην Καλαμάτα η ανυπαρξία σχεδίου αξιοποίησης των ανωτέρω & η αποσπασματική – καιροσκοπική προσέγγιση τους. Η καθημερινή συμπεριφορά από μερίδα συμπολιτών μου. Η εγκλωβισμένη σε στερεότυπα νοοτροπία που μας καθιστά εσωστρεφείς και αδρανείς.

Αγαπημένος προορισμός είναι: Στη Καλαμάτα: Το γραφικό αλλά δυστυχώς παραμελημένο Κάστρο μας. Στη Μεσσηνία: Η παραλία της Βοϊδοκοιλιάς στην Πύλο, Εκτός: Το Καρπενήσι από όπου κατάγομαι και η Μυτιλήνη που ενηλικιώθηκα.

Αυτό τον καιρό με προβληματίζει : Η καθημερινή απώλεια ανθρώπινων ζωών στις ακτές του Αιγαίου και η κυριαρχία των μετρίων παντού.

Οι φίλοι για μένα πιστεύουν ότι μιλάω πολύ και ασχολούμαι με πολλά.

Εγώ για τον εαυτό μου πιστεύω ότι είμαι αθεράπευτα ρομαντικός, πολιτικά ενεργός, κοινωνικά ανήσυχος.

Με κάνει να γελάω η παρέα μου με το ατελείωτο αλληλοπείραγμά μας.

Ξεχωρίζω στον χαρακτήρα ενός άνδρα και μιας γυναίκας: Στον άνδρα η ειλικρίνεια, η εντιμότητα και η συναισθηματική νοημοσύνη. Στη γυναίκα η εξυπνάδα που τη κάνει να έχει πίστη στις δυνάμεις της, κρίση στις επιλογές της, χιούμορ, ειλικρίνεια και τύπο.

Ο μεγαλύτερός μου φόβος είναι μην γίνω έρμαιο των παθών μου.

Τελευταία φορά έκλαψα στην απώλεια ενός δικού μου ανθρώπου.

Επιτυχία θεωρώ το να τα έχεις καλά με τον εαυτό σου.

Ευτυχία θεωρώ το να αγαπάς και να αγαπιέσαι.

Η τελευταία φορά που είπα ψέματα ήταν στην ανιψιά μου για το πώς φέρνει τα παιδιά ο πελαργός.

Η καλύτερη συμβουλή που μου έχουν δώσει: Γίνε η αλλαγή που θες να ζήσεις.

“ξέρεις ποιος είμαι εγώ”

Η στήλη “ξέρεις ποιος είμαι εγώ” δημιουργήθηκε από τους συντάκτες του “Kalamata IN” με σκοπό να φέρουμε πιο κοντά στο κοινό της πόλης ανθρώπους που ακούμε καθημερινά, αλληλεπιδρούμε επαγγελματικά ή απολαμβάνουμε σε θεατρικές και μουσικές παραστάσεις.

Η ονομασία της εν λόγω στήλης προήλθε από την παλιά καλή εποχή της επαρχίας κι όχι μόνο, όπου οι άνθρωποι λογομαχούσαν με την φράση “Ρε, ξέρεις ποιος είμαι εγώ”… Μετά απο δεκαετίες που ακούγεται όλο και λιγότερο αποφασίσαμε με την ίδια αυτή φράση να τους γνωρίσουμε όλους, αλλά και να μας μάθουν όλοι προκαταβολικά!

Όλοι όσοι δραστηριοποιούνται στην περιοχή μας ενδέχεται να πρωταγωνιστήσουν στη στήλη αυτή. Η δομή του περιεχομένου αποσκοπεί στο να αναδείξει με κοφτό τέμπο, σύντομες φράσεις αλλά και κρυμμένο χιούμορ κατά περιπτώσεις, τις ενδιαφέρουσες πλευρές της καθημερινότητάς μας.

Ο Μήτσος Κουτσούμπας τα λέει …χύμα και τσουβαλάτα στον Δημήτρη Δανίκα …για τους γκέι, τη ροκ, τα κοψίδια, τις «παπαριές» και τη στρογγυλή θεά του ποδοσφαίρου.

Δημήτρης Δανίκας : «Να το πιστέψω; ‘Οτι ο Γενικός Γραμματέας του ΚΚΕ λαμβάνει μηνιαίως 600 ευρώ; Αδύνατον να το κατανοήσω!

  Αναδημοσίευση από το ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ

Ο γενικός γραμματέας του ΚΚΕ μιλάει για το πολιτικό σκηνικό, την κυβέρνηση, τον Ενβέρ Χότζα, τη Σοβιετική Ενωση, τους γκέι, αλλά και την ομάδα που προτιμά να στεφτεί πρωταθλήτρια στο Euro

Οι ψυχολόγοι ισχυρίζονται ότι οι ευτραφείς τύποι, οι βουλιμικοί, είναι συνήθως καλόκαρδοι, ανοιχτοί και ευχάριστοι. Αυτή και η πρώτη εντύπωση με τον Δημήτρη Κουτσούμπα. Ταυτόχρονα ορμητικός, σαρωτικός, αλλά και ήρεμος, ακλόνητος, και ειλικρινής. Απόδειξη; Μα το γεγονός ότι δεν ακολουθεί τους τύπους, το κομματικό πρωτόκολλο. Απόδειξη; Με το έμπα και αφού πρώτα μου χάρισε δύο βιβλία (το ένα γραμμένο από τον αλησμόνητο Γιώργη Μωραΐτη), στη συνέχεια όρμησε καταπάνω μου. Με κομψότητα. Γιατί έτσι και έπεφτε πάνω μου θα με είχε λιώσει.
«Ρε μπαγάσηδες, όταν γράφετε και κριτικάρετε, πρέπει πρώτα να τσεκάρετε». Αμέσως κατάλαβα τι εννοούσε. Πριν τον προλάβω με πρόλαβε. «Να κάνεις κριτική. Και μάλιστα όσο πιο αυστηρή γίνεται. Ομως να είναι τεκμηριωμένη». Τι εννοούσε; Το crash test που είχα κάνει ανάμεσα στον Δημήτρη Κουτσούμπα και τον Χαρίλαο Φλωράκη «Μα είναι δυνατόν να συγκριθώ εγώ με τον Χαρίλαο; Αστειότητες. Ασε που έγραψες ότι εκείνος έκανε πολλά χρόνια στη φυλακή ενώ εγώ μόνο έξι μήνες. Λάθος. Ποτέ δεν μπήκα στη φυλακή, γιατί από το 1973 που βρέθηκα στην ΚΝΕ ήμουν περιφρουρημένος»!
Εχει δίκιο. Και για να αποφύγω το «μαστίγωμα» πέταξα την μπάλα στην εξέδρα. Του θύμισα τον Μανόλη, έναν κοινό φίλο. Που τότε, στα χρόνια της Νομικής Σχολής, έκαναν στενή παρέα. «Δύο τα χαρακτηριστικά του Μήτσου», μου είχε πει ο Μανόλης: «Το στομάχι και οι γυναίκες. Βουλιμικός σε όλα του. Για να μη μας ρημάζει το φαΐ, κλειδώναμε τα ψυγεία!».
«Και καλά με την πολιτική, αλλά με τα περιττά κιλά τι θα κάνεις;». «Προσπαθώ! Κάθε μέρα σε πόλεμο με το στομάχι».

Η νύφη, ο γαμπρός και το τανγκό

Η συνάντηση έγινε εκτός γραφείων, εκτός Περισσού, εκτός τυπολατρίας. Η συνάντηση στην οδό Τροίας αριθμός 36. Στο Στέκι Νεολαίας. «Εδώ τα νέα παιδιά έρχονται, παίζουν και ηχογραφούν τη μουσική τους, ζωγραφίζουν, διασκεδάζουν». Η Χριστίνα, ένας μικροσκοπικός θηλυκός διάβολος στο γραφείο Τύπου του ΚΚΕ, ήταν ο ξεναγός και ο «μεσάζων» ανάμεσα στον Γραμματέα και σ’ εμένα τον «άθλιο» δημοσιογράφο. Η κουβέντα άρχισε με τη γνωστή «προβοκάτσια». Πώς αλλιώς να τον θυμώσω; Πλάνη. Ο Μήτσος δεν θυμώνει με τίποτα. Ηρεμη δύναμη. Με γλώσσα απλή. Βουτηγμένη στον προσωπικό του επεξεργαστή. Η «προβοκάτσια» γνωστή. Πώς, διάολε, μετά από τέτοια απομυθοποίηση όλων των κυβερνητικών κομμάτων, μετά από τέτοια καταστροφή, το ΚΚΕ παραμένει εκεί-εκεί στη Β’ εθνική;
«Δεν είμαστε το ίδιο με τα άλλα αστικά κόμματα. Δεν γίνεται κατανοητό ότι εμείς δεν θέλουμε να μπούμε σε κυβέρνηση, όπως μπήκε ο ΣΥΡΙΖΑ για παράδειγμα, και είχε την κατάληξη που είχε σε αυτές τις συνθήκες. Να μπούμε και μετά να μας βρίζουνε πατώκορφα».

– Ναι, αλλά οι συνθήκες οι σημερινές είναι απογοητευτικές για τον φτωχό, επομένως πρέπει να παραμεριστούν οι διαφωνίες μπας και προκύψει κάτι λιγότερο οδυνηρό.

«Η θέση μας είναι κρυστάλλινη. Του λέμε ότι με αναθέσεις δεν γίνεται οι βουλευτές του ΚΚΕ να σου λύσουν τα προβλήματα. Πάρ’ το χαμπάρι. Πρέπει να πιστέψεις στις δυνάμεις σου».– Δηλαδή; «Τι δηλαδή; Είναι απλό. Πρέπει να πάρει τις τύχες του στα χέρια του. “Εσύ πρέπει να πάρεις την εξουσία”, του λέμε»!– Δύσκολα του βάζετε. «Αμ, πώς αλλιώς; Με το ζόρι δεν γίνεται νύφη και γαμπρός. Το τανγκό θέλει δύο»!– Τάνγκο το προφέρουν οι Αργεντίνοι. By the way, που λένε και οι Αγγλοι, χορεύεις, ακούς μουσική, ροκ, ας πούμε; «Αλλάζεις κουβέντα. Να τελειώσουμε πρώτα και θα σου πω μετά για τους Rolling Stones. Τέλος πάντων. Λοιπόν το εμπόδιο είναι αυτό: όταν σου λένε “δεν μπορώ, δεν είμαι έτοιμος να το κάνω αυτό”!  Γιατί αυτό προϋποθέτει θυσίες. Ασε που οι σημερινές θυσίες είναι ατελείωτες και μακροχρόνιες».

Ο υπαρκτός σοσιαλισμός του Ενβέρ Χότζα

Προχώρησα στο παρασύνθημα της «προβοκάτσιας», δηλαδή στον Ενβέρ Χότζα. Αφού προηγουμένως του υπενθύμισα ότι η συντριπτική πλειοψηφία πορεύεται με «ευρώ και ξερό ψωμί».
– Η συντριπτική πλειοψηφία επιθυμεί ευρώ. Και ευρώ σημαίνει μονόδρομος. Οποιο κόμμα και να κυβερνήσει, τα ίδια μέτρα θα πάρει! «Ακριβώς αυτό! Μονόδρομος, λιτότητα, μονοπώλια, πολυεθνικές και το κεφάλι κάτω».
– Είναι και το αρνητικό παράδειγμα του υπαρκτού σοσιαλισμού. Στέρηση ελευθεριών, ουρές και πολλά τέτοια. Σου λένε, «με το ΚΚΕ θα γίνουμε Αλβανία του Ενβέρ Χότζα». «Ανοησίες. Με συγχωρείς, δηλαδή, αλλά όλα αυτά είναι επιπόλαιες, ρηχές αναγνώσεις. Συμφωνώ μαζί σου ότι η πτώση της ΕΣΣΔ ήταν μια άκρως αρνητική εξέλιξη. Θα ήταν διαφορετικά αν σήμερα υπήρχε κάτι, να δει ένα όραμα ότι υπάρχει ζωντανά κάπου, οικοδομείται κάτι διαφορετικό».– Μη μου πεις ότι αυτό ήταν αληθινός σοσιαλισμός! «Ηταν η πρώτη απόπειρα και είχε αδυναμίες,  λάθη και ελλείψεις. Εμείς έχουμε κάνει μια προσπάθεια να μελετήσουμε. Ηταν όμως σοσιαλισμός. Η ιδιοκτησία ανήκε στον λαό, στο κράτος, δεν υπήρχε ατομική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, που είναι το βασικό χαρακτηριστικό για να κρίνεις ένα οικονομικό σύστημα. Δημόσια δωρεάν υγεία, παιδεία, πολιτισμός, αθλητισμός, κοινωνική ασφάλιση, δηλαδή πρόνοια, στέγη. Αυτά προσδιορίζουν τον σοσιαλισμό».– Και άφθονες παραμορφώσεις! «Υπήρχαν παραμορφώσεις. Υπήρχαν και στο επίπεδο της εξουσίας. Ας πούμε αυτό που λέμε “εργατική συμμετοχή που θα προέρχεται μέσα από την εργατική λαϊκή συνέλευση, από τον τόπο δουλειάς, και θα φτάνει μέχρι και στα κεντρικά όργανα με ανακλητούς αντιπροσώπους κ.λπ.” μπορεί να υπήρχε, όμως στην πράξη δεν λειτουργούσε πάντα έτσι.Και είχαν κάνει αλλαγές και στρεβλώσεις και στο ίδιο το Σύνταγμά τους. Αρχισε να παίρνει την κάτω βόλτα όταν άρχισε να λύνει υπαρκτά προβλήματα με συνταγές παρμένες από τον καπιταλισμό και όχι από την αστείρευτη δεξαμενή του κομμουνισμού»!

Η εξάρτηση από το Κρεμλίνο και η «έφοδος στον ουρανό» που κατέληξε στα τάρταρα

Η κουβέντα είχε ανάψει. Η εξάρτηση από το Κρεμλίνο, το χτύπημα που παραλίγο να ρίξει τον Περισσό στο καναβάτσο.
«Εγώ δεν τη λέω εξάρτηση. Ορισμένα πράγματα πρέπει να τα δούμε και στις ιστορικές τους διαστάσεις. Δηλαδή, ας πάρουμε το γεγονός ότι ήταν το κόμμα του Λένιν που έκανε την επανάσταση, που έκανε την έφοδο στους ουρανούς, κάτι που το πάλευαν, που το θέλαν οι καταπιεσμένοι σε όλο τον κόσμο! Γι’ αυτό το σοβιετικό κόμμα λειτουργούσε ως φάρος».– Και ο Δημήτρης Κουτσούμπας πώς έβλεπε αυτές τις σχέσεις; «Δηλαδή, εγώ, ας πούμε, μαζί με τους συντρόφους τέτοιες κριτικές παρατηρήσεις αρχίσαμε να τις συζητάμε μετά το ’91»!– Καθυστερημένα! «Κάλλιο αργά παρά ποτέ. Μέχρι τότε πολλές φορές λέγαμε “α, είναι το ΚΚΣΕ, είναι η Σοβιετική Ενωση, είναι ο φάρος, εντάξει, έχουν αδυναμίες, αλλά τέλος πάντων ας το δικαιολογήσουμε, γιατί δίνουν ένα άλλο όραμα, μια άλλη προοπτική”. Ομως σήμερα τα πράγματα είναι διαφορετικά. Σήμερα λέμε την άποψή μας. Σε όλα τα κομμουνιστικά κόμματα. Σχέσεις ισότιμες και ειλικρινείς»!– Το ακατανίκητο ατού του καπιταλισμού είναι η πεποίθηση πως αν δουλέψω, αν προκόψω, μπορώ να γίνω κι εγώ πλούσιος και σπουδαίος. Δεν είναι ίδια όλα τα δάχτυλα του χεριού. «Κι έτσι ο άνθρωπος γίνεται λύκος. Εμείς πιστεύουμε στην ανάδειξη της προσωπικότητας μέσα από συλλογικές μορφές δράσης. Τώρα θα μου πεις, δεν το κατάφεραν οι ηγεσίες, δεν το κατάφεραν τα κόμματα ή δεν έφτασαν στον επιθυμητό βαθμό, αλλά δεν μπορώ να πω ότι δεν το προσπάθησαν. Απλοί άνθρωποι έφτασαν στην κορυφή της Επιστήμης, της Τέχνης, του Αθλητισμού, παντού! Αλλού ήταν το πρόβλημα».

Στο γεγονός ότι ενώ είχαν φτάσει στο Φεγγάρι στα σούπερ μάρκετ μετρούσαν με τον άβακα. Απίστευτο!
«Ακριβώς! Οτι έριχναν το βάρος στην πολεμική βιομηχανία. Ακόμη και τα επιστημονικά επιτεύγματα δεν εφαρμόστηκαν για τις καθημερινές ανάγκες. Αυτό ήταν λάθος. Να κυνηγάς τους εξοπλισμούς του καπιταλισμού, που είχε φτάσει σε ένα επίπεδο και μπορούσε βεβαίως να λύνει προβλήματα της καθημερινότητας των πολιτών, και σένα σε έβαζε σε αυτό το κυνήγι, σε αυτή την κούρσα των εξοπλισμών».
Υπάρχουν στιγμές που πρέπει να πεις «άι στο διάολο, κύριοι!»
Κι έτσι εσύ όπισθεν ολοταχώς, εκείνοι να τρέχουν στο μέλλον με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Τέλος πάντων. Για να δούμε το σήμερα. Γιατί ας πούμε δεν προτείνει το ΚΚΕ δέκα σημεία εξόδου από την κρίση σε όλα τα κόμματα;
«Καταρχήν έχουμε και 10 και 15 και 20 σημεία. Για παράδειγμα, καταθέσαμε πρόταση νόμου για επαναφορά του 13ου και του 14ου μισθού. Αποτέλεσμα; Τίποτα! Ασε που την ίδια στιγμή με τον αναπτυξιακό νόμο εκχωρούν από 20 εκατομμύρια σε πολλούς επιχειρηματίες. Χωρίς ίδια κεφάλαια και χωρίς άλλες προϋποθέσεις»!– Ετσι τσακ-μπαμ;
«Ακριβώς! Να πω ότι μ’ αυτά τα λεφτά θα πάρει μπρος η οικονομία; Δεν το πιστεύω. Ρώτα όποιον απλό άνθρωπο θέλεις στον δρόμο και θα σου πει ότι όλα αυτά τα λεφτά θα γίνουν αέρας κοπανιστός. Με απλά λόγια, τα παίρνουν από την τσέπη του φτωχού και τα δίνουν στους πλούσιους. Πάλι θα πάρουν τζάμπα για να εξαγοράσουν κάποιους μικρότερους, αυτό θα γίνει στην πράξη, θα κάνουν κάποιες εξαγορές, θα τους ρίξει ταυτόχρονα τα εργασιακά και το “μισθολογικό κόστος” για τους εργάτες. Θα του πουν “κόψε μισθούς, κόψε υπερωρίες, κόψε το ένα, κόψε το άλλο, να έχεις ελαστικές σχέσεις εργασίας”, αυτά γίνονται. Να σου πω και τη λαθεμένη άποψη που μπορεί να έχει ένας κόσμος και σου λέει “βρες 10 σημεία εξόδου από την κρίση”».– Δέκα σημεία έλεγα κι εγώ.
«Το 2012 έλεγες “γιατί δεν ανοίγεσαι όταν ο Τσίπρας σού ανοίγει την αγκαλιά του κι εσύ τίποτα. Ενώ ο Χαρίλαος θα την άνοιγε”. Σιγά που θα την άνοιγαν ο Χαρίλαος και η Αλέκα. Τι να ανοίξω την αγκαλιά μου, να κάνω τι, να μπω στην κυβέρνηση, για να με βρίζετε τώρα κι εμένα μαζί με τον Τσίπρα και τον Καμμένο; Αυτό θα γινόταν πρακτικά. Εγώ αυτό το ήξερα ως κόμμα όχι γιατί είμαι μάντης, αλλά έχω κάνει μια ανάλυση, βλέπω πρόσωπα, πράγματα, κόμματα, επιλογές, ξέρω ότι δεν γίνεται. Αν είσαι μέσα στην Ευρωζώνη και την Ε.Ε., θα σε οδηγήσουν εκεί. Γιατί δεν μπορεί να λες σαν σύνθημα “Οχι στην Ε.Ε.” και μετά να μπαίνεις στην κυβέρνηση και να λες «ε, το υπογράφω, αφού το λέει η Ε.Ε.”. Πρέπει να πεις “άι στο διάολο, κύριοι!”».

– Μα ο λαός θέλει αυτό που δεν θέλει το ΚΚΕ, θέλει ευρώ πάση θυσία!
 «Εντάξει, αν δεν τον πείθω δεν τον πείθω, αλλά δεν μπορώ να αλλάξω εγώ γραμμή επειδή δεν το καταλαβαίνει ο λαός. Γιατί μετά πάμε στον Χίτλερ. Ο λαός τον έφερε στην εξουσία. Ο λαός έβγαλε και τον Μουσολίνι – και εδώ στην Ελλάδα ποιος τους έβγαλε; Είχε δίκιο; Αλλά αυτή η πείρα, αυτή η γνώση, που μπορεί να είναι στο 5%, πρέπει να γίνει συλλογική γνώση όλης της κοινωνίας, της πλειοψηφίας του λαού δηλαδή. Αυτό προσπαθούμε να του πούμε».

Αλλαγές, ανατροπές, δηλαδή παπαριές!

– Είναι βολικό για το ΚΚΕ, για να μένει στην απέξω, να μην αναλάβει ευθύνες, να μη φθείρεται.
«Αυτά τα έλεγαν στους κομμουνιστές όταν στέκονταν στο εκτελεστικό απόσπασμα. “Πού πάτε, μωρέ;” τους έλεγαν; “Για τη Δευτέρα Παρουσία πάτε” – και τους εκτελούσαν. Ε, έλεος πια!».
– Καμία σχέση το ένα με το άλλο. «Ε, ναι, εντάξει, τώρα δεν σε εκτελεί, τώρα δεν είσαι φυλακή, άρα τώρα μπορείς να σκεφτείς πιο νορμάλ».– Τα παραπέμπετε όλα στο μέλλον.
«Μα εμείς λέμε τώρα να γίνει. Οσο πιο γρήγορα γίνει τόσο καλύτερα και για μένα και για σένα και για όλους».– Ο κόσμος καταλαβαίνει ότι δεν υπάρχει μια ρεαλιστική απάντηση από το ΚΚΕ σήμερα. «Μα το σήμερα αυτό είναι. Πρέπει να πάρει απόφαση και να πάρουμε την εξουσία, λαός και ΚΚΕ, και όσοι συμφωνούν μαζί μας. Σε ποια γραμμή όμως; Αυτό λέμε. Σε ποιο πρόγραμμα; Αν διαφωνεί ο άλλος με το πρόγραμμα, να αλλάξω εγώ το δικό μου πρόγραμμα; Δεν σφάξανε! Αφού εγώ φτιάχτηκα το 1918 ως ΚΚΕ γι’ αυτό το πράγμα, για τον σοσιαλισμό, αν ήταν αλλιώς δεν θα λεγόμουνα ΚΚΕ, δεν θα είχα τέτοιο πρόγραμμα. Δεν θα υπήρχε λόγος να ματώσουν και να σκοτωθούν τόσοι άνθρωποι στον κόσμο όλο!».– Μα οι συμβιβασμοί είναι απαραίτητοι. Δεν μπορείς να πορεύεσαι με το «όλα ή τίποτα». «Πάντα το ΚΚΕ να βάζει νερό στο κρασί του. Γιατί εμείς και όχι οι άλλοι; Και γιατί είναι σωστές οι προτάσεις όλων των άλλων; Να πω “ναι” σε αυτό το σύστημα, ότι θα το διορθώσω, τέλος πάντων, και θα γίνουν αλλαγές και θα κάνουμε ανατροπές, ας πούμε, παπαριές δηλαδή. Αν μπεις μέσα στην Ευρωπαϊκή Ενωση, θα τη φτιάξεις καλύτερα από μέσα. Τώρα αυτά είναι μπούρδες που δεν τις πιστεύουν ούτε τα νήπια».

 

Καφεδάκι με τη Φώφη και τον Αλέξη

– Ελα όμως που ακούγεται σαν να αρνείσαι την πραγματικότητα. Πάντα με την ουτοπία; «Ποια πραγματικότητα; Να κάτσω εγώ με τη Γεννηματά και με τον Τσίπρα, να πίνουμε τα καφεδάκια μας και τάχα μου να βρούμε την κοινή συνισταμένη! Και συνήθως καταλήγεις να σου λένε “εσύ να υποχωρήσεις, δεν μπορούμε να βγούμε από την Ευρωζώνη, τώρα άσ’ το, δεν μπορούμε να βγούμε από την Ε.Ε.”, “δεν μπορούμε να αλλάξουμε αυτό το σύστημα, άσ’ το”, “δεν μπορούμε να κάνουμε ριζικές αλλαγές, άσ’ το”, “δεν μπορούμε να αλλάξουμε τη δημόσια διοίκηση, άσ’ το”, “δεν μπορούμε να πάρουμε τα εργοστάσια, άσ’ το”. Ε, κάτσε, ρε αδερφέ, άσ’ το το ένα, άσ’ το το άλλο!».

– Συκοφαντείται τώρα η Αριστερά με τον ΣΥΡΙΖΑ;
«Ναι. Ομως όσο αριστεροί είναι αυτοί, τόσο διαστημάνθρωπος είμαι εγώ! Εμείς από την αρχή το λέγαμε, και γι’ αυτό, άλλωστε, το ’12 πήραμε 4,5% από 8% που είχαμε, και μετά πήγαμε στο 5,5% επειδή δεν συνεργαζόμασταν για να μπούμε στην κυβέρνηση. Και τότε δεν μας πίστευαν. Τώρα μας ακούνε, λένε ότι “δίκιο είχατε, πήγα και ψήφισα ΣΥΡΙΖΑ και τελικά εσύ είχες δίκιο γι’ αυτό που μου έλεγες”».

– Τι κόμμα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, πώς τον χαρακτηρίζεις;
«Του συστήματος. Και μάλιστα ο κλητήρας του συστήματος. Το παιδί για όλες τις δουλειές. Θα τα υπογράψει, θα τα κάνει όλα και μετά θα ξεκουμπιστεί. Αυτό θα γίνει».

– Μήπως είναι φιλελεύθερο κόμμα, όπως του Μητσοτάκη;
«Εντάξει, έχει μέσα και νεοφιλελεύθερους, αλλά έχουν διαφορές. Και κοίταξε, πάλι θα κάνει στροφή».

– Τι στροφή;
«Φραστική αριστερή στροφή και προεκλογικά θα είναι σε αντιπαράθεση με την επάρατη Δεξιά, “φως – σκότος” και τέτοια. Αυτά τα έκανε και το ΠΑΣΟΚ. Το πιο φοβερό με αυτό το κόμμα είναι ότι πήρε προσδοκίες και ελπίδες πραγματικές που είχε ο κόσμος, ο αριστερός κόσμος, ο προοδευτικός, και τις ισοπέδωσε. Δηλαδή, αυτό είναι το χειρότερο πράγμα που μπορούσε να κάνει. Το μεγαλύτερο ψέμα είναι αυτό που είπε ότι “θα καταργήσω μνημόνια, θα κάνω την Ε.Ε. από τα μέσα καλύτερη και εμπιστευτείτε με”. Αυτά είναι τα μεγαλύτερα ψέματα που είπε».

– Μερικά από τα στελέχη του προέρχονται από το ΚΚΕ.
«Μισά-μισά με το ΚΚΕ εσωτερικού. Αλλά κι αυτά, αν εννοείς ΚΚΕ διαχρονικά, ένα κομμάτι είχε φύγει το ’68 κι ένα άλλο το ’89 και το ’91. Από αυτούς κυρίως απαρτίζεται σήμερα. Συνολικά, ως κόμμα, ένα μεγάλο τμήμα στην κυβέρνηση είναι από το ΠΑΣΟΚ».
– Τα προβεβλημένα στελέχη είναι από το ΚΚΕ, Δραγασάκης κ.λπ. Και ο Τσίπρας από το ΚΚΕ δεν είναι; «Εντάξει, ο Τσίπρας ήταν μικρός, 15 χρονών ήταν στην ΚΝΕ, μαθητής ήταν όταν έγινε η διάσπαση και πήγε στον ΣΥΝ. Πόσο ήταν το ’91, 17-18 χρονών. Στην ΚΝΕ ήταν, δεν ήταν καν μέλος του ΚΚΕ. Αλλά οι άλλοι ήταν. Και στην Κεντρική Επιτροπή ήταν, με όλους μαζί ήμασταν στην Κ.Ε., και ο Δραγασάκης και άλλοι».

Οι κομματικές επιχειρήσεις, τα 600 ευρώ και οι ομοφυλόφιλοι

– Να το πιστέψω; Οτι ο Γενικός Γραμματέας του ΚΚΕ λαμβάνει μηνιαίως 600 ευρώ; Αδύνατον να το κατανοήσω!
«Κι όμως 600, όσα παίρνουν όλοι. Αυτά τα χρόνια ήταν δύσκολα. Στα 800 θέλουμε να φτάσουμε».
– Και μπορεί να ζήσει κανείς με 600 ευρώ;
«Δεν μπορεί, αλλά ζει. Οπως ζει όλη η κοινωνία – γιατί τόσος είναι ο μέσος όρος. Γιατί εμείς ζούμε με τα οικονομικά που δίνουν ενίσχυση τα μέλη με τις συνδρομές τους και τα κουπόνια».
– Επιχειρήσεις δεν έχετε;
«Οχι! Οι επιχειρήσεις τελειώσανε. Μάλιστα στο 19ο Συνέδριο βγάλαμε και συμπεράσματα, ότι δεν μπορούμε να έχουμε επιχειρήσεις, ιδιαίτερα στον τομέα της βιομηχανίας, Δεν λέω τώρα να βγάζεις την εφημερίδα. Εκτός αν εννοείς τον “Ρ” ή τη “Σύγχρονη Εποχή”, αλλά δεν είναι επιχειρήσεις αυτές».
– Οχι, εννοώ αυτά που είχε παλιά το Κόμμα.
«Οχι. Με αυτά τελειώσαμε. Ολα!».
– Ενα πράγμα που μου έκανε εντύπωση. Γιατί το ΚΚΕ δεν ψήφισε το σύμφωνο συμβίωσης; Εμένα προσωπικά με ενόχλησε αυτό.
«Το τι κάνει κάποιος στο σπίτι του είναι δικαίωμά του. Είναι αντιδραστική και ρατσιστική άποψη να επεμβαίνεις στις προσωπικές επιλογές του άλλου και γι’ αυτό πρέπει να είναι και αυστηρός ο νόμος για όσους προσβάλλουν τη σεξουαλική επιλογή κάθε ατόμου».
– Η διαφωνία ποια είναι;
«Το ζήτημα της υιοθεσίας παιδιών. Θεωρούμε ότι δεν πρέπει να υπάρχει αυτή η δυνατότητα, της υιοθεσίας παιδιών, από ομόφυλα ζευγάρια. Αυτή την επιφύλαξη είχαμε εμείς. Και αυτό προειδοποιούσαμε και στον πρώτο νόμο. Και τώρα θα ανοίξει κι άλλο ζήτημα, θα φέρουν νόμο για το κοινωνικό φύλο, τέτοιος προσδιορισμός».
– Τι είναι αυτό; «Οτι δεν πρέπει να προσδιορίζεται το μωρό τη στιγμή της γέννησης με τα βιολογικά χαρακτηριστικά. Συνήθως όταν γεννιέται ένα παιδί, βλέπεις αν είναι αγόρι ή κορίτσι. Και λένε αυτοί ότι στα 18 να διαλέγεις το φύλο που θέλεις να είσαι! Να αυτοπροσδιορίζεσαι σεξουαλικά».
– Δεν το καταλαβαίνω αυτό. Γεννάει η μάνα ένα αγοράκι…
«Ναι. Δίπλα δεν θα γράφει “άρρεν”, αλλά θα λέει “παιδί” γενικά, ουδέτερο πράγμα. Ο προσδιορισμός θα γίνεται στην αρχή της ενηλικίωσης και θα λέει “είμαι άντρας ή είμαι γυναίκα”. Σε άλλες χώρες έχει γίνει. Στις ΗΠΑ και δεν θυμάμαι πού αλλού. Είναι η θεωρία του κοινωνικού φύλου, με την οποία είμαστε αντίθετοι».
– Στο ΚΚΕ δεν έχετε αποκλεισμούς στους ομοφυλόφιλους;
«Οχι, βέβαια, δεν υπάρχει τέτοιο θέμα. Απλώς για ανήλικους πρέπει να δεις και το ζήτημα της διαπαιδαγώγησης. Ο ενήλικος έχει δικαίωμα να επιλέξει, αλλά να μην προκαλεί. Προκλητικότητα είναι, για παράδειγμα, να είσαι παντρεμένος, να κοιμάσαι με μία ή και δύο γκόμενες και να κυκλοφορείς σαν γύφτικο σκερπάνι. Το ίδιο και για μια γυναίκα. Να έχει τον έναν, τον άντρα, τον γκόμενο και να είναι, ας πούμε… Εντάξει, ρε φίλε, άμα δεν γουστάρεις, χώρισε, αν θέλεις να κάνεις κάτι, κάν’ το, αλλά μην προκαλείς και κοκορεύεσαι. Δεν γίνεται αυτό το πράγμα. Γιατί και το ήθος έχει κι αυτό την κοινωνική του διάσταση. Εξάλλου είναι και το ατομικό, το τι νιώθω εγώ, ζούμε σε μια κοινωνία με ανθρώπους δίπλα μας, έχουμε παιδιά».
– Αλήθεια, πόσα παιδιά έχεις;
«Ενα έχω. Σπουδάζει. Είναι στην ΚΝΕ. Την πρώτη φορά που πήγε για εξόρμηση στη σχολή της έπεσε πάνω σε μία που άρχισε να λέει “ααα, κι εσύ μ’ αυτόν τον Κουτσούμπα, που βγήκε τώρα εκεί στη θέση της Παπαρήγα, έχει την κόρη του στην Αμερική σε κολέγια, όπως είχε την κόρη της η Παπαρήγα”. Τη ρωτάω “δεν της είπες εγώ είμαι η κόρη του Κουτσούμπα;” Και μου είπε “όχι”… Προφανώς έπεσε σε ανόητη».
– Κι αυτή η ιστορία με την Αλέκα πια. Την ξέρω τη Βασιλεία, δεν ήταν στην Αμερική. Στο Deree δεν ήτανε;
 «Ναι, μωρέ, στο Deree ήτανε, φυσικά, και έχει γίνει ολόκληρο θέμα. Ακόμα κι αν ήταν στην Αμερική, δηλαδή, δεν κατάλαβα… Αν δεν είχε περάσει εδώ ή αν δεν ήθελε να κάνει αυτή την επιστήμη και πήγαινε στην Αγγλία, στη Γαλλία, στην Ιταλία, τι θα ήταν; Ποιο είναι το αρνητικό σε αυτό; Τόσα παιδιά πάνε. Είναι γελοίο!».
– Και κάτι ακόμα. Συμφωνείς με τους φοιτητές που στο όνομα, τάχα μου, της επανάστασης τα κάνουν όλα λίμπα στα πανεπιστημιακά ιδρύματα;
«Πλάκα κάνεις; Δεν συμφωνούμε με αυτά, δεν είναι μορφές πάλης. Αλλο να διεκδικείς. Στην εξεταστική, όταν έχουνμαθήματα, πρέπει και να συγκεντρώνονται, να διαβάζουν. Αυτό είναι και προτροπή της ΚΝΕ. Γιατί αλλιώς τους παίρνει 10 χρόνια να πάρουνπτυχίο και πληρώνουν ο πατέρας και η μάνα. Πρέπει όμως να τελειώνουν. Ούτε βέβαια και το άλλο, ότι επειδή τώρα σπουδάζεις να μην ασχολείσαι με τα κοινά και την πολιτική. Οπως θέλει κάθε παιδί, συνδυάζοντας ό,τι θέλει. Και να ζήσουν τη ζωή τους, νέα παιδιά είναι, να διασκεδάσουν, αλίμονο. Και στον αγώνα να είναι πρώτοι. Ολα μαζί!».

Τα κοψίδια και οι ζεϊμπεκιές του Mήτσου οι αρετές 
Το καλύτερο «πιάτο» το φύλαγε για το φινάλε. Είπαμε. Ο Μήτσος είναι βουλιμικός και ηδονιστής.

 – Σινεμά, θέατρο πηγαίνεις; «Οποτε μπορώ».
– Μουσική; «Ε, βέβαια ακούω».
– Κλασική; «Οχι, λίγο κλασική, κυρίως λαϊκά, ρίχνω και τη ζεϊμπεκιά μου».
– Ροκ; «Ροκ όταν ήμασταν νέοι – με αυτά ξεκινήσαμε. Το Γούντστοκ το είδα στη Λαμία, μαθητής. Ξέρεις, στην επαρχία ήταν και διαφορετικά, δεν υπήρχαν οι ίδιες δυνατότητες με την Αθήνα, ας πούμε. Και τότε ήταν οι Socrates Drank the Conium και οι Poll είχαν έρθει περιοδεία και γινόταν χαμός».
– Από φαγητό, μαγειρεύεις;
«Η γυναίκα μου κυρίως, αλλά μαγειρεύω κι εγώ όποτε βρίσκω ευκαιρία και χρόνο. Κυρίως εγώ είμαι στα ρουμελιώτικα εδέσματα. Κοντοσούβλι, ψητό, μπριζόλες, κοκορέτσι, αυτά τα αναλαμβάνω εγώ».
– Και από ποδόσφαιρο; Τι ομάδα είσαι;
«Από μικρός υποστηρίζω σταθερά μια ομάδα. Δεν αλλάζω χρώμα κυριολεκτικά και μεταφορικά. Αλλά δεν θα σου απαντήσω για να μην το γράψεις δημόσια».Προφανώς για διπλωματικούς λόγους. Ασε, σου λέει, να κάνω εχθρούς τους Ολυμπιακούς, τους Παναθηναϊκούς, τους ΑΕΚτζήδες, τους ΠΑΟΚτζήδες; Αυστηρά προσωπική επιλογή!
– Και από το Euro ποια ομάδα επιλέγεις;
«Τις εκπλήξεις, τα αουτσάιντερ, όπως είχε συμβεί με την Ελλάδα το 2004. Ποντάρω σε Ουαλία και Ιρλανδία».
Επεσε μέσα! Το σκέφτηκα μετά απ’ αυτή τη συνάντηση. Και καθώς έφευγα θυμήθηκα τον Χαρίλαο. Ούτε μία στο εκατομμύριο να μιλήσει ο Χαρίλαος για τους γκέι, τη ροκ, τα κοψίδια, τις «παπαριές» και τη στρογγυλή θεά του ποδοσφαίρου. Το ΚΚΕ προχώρησε. Εκσυγχρονίστηκε. Αλλαξε. Αλλά πάντα στον πυρήνα του είναι το ίδιο. Εμείς και όλοι οι άλλοι!

Το Σαββατοκύριακο 2 και 3 Ιουλίου 2016 ο ευρωβουλευτής Στέλιος Κούλογλου σε Καλαμάτα και Γαργαλιάνους.

Διήμερη επίσκεψη στη Μεσσηνία θα πραγματοποιήσει ο ευρωβουλευτής του κόμματος και γνωστός δημοσιογράφος Στέλιος Κούλογλου, το Σαββατοκύριακο 2 και 3 Ιουλίου 2016.

Το Σάββατο, στις 8 το βράδυ, στο Ξενοδοχείο RΕΧ στην Καλαμάτα, θα μιλήσει σε πολιτική εκδήλωση – συζήτηση που διοργανώνει η Ν.Ε. Μεσσηνίας του ΣΥΡΙΖΑ με θέμα «ΕΣΕΙΣ ΤΙ ΞΕΡΕΤΕ ΓΙΑ ΤΟ TTIP; Η νέα διατλαντική σχέση εμπορίου και επενδύσεων και οι συνέπειές της». Στην εκδήλωση θα προβληθεί και σχετικό με το θέμα κινηματογραφικό υλικό

Την Κυριακή, 3 Ιουλίου, στις 8 το βράδυ ο Στέλιος Κούλογλου θα μιλήσει σε εκδήλωση που διοργανώνει η O.M. ΣΥΡΙΖΑ Γαργαλιάνων, στη Δημοτική Βιβλιοθήκη, με θέμα  «Κοινωνική και αλληλέγγυα οικονομία και νεανική επιχειρηματικότητα».

Πρόσφατα, ο Στέλιος Κούλογλου ανακηρύχθηκε στην 3η θέση του «Fair Politician of the Year» στην Ευρώπη για το έτος 2015-2016,  σύμφωνα με την κατάταξη της διεθνούς ανθρωπιστικής οργάνωσης Oxfam. H διάκριση για τον δικαιότερο πολιτικό, απονέμεται κάθε χρόνο σε όσους με τη πολιτική και κοινοβουλευτική τους δράση αγωνίζονται υπέρ της κοινωνικής δικαιοσύνης, της καταπολέμησης της φτώχειας και της διαφθοράς σε όλο το κόσμο.

Το Γραφείο Τύπου της Ν.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ Μεσσηνίας

Πόσο βδελυρός, ασυνείδητος, αδιάντροπος, κι επιλήψιμος θα πρέπει να είσαι, ώστε να υπερασπίζεσαι τον Πολ Τόμσεν και τη Ντέλια Βελκουλέσκου;

Κυρ. Μητσοτάκης: «Δήθεν πρόβλημα είναι η διαφθορά και η διαπλοκή». Ποιοι στηρίζουν αυτόν τον …ψιχαλισμένο;

Βοά η Ελλάδα για την διαφθορά και την διαπλοκή και αυτός στην …κοσμάρα του.

Επεισόδιο Αλ. Τσίπρα – Κυρ. Μητσοτάκη στη Βουλή

Τετάρτη, 30 Μαρτίου 2016 02:04

SOOC/Nick Paleologos

Οξύτατο επεισόδιο προκλήθηκε στη Βουλή ανάμεσα στον πρόεδρο της Ν.Δ. και τον Πρωθυπουργό όταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης ανέφερε ότι ο τρίτος δημοσιογράφος που εμπλέκεται στο σκάνδαλο των εκβιασμών ήταν «στενός συνεργάτης» του Αλέξη Τσίπρα. Όρθιος ο Πρωθυπουργός του ζήτησε πολλές φορές να ανακαλέσει, ενώ ο κ. Μητσοτάκης επέμενε στον ισχυρισμό του, επαναλάμβανε ότι «δεν ανακαλώ» και ζητούσε από τον κ. Τσίπρα να καθίσει κάτω.

Σε δήλωσή του από το βήμα της Βουλής, αμέσως μετά από τη δευτερολογία του κ. Μητσοτάκη, ο Πρωθυπουργός τόνισε: «Ο κ. Μητσοτάκης έχει κάθε δικαίωμα να μην απαντά στα στοιχεία που του κατέθεσα για τις σχέσεις του κόμματός του με τους εκβιαστές. Δεν έχει δικαίωμα να συκοφαντεί τον Πρωθυπουργό της χώρας και να λέει ότι είναι στενός συνεργάτης μου ένας από τους εκβιαστές. Οφείλει να ανακαλέσει, αλλιώς είναι ένας κοινός συκοφάντης».

Ούτε μετά την πρόσκληση του Πρωθυπουργού ανακάλεσε τον ισχυρισμό του ο κ. Μητσοτάκης. Ως «κοινό συκοφάντη», αφού δεν ανακαλεί, τον χαρακτήρισε ο κ. Τσίπρας.

Λίγο νωρίτερα και κατά τη δευτερολογία του στη Βουλή, ο κ. Μητσοτάκης ανέφερε ότι η Ν.Δ. θα μπορούσε να ψηφίσει την πρόταση για εξεταστική για τα δάνεια των κομμάτων και των ΜΜΕ, αλλά κάλεσε ταυτόχρονα τον ΣΥΡΙΖΑ να ψηφίσει την πρόταση της Ν.Δ. την πρόταση για εξεταστική για το τρίτο μνημόνιο, τα capital controls και την ανακεφαλαιοποίηση.

«Δεν καταφέρατε να μετατοπίσετε το πραγματικό πρόβλημα, που είναι η κατάσταση της χώρας, στο δήθεν πρόβλημα που είναι η διαφθορά και η διαπλοκή», απάντησε ο πρόεδρος της Ν.Δ. στον κ. Τσίπρα. Ο κ. Μητσοτάκης είπε πως οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι 9 στους 10 πιστεύουν ότι πάμε σε λάθος κατεύθυνση και εκτίμησε πως «η αλήθεια είναι ότι αν δεν είχαν υπάρξει οι εκλογές προ έτους θα είχαμε βγει από το μνημόνιο».

Ο κ. Μητσοτάκης απάντησε στις σχέσεις που «μπορεί να είχε ο εκδότης Μαυρίκος με τη Ν.Δ. στο παρελθόν», όπως είπε. «Θυμάμαι καλά ότι ήταν σχολιαστής του ντιμπέιτ στην ΕΡΤ; Όταν μιλάτε για σχέσεις τρίτου τύπου με δημοσιογράφους, μπορείτε να εξηγήσετε τις σχέσεις πρώτου τύπου με εκδότες όπως ο κ. Χριστοφορίδης του έντυπου «Χωνί» που προσελήφθη από την κ. Γεροβασίλη;». Όπως και ο Σταύρος Θεοδωράκης, ο πρόεδρος της Ν.Δ. υποστήριξε ότι η εφημερίδα άρχισε να παίρνει διαφημίσεις από ΔΕΚΟ, ενώ εμμέσως «απείλησε» τον πρωθυπουργό ότι «θα απολογηθεί» για την συμμετοχή των ΔΕΚΟ στην ανακεφαλαιοποίηση της Τράπεζας Αττικής.

naftemporiki.gr

Οι τεμπέληδες του Νότου και ο γερμανικός λαός που …τρώει κουτόχορτο.

Δημοσιεύτηκε στις 14 Νοεμβρίου 2012

Λόγω ιδιαίτερα μεγάλου ενδιαφέροντος αποφάσισα να επεξεργαστώ ξανά το γερμανικό βίντεο για την Πορτογαλία και να ενσωματώσω τους ελληνικούς υπότιτλους σε υψηλή ανάλυση. Πρόκειται για το βίντεο, του οποίου την προβολή εμπόδισε η γερμανική κυβέρνηση ως «πολιτικά επιζήμιου», με αποτέλεσμα να διαμαρτυρηθεί ο εμπνευστής και υπεύθυνος για το βίντεο Marcelo Rebelo de Sousa, πρόεδρος των σοσιαλδημοκρατών και τέως υπουργός στην Πορτογαλία στην Γερμανική Πρεσβεία στη Λισαβώνα , δηλώνοντας, πως δεν πρόκειται να κάνει πίσω και πως είναι αποφασισμένος να δείξει το βίντεο στο γερμανικό λαό, στον οποίο και απευθύνεται.

Αυτό που φαίνεται καθαρά: Η Ελλάδα δεν είναι η μόνη χώρα που έχουν στοχοποιήσει… Τα ίδια μέτρα, τα ίδια επιχειρήματα, οι ίδιες μέθοδοι ! Πώς λοιπόν να το παρουσιάσουν στο γερμανικό λαό που τον θέλουν να τρώει κουτόχορτο και τον βομβαρδίζουν καθημερινά με ένα σωρό ψέματα δημιουργώντας τα γνωστά στερεότυπα για τους τεμπέληδες του Νότου ;

Ενδιαφέρουσα σχετικά όσον αφορά την Ελλάδα η συνέντευξη του οικονομικού ιστοριογράφου Albrecht Ritschl στο περιοδικό «Spiegel»:http://www.spiegel.de/wirtschaft/sozi…

ΜΕΤΑΞΥ ΜΑΣ ΚΑΙ ΕΓΩ ΠΡΟΤΙΜΩ ΤΟΝ ΒΑΓΓΕΛΗ. ΔΥΟ ΑΡΘΡΑ …ΦΩΤΙΑ ΚΑΙ ΟΔΗΓΙΕΣ ΠΡΟΣ ΨΗΦΟΦΟΡΟΥΣ.

Μεϊμαράκης –Μητσοτάκης: Eίναι ντέρμπι;

mitsotakis-meimarakis

Toυ Γ. Λακόπουλου

ΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣΈνας παλιός πολιτικός συντάκτης έλεγε ότι στη δημοσιογραφία εμπειρία είναι όσα δεν ξέρεις, να τα αντιλαμβάνεσαι. Με αυτή την εμπειρική προσέγγιση, λοιπόν, το μυθιστόρημα των εκλογών στη  ΝΔ είναι σχετικά ευανάγνωστο. Ας το ξεφυλλίσουμε στα σύντομα.

Η διεξαγωγή των αρχαιρεσιών στην κανονική ημερομηνία τους τον περασμένο  Νοέμβριο  έφερνε, μάλλον από την πρώτη  Κυριακή,  πρόεδρο τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη. Και όλοι στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης  είναι υποψιασμένοι ότι αυτό  θα άνοιγε το δρόμο  για την αναμενόμενη πρωτοβουλία Καραμανλή: νέο κόμμα και νέα σύμβολα. Κυρίως όμως με νέα πρόσωπα, δεδομένου ότι ο πρώην πρωθυπουργός έχει διευρύνει τον κύκλο των συνομιλητών του στα χρόνια της σιωπής του.

Είναι προφανές ότι αυτό θα έστελνε πολλούς στα αποδυτήρια. Κάποιοι, λοιπόν,  από όσους είχαν πρόσβαση στα κομματικά υπόγεια, φρόντισαν να χτυπήσουν εκεί που δεν περίμενε κανείς.  Σ’ αυτή καθεαυτή τη διενέργεια των εκλογών. Η ακύρωσή τους έδωσε το περιθώριο για  οργάνωση των δυνάμεων – του προσώπου καλύτερα- που ζει αυτή την εποχή με τον ρεβανσισμό του.

Ο επαναπροσδιορισμός των εκλογών  έδινε  το χρόνο  που  χρειάζεται για να αποδυναμωθεί η  υποψηφιότητα  Μεϊμαράκη και να οργανωθεί  καλύτερα η παρουσία των … δύο υποψήφιων με τους οποίους αυτές οι δυνάμεις κατέβαιναν  στις εκλογές.

Οι Καραμανλικοί αιφνιδιάστηκαν στην αρχή αλλά στη συνέχεια αντέδρασαν και στον πρώτο γύρο πέταξαν έξω τους δυο  λαγούς.  Έτσι  η αναμέτρηση πήρε τα φυσικά της χαρακτηριστικά.

Σ’ αυτά τα χαρακτηριστικά υπάρχουν στοιχεία που επιχειρούν να την  καταστήσουν ντέρμπι;  Υπάρχουν πάντως  θεωρίες  που  προσπαθούν να την εμφανίσουν ως τέτοια.

Από τη μια ο κεντρικός κορμός της ΝΔ υπό την αιγίδα του Καραμανλισμού και από  την άλλη οι δυνάμεις που προωθούν τον μισό Μητσοτακισμό. Ο άλλος μισός είναι απέναντι.

Από τη μια ο Μεϊμαράκης με την εμφανή μεταβατικότητα της προσπάθειάς του. Από την άλλη οΚυριάκος,  που επιχειρεί  αυτό που δεν κατάφερε η Ντόρα το 2009: να αλλάξει τους ιδρυτικούς μύθους του  κόμματος στο οποίο προσχώρησε το 1979 ο κ. Μητσοτάκης, αλλά δεν μπόρεσε να κρατήσει το 1993.  

Αυτή η διαίρεση  διευκολύνει τις δυνάμεις του ρεβανσισμού – το πρόσωπο δηλαδή- που έχουν προχωρήσει σε έναν ιδιότυπο και μακιαβελικό ιστορικό συμβιβασμό.

Αυτός ο συμβιβασμός τυπικά λειτουργεί υπέρ του Κυριάκου Μητσοτάκη, γιατί προσθέτει κουκιά στη δυναμική που εμφανώς έχει η υποψηφιότητα του. Ταυτόχρονα, όμως, η αποδοχή του μπορεί να  είναι και το μοιραίο λάθος του.

Πόσοι Νεοδημοκράτες είναι ευτυχείς με το φαινόμενο  του  Άδωνη Γεωργιάδη που αυτοπλασσάρεται ως Νο 2 του Κυριάκου; Πόσοι θέλουν νέο ρόλο για τον Μάκη Βορίδη που βρίσκεται κι αυτός στην ίδια ρότα; Πόσο  συμβατή είναι η νεωτεριστική  παρουσία του  γιου του Κ. Μητσοτάκη, όπως την αναδεικνύουν ανανεωτικές  παρουσίες, σαν αυτή του Κωστή Χατζηδάκη  με τους πρώην  ‘σολίστες’ του Γ. Καρατζαφέρη που έβαλε από την πίσω  πόρτα τη ΝΔ ο Σαμαράς; Τις απαντήσεις θα δώσουν οι  αρμόδιοι στις  10 Ιανουαρίου.

Προς το παρόν το ερώτημα είναι: πρόκειται όντως  για ντέρμπι;  Οι δύο υποψήφιοι έχουν τις ίδιες πιθανότητες; Είναι προφανές ότι αυτό προβάλλεται για να ενισχύσει την υποψηφιότητα του Κυριάκου.Αλλά οι διορατικοί βλέπουν ότι στην πράξη το αποτέλεσμα κάθε άλλο πάρα ισοδύναμο θα είναι. Ένας από τους δύο θα επικρατήσει καθαρά.

Όποιος από τους δύο και να έλθει πρώτος θα έλθει με μεγάλη διαφορά. Δηλαδή στις εκλογές της 10ης Ιανουαρίου θα υπάρχει καθαρός νικητής και αυτός θα είναι  ο κυρίαρχος της επόμενης μέρας.  Ένα τέτοιο αποτέλεσμα θα είναι και η εγγύηση ότι  η ΝΔ  δεν θα διασπαστεί.  Μπορεί να αλλάξει, ή να δώσει τη θέση της  σε άλλο φορέα, αλλά πάντως η σκηνοθεσία της διάσπασης που προωθεί  συγκεκριμένος παράγων, θα καταρρεύσει.

Αυτό σημαίνει ότι το πραγματικό ερώτημα δεν είναι ανάμεσα σε ποιους κρίνεται αυτή η εκλογή, αλλάτι κρίνεται σε αυτή.

Αν ληφθεί υπόψη ότι όποιος από τους  μονομάχους επικρατήσει θα μεταμορφώσει τα πάντα στη  ΝΔ – ακόμη και το όνομα- το ερώτημα είναι  τι θα μπει στη θέση της και ποιος μπορεί να εκπροσωπήσει την καλύτερη δυνατή εκδοχή της μετεξέλιξης σε νέο κόμμα. Από αυτή την άποψη δεν αναμετρώνται ο Μεϊμαράκης  με τον Κυριάκο, αλλά ο Καραμανλής με τον Κυριάκο και τον … Σαμαρά που ενισχύει τον γιο και αδελφό των πιο άσπονδων εχθρών του.

Το διακύβευμα δεν είναι ποιος θα ηγηθεί τη  ΝΔ άλλα ποιος θα την διαλύσει για  να δημιουργήσει  στη θέση της τον νέο πολιτικό φορέα της συντηρητικής παράταξης. Ποιος θα μπορεί με αυτόν τον φορέα να   αντιπαρατεθεί με τον Αλέξη Τσίπρα ως εναλλακτική λύση και συνεπώς να φέρει την ευρύτερη Κεντροδεξιά ξανά στην εξουσία.  Για να μην κρυβόμαστε: το  κόμμα του Καραμανλή ή το κόμμα του Κυριάκου;

Αυτό είναι ίσως και το δράμα που ζει ο Τρίτος Άνθρωπος σ’ αυτό το έργο.

Τι σηματοδοτεί η επιλογή Μεϊμαράκη για τη ΝΔ – Βασίλης Μπαλάφας

Η Νέα Δημοκρατία κλείνει αισίως 4 μήνες εσωκομματικής διαδικασίας για την ανάδειξη νέου Προέδρου. Μια διαδικασία που πρακτικά ξεκίνησε λίγο μετά τις Εθνικές Εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015, διένυσε τον Οκτώβριο με τις προετοιμασίες, έφτασε στα τέλη Νοεμβρίου με την αστοχία του ηλεκτρονικού συστήματος, για να καταλήξει στα τέλη Δεκεμβρίου να διεξαχθεί ο πρώτος γύρος και σήμερα να βρισκόμαστε προ των πυλών του δεύτερου, στις 10 Ιανουαρίου 2016.

Όλα αυτά συνέβησαν σε ένα κόμμα με καταστατικές διατάξεις, συντεταγμένα όργανα και δομές πολυετώς και πολλαπλώς δοκιμασμένες. Συνέβησαν σε ένα κόμμα που είχε «εγχειρίδιο χρήσης» και που δεν προσπαθούσε μέσα από αυτές τις διαδικασίες να αποκτήσει ή να διαμορφώσει τα χαρακτηριστικά ενός πειθαρχημένου, ορθολογικού πολιτικού οργανισμού. Είναι όμως έτσι ; Τυπικά ναι. Πρακτικά, με βάση τις δηλώσεις των υποψηφίων Προέδρων, που όλοι ανεξαιρέτως μίλησαν για ανάγκη βαθειάς αναδιοργάνωσης, ανασύνταξης και επανεξέτασης δομών και διαδικασιών, όχι.

Αυτό το «όχι» ήταν γνωστό στη ΝΔ, ήδη από τα μέσα του 2011, όταν και ξεκίναγε υπόκωφα στην αρχή, καταφανέστατα στη συνέχεια, το πλήρες ξεχαρβάλωμα των κομματικών δομών και λειτουργιών στην πορεία προς τη «βίαιη» σύμπλευση με το ΠΑΣΟΚ, με επιχείρημα την ανάγκη διακυβέρνησης της χώρας. Πως προέκυψαν όμως αυτοί οι συμβιβασμοί και με ποιον τρόπο επικοινωνήθηκαν – εξηγήθηκαν στα μεσαία και ανώτερα στελέχη της ΝΔ ; Η συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ ήταν κάτι το απροσδόκητο για τον κομματικό οργανισμό της ΝΔ ή εξυφαινόταν εν αγνοία του στελεχιακού δυναμικού μέσα από δευτερεύοντα ζητήματα που όμως σε κάθε στροφή που γινόταν, «άδειαζαν» ψυχολογικά, ηθικά και πολιτικά, κομμάτια του οργανισμού της ΝΔ ;

Θυμάμαι, τον Ιούλιο του 2011, ενόψει της κατάθεσης του νομοσχεδίου Διαμαντοπούλου, είχαμε συνεδρίαση του Τομέα Πολιτικής Ευθύνης Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων της ΝΔ, του αμιγώς υπεύθυνου κομματικού οργάνου για τη χάραξη και πρόταση θεματικής πολιτικής. Η απόφαση που πάρθηκε – σύμφωνη με την τότε ηγετική ομάδα – ήταν να προετοιμαστεί πολυσέλιδο κείμενο με τα ευάλωτα σημεία του νόμου από επιτροπή με τη συμμετοχή των καθηγητών Κυριαζή και Τσαλίδη. Στις 17 Ιουλίου η Μ. Γιαννάκου, με βαρυσήμαντο άρθρο της, κατακεραύνωνε το νομοσχέδιο, χαρακτηρίζοντάς το «παρωδία εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης». Μέχρι και μερικές ώρες πριν την ψήφιση του νομοσχεδίου, άπαντες (σχεδόν) στη ΝΔ ήξεραν ότι το νομοσχέδιο θα καταψηφιστεί. Τελικώς ψηφίστηκε από τη ΝΔ, δημιουργώντας ένα ορόσημο εκείνη την εποχή για την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με τηνπρωτοφανή υπερψήφιση νομοσχεδίου από τα 4/5 της Βουλής. Κανείς ποτέ δεν εξήγησε στον Τομέα και στα μέλη του αυτή τη μεταστροφή και ο Τομέας δεν ξανασυνεδρίασε.

Επιτρέψτε μου άλλη μια αναδρομή. Αρχές Οκτωβρίου 2011. Συνεδρίαση του Τομέα Πολιτικής Ευθύνης Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης της ΝΔ, με επικεφαλής τον κ. Σ. Κεδίκογλου. Παραμονές της κατάθεσης σχετικού νομοσχεδίου από την τότε Κυβέρνηση, με τα περιφερειακά και τοπικά ΜΜΕ να πλήττονται ιδιαίτερα από τις επικείμενες διατάξεις. Ο Τομέας καταθέτει πλέγμα προτάσεων επικεντρωμένο στα επαρχιακά ΜΜΕ όπως είχε ζητηθεί από την ηγεσία. Κανείς ποτέ δεν έμαθε τι έγινε με αυτό κείμενο, τι έγιναν αυτές οι προτάσεις, ο τομέας δεν ξανασυνεδρίασε, η ηγεσία ουδέποτε υιοθέτησε το πλέγμα προτάσεων που η ίδια ζήτησε.

Η ΝΔ είχε αρχίσει ήδη να αποκόβεται από το δυναμικό της και τις συλλογικές διαδικασίες της, διαδικασίες που υπενθυμίζω είχαν αποτελέσει υπόσχεση και κορωνίδα της τότε ηγεσίας. Τα γεγονότα που ακολούθησαν μάλλον δικαιολογούν αυτά που περιέγραψα. Το Νοέμβριο του 2011 σχηματίζεται η Κυβέρνηση Παπαδήμου, για να φτάσουμε στα μέσα του 2012 στην τρικομματική Κυβέρνηση συνεργασίας ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ.

Πολλοί από τους 400.000 που ψήφισαν στον πρώτο γύρο θα αναρωτηθούν γιατί τα γράφω όλα αυτά σήμερα. Κι όμως, αυτά είναι η ρίζα του προβλήματος που καλείται να αντιμετωπίσει η ΝΔ. Γιατί δεν μπορεί να επιζητάς μαζικές διαδικασίες ανάδειξης Προέδρου και μετά να κατεβάζεις τους διακόπτες της συμμετοχικότητας και της συνεργασίας εντός του πολιτικού οργανισμού. Δεν γίνεται να φτιάχνεις ηλεκτρονικές δομές συμμετοχής των πολιτών στη διαμόρφωση πολιτικής και ύστερα να τις αγνοείς.

Την Κυριακή λοιπόν η ΝΔ πρέπει να εκλέξει Πρόεδρο που να μπορεί να κατανοήσει την αγωνία του μέσου και ανώτερου στελέχους για τα παραπάνω. Που να έχει περπατήσει στις κομματικές δομές σκαλί – σκαλί και να κατανοεί την απογοήτευση που νιώθει το στελεχιακό δυναμικό – που προέρχεται από τη συνεχώς αποθεωνόμενη βάση – όταν αγνοείται. Που να έχει την εμπειρία της σύνθεσης και της συνέργειας σε θεσμικό επίπεδο και όχι απλώς την επιτυχία εφαρμογής μιας πολιτικής τύπου μπούσουλα που απετέλεσε «διαγώνισμα» καλής υπουργικής συμπεριφοράς. Η Πολιτική περιλαμβάνει και την παραγωγή πολιτικής, όχι απλώς τα «εύσημα» πιστής τήρησης ενός οδικού χάρτη.

Η ΝΔ χρειάζεται Πρόεδρο που μετά από τις όποιες αστοχίες δεν θα βγαίνει στα κανάλια για να φορτώσει στους διπλανούς του τις ευθύνες προσπαθώντας να καρπωθεί εντυπώσεις και ψήφους για τη διεκδίκηση του αξιώματός του. Που δεν θα διστάζει να μπαίνει μπροστά, που δεν θα φοβάται να γεφυρώσει, να ακούσει και να συνθέσει απόψεις εντός του οργανισμού. Που θα ξέρει τι σημαίνει Νεολαία, Φοιτητικό, Τοπική Οργάνωση, Νομαρχιακή Οργάνωση, Συνέδριο, Πολιτική Επιτροπή και δεν θα τα αντιμετωπίζει μόνο ως πεδίο καταμέτρησης και διαμόρφωσης εσωκομματικών συσχετισμών.

Η ΝΔ χρειάζεται την Κυριακή τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη περισσότερο από όσο εκείνος τη ΝΔ. Γιατί ο ίδιος έχει φτάσει ήδη σε μια από τις κορυφές, στην Προεδρία της Βουλής, δεν τον ενδιαφέρει να «κλαδέψει» διπλανούς ή να δημιουργήσει τη δική του ομάδα εντός του κόμματος. Γιατί έχει επιδείξει άριστη συμπεριφορά ως Γραμματέας του κόμματος, γιατί υπήρξε απόλυτα μετριοπαθής, ήπιος, ψύχραιμος και ώριμος σε όλη αυτή τη διάρκεια των 4 περίπου μηνών, γιατί δεν επικαλείται απλώς τον ριζοσπαστικό κοινωνικό φιλελευθερισμό, έχει πλέον την εμπειρία και την ικανότητα να τον πρεσβεύει.

Και επειδή εδώ δεν έχουμε να κάνουμε μόνο με το κομματικό, αλλά και με το Εθνικό, η Ελλάδα δεν χρειάζεται μια ΝΔ απονευρωμένη που θα διοικείται απλώς από μια κλειστή ομάδα. Έχει ανάγκη μια ΝΔ που θα παράξει στρατηγικό όραμα, στελεχιακό δυναμικό αξιοκρατικά και καταστατικά επιλεγμένο. Δεν έχουμε ανάγκη να δημιουργήσουμε ακόμη ένα «μπουλούκι εξουσίας». Έχουμε ανάγκη από μια ΝΔ βασισμένη στα ισχυρά θεμέλια της ιδρυτικής της διακήρυξης, από μια ΝΔ στραμμένη στη σύνθεση και στις ρίζες της. Είναι η τελευταία της ευκαιρία. Και κατά βάθος, αυτό το γνωρίζουν όλοι ήδη από τώρα.
Βασίλης Μπαλάφας

πρ.μέλος Π.Ε. Ν.Δ., πρ.μέλος Κ.Ε. Ο.Ν.ΝΕ.Δ.,
MSc in Data Communications – U of Kingston,
MA στις Διεθνείς Σχέσεις και Πολιτικές – Παν. Πελοποννήσου

Οδηγίες για τον Β’ γύρο των εσωκομματικών εκλογών της ΝΔ – Κατερίνα Οικονόμου

Στην Κορινθία, 5.418 πολίτες τίμησαν τη Νέα Δημοκρατία με τη συμμετοχή τους στον α’ γύρο των εσωκομματικών εκλογών της 20ης Δεκεμβρίου. Στον β’ γύρο για την ανάδειξη του Προέδρου, που θα διεξαχθεί την Κυριακή 10 Ιανουαρίου από τις 7 το πρωί μέχρι τις 7 το απόγευμα, δικαίωμα συμμετοχής έχουν τα μέλη που ψήφισαν στον α’ γύρο και έχουν εγγραφεί στους εκλογικούς καταλόγους, ενώ πρέπει να προσέλθουν στο ίδιο εκλογικό κέντρο που ψήφισαν την πρώτη φορά.

Επιπλέον, με τη συμμετοχή τους δεν καταβάλλεται ξανά η συνδρομή των 3 ευρώ και δεν συμπληρώνουν αίτηση/επαναβεβαίωση εγγραφής μέλους.

Η εκλογική διαδικασία της Κυριακής είναι σαφώς πιο απλή και καθόλου χρονοβόρα, καθώς δεν υπάρχουν πια τα στάδια της καταβολής συνδρομής, της συμπλήρωσης αιτήσεων, της ηλεκτρονικής αναζήτησης και ταυτοποίησης των στοιχείων των ψηφισάντων της 20ης Δεκεμβρίου, αλλά με την επίδειξη της ταυτότητας ή του διαβατηρίου ή του διπλώματος οδήγησης οι εκλογείς ψηφίζουν αμέσως μετά την εύρεσή τους στον έντυπο εκλογικό κατάλογο, στο εκλογικό τμήμα (κάλπη) στο οποίο αντιστοιχεί το πρώτο γράμμα του επιθέτου τους, χωρίς να ταλαιπωρηθούν αναμένοντας.
Ενωμένοι συμμετέχουμε, συναποφασίζουμε, συνδιαμορφώνουμε την επόμενη ημέρα της παράταξής μας.
Κατερίνα Ι. Οικονόμου
Μέλος Πολιτικής Επιτροπής ΝΔ
Υπογράφουσα την υποψηφιότητα του Ευάγγελου Μεϊμαράκη.

Στην Καλαμάτα την Παρασκευή ο Απ. Τζιτζικώστας, το Σάββατο στην Κυπαρισσία.

Στην Καλαμάτα την Παρασκευή ο Απ. Τζιτζικώστας
Γράφτηκε από την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Online

 

Στην Καλαμάτα θα βρεθεί την Παρασκευή (13/11) ο περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας και υποψήφιος πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Απόστολος Τζιτζικώστας.

Ο κ. Τζιτζικώστας θα πραγματοποιήσει ομιλία στις 7:30 μ.μ. στο Πνευματικό Κέντρο Καλαμάτας, ενώ κατά τη διάρκεια της επίσκεψής ρου στη μεσσηνιακή πρωτεύουσα θα συναντηθεί με στελέχη της ΝΟΔΕ Μεσσηνίας της Νέας Δημοκρατίας, αυτοδιοικητικά στελέχη, καθώς και με εκπροσώπους του πρωτογενούς τομέα και των παραγωγικών τάξεων.

Το Σάββατο το πρωί θα επισκεφθεί την Κυπαρισσία.

ΝΑΙ ΣΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ ΤΣΙΤΣΙΚΩΣΤΑ ΓΙΑΤΙ ΘΕΩΡΟΥΜΕ ΤΙΣ ΥΠΟΛΟΙΠΕΣ ΥΠΟΨΗΦΙΟΤΗΤΕΣ …ΑΣΤΕΙΑ ΣΤΗΝ …

Περίπτωση Μητσοτάκη,  υποτιμητική  και για τον Ελληνικό λαό και για την ΝΔ στην περίπτωση Γεωργιάδη και όσο για την υποψηφιότητα Μεϊμαράκη, ο άνθρωπος …έπαιξε και έχασε. Ένας νέος  σοβαρός άνθρωπος ο Απόστολος Τζιτζικώστας, νομίζουμε ότι υπόσχεται πολλά και για την παράταξή του, αλλά και για νέο ήθος στα πολιτικά μας δρώμενα.

Ο κ. Τζιτζικώστας είναι γνωστό ότι κινείται στον φιλελεύθερο χώρο. Άλλωστε στο βιογραφικό του προβάλλει ότι από το 2005 μέχρι το 2007 είχε την ευθύνη του παραρτήματος του Κέντρου Πολιτικής Έρευνας και Επικοινωνίας της Θεσσαλονίκης, του πρώτου κέντρου έρευνας και πολιτικής ανάλυσης στον χώρο της φιλελεύθερης σκέψης και ιδεολογίας στην Ελλάδα.
Μιλώντας για την απόφασή του, λέει ότι από την εμπειρία του βλέπει ότι ο κόσμος είναι απογοητευμένος από τον τρόπο που το πολιτικό σύστημα διαχειρίζεται την κρίση και ότι συμμετέχει στα κοινά με μισή καρδιά και με την αίσθηση ότι εκ των προτέρων θα είναι χαμένη υπόθεση η αξιοκρατία και η δημιουργικότητα, η ασφάλεια και η δικαιοσύνη. Στην ανακοίνωση της υποψηφιότητάς του λέει ότι «μεγάλο μέρος της κοινωνίας δεν εκφράζεται σήμερα από κανέναν», ενώ εκτιμά ότι η πλειονότητα των πολιτών «περιμένουν μια ουσιαστική ρήξη με τις κακές συνήθειες του χθες και μια νικηφόρα σύγκρουση με τον νέο λαϊκισμό που φυτρώνει σύριζα με το παλιό κομματικό κράτος», δίνοντας έτσι το στίγμα του.  Το πρώτο θέμα, πάντως, που ήδη αντιμετωπίζει είναι ότι εάν κερδίσει θα είναι εξωκοινοβουλευτικός αρχηγός. Σε αυτούς ήδη απαντά ότι «η Ν.Δ. έχασε την πολιτική μάχη κυρίως στην κοινωνία και λιγότερο στο Κοινοβούλιο».

Κάποτε οι συμμαθητέςτου τον πείραζαν λέγοντάς του «όταν μεγαλώσεις θα γίνεις πρωθυπουργός». Ο 37χρονος νυν περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας δεν έχει σκοπό να τους διαψεύσει.

Αν και προέρχεται από επιφανή οικογένεια της Θεσσαλονίκης, ο κ. Τζιτζικώστας μεγάλωσε στην Κηφισιά και τελείωσε το Κολλέγιο Αθηνών, όπως άλλωστε και τα δύο μεγαλύτερα αδέλφια του, ο Μιχάλης και ο Μανώλης. Καθώς ο πατέρας του ήταν διαζευγμένος, ανέπτυξε ιδιαίτερα καλή σχέση με τη δεύτερη σύζυγό του, Καίτη Τζιτζικώστα, η οποία είναι πρόεδρος της Ελληνικής Εθνικής Επιτροπής για την UNESCO, γνωστή για την ανθρωπιστική της δραστηριότητα. Μετά το Κολλέγιο Αθηνών έφυγε για την Ουάσινγκτον όπου σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Τζόρτζταουν, ένα από τα καλύτερα των Ηνωμένων Πολιτειών. Ως φοιτητής ήταν χαμηλών τόνων, χωρίς έντονη ζωή και ξενύχτια. Οχι επειδή έπρεπε, ως οικογενειακή απαίτηση, αλλά επειδή έτσι ήθελε ο ίδιος. Και αντί για κλάμπινγκ μέχρι πρωίας, προτιμούσε τα καλά εστιατόρια γύρω από το πανεπιστήμιο και τα ήρεμα φοιτητικά μπαρ.

Μετά την αποφοίτησή του ολοκλήρωσε τις σπουδές του με μεταπτυχιακά στη Δημόσια Διοίκηση και τα Οικονομικά στο University College of London.  Αμα τη επιστροφή του στην Ελλάδα το 2001, και έως το 2007, δραστηριοποιήθηκε επαγγελματικά στον τομέα παραγωγής, επεξεργασίας και τυποποίησης γαλακτοκομικών προϊόντων, δημιουργώντας μια σύγχρονη μονάδα που στηρίζεται σε βιολογικά πρότυπα, με την επωνυμία Μακεδονική Φάρμα Α.Ε. Πρόκειται για μεσαία οικογενειακή επιχείρηση την οποία στην πραγματικότητα ακόμη και τώρα διευθύνουν οι δύο μεγαλύτεροι αδελφοί του, με τους οποίους διατηρεί πάντα πολύ καλή σχέση. Ο ίδιος λέει ότι από εκεί προέρχονται τα εισοδήματα της οικογένειας.

Τον Νοέμβριο του 2014  ανέβηκε τα σκαλιά της εκκλησίας με την εκλεκτή της καρδιάς του -και ψυχή του προεκλογικού του αγώνα- Ελεάνα Βλάχου, σφραγίζοντας έτσι τον επταετή δεσμό τους


Τον Νοέμβριο του 2014  ανέβηκε τα σκαλιά της εκκλησίας με την εκλεκτή της καρδιάς του -και ψυχή του προεκλογικού του αγώνα- Ελεάνα Βλάχου, σφραγίζοντας έτσι τον επταετή δεσμό τους. 

Το όνομα του κ. Τζιτζικώστα παίζει εδώ και αρκετό καιρό στο γαλάζιο στρατόπεδο ως υποψήφιου για την ηγεσία της Ν.Δ. Παρ’ όλα αυτά, η απόφασή του να μπει τελικά στην κούρσα της διαδοχής προκάλεσε έκπληξη σε αρκετούς που τον θεωρούσαν άνθρωπο που προτιμά να απολαμβάνει τη ζωή και να ζει χαλαρά, παρά να έχει τις σκοτούρες που συνεπάγεται η ηγεσία σε ένα μεγάλο κεντροδεξιό κόμμα. Τους διέψευσε κατηγορηματικά. Το τάιμινγκ για τον ίδιο ήταν πάντα σημαντικός παράγοντας για να περάσει ή όχι στο επόμενο βήμα και μέχρι σήμερα δεν έπεσε έξω. Σε μια τέτοια πολιτική συγκυρία και με το κόμμα της Ν.Δ. να δείχνει δυσκίνητο από τα βαρίδια του παρελθόντος, τις ξεπερασμένες νοοτροπίες και τα πρόσωπα, η επιλογή ενός νέου, άφθαρτου και δυναμικού πολιτικού φαίνεται να κουμπώνει τη σωστή στιγμή. 

Ολόκληρο το άρθρο εδώ:

http://www.protothema.gr/politics/article/515057/tha-apostrateusei-duo-genies-varonon-/

ΔΙΑΦΩΝΩ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΤΡΑΚΟ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΤΣΙΠΡΑ, ΟΠΩΣ ΔΙΑΦΩΝΩ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΒΡΩΜΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΓΙΝΕΤΕ.

«Αρνούμαι να καταδικάσω την «προδοσία» του Τσίπρα» γράφει ο Σλαβόι Ζίζεκ σε μια ανάρτηση που μου έστειλαν με τίτλο  «Η τρίτη επιλογή για τον ΣΥΡΙΖΑ».

Όταν το άρθρο μου για την Ελλάδα μετά το δημοψήφισμα με τον τίτλο «Η δύναμη της απελπισίας» αναδημοσιεύτηκε στον ιστότοπο «In these times», ο τίτλος άλλαξε και έγινε «Πώς ο Άλέξης Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ ανέτρεψαν την Άγκελα Μέρκελ και τους Ευρωκράτες». Η ουσία αυτού που έγραψα, ωστόσο, ήταν πολύ λιγότερο αισιόδοξη. Παρόλα αυτά, δέχθηκα επίθεση από πολλούς στην Αριστερά, διότι αρνούμαι να διανοηθώ την αποδοχή των όρων της ΕΕ από πλευράς του Τσίπρα ως μια απλή ήττα, αρνούμαι να καταδικάσω την «προδοσία» του Τσίπρα.

Όλο το άρθρο εδώ:

http://blog.stigalaria.org/19483

Σλαβόι Ζίζεκ

Για τον Θανάση έχω κάτι …από καρδιάς να σας δώσω. Ένα κείμενο του Ηλία Μπιστάνη στην Ελευθερία:

Φωτογραφία του Ηλίας Μπιτσάνης.

Ηλίας Μπιτσάνης

Ηθική στην πολιτική είναι μια σπουδαία ιστορία για τους αριστερούς. Φαίνεται όμως ότι οι γελωτοποιοί της εξουσίας έχουν βαλθεί να τελειώσουν και αυτή την ιστορία. Παρακολουθώ με θλίψη το φανατισμό που εκδηλώνεται αιφνιδίως, πολύ περισσότερο τις αθλιότητες σε βάρος ανθρώπων που έδωσαν τα καλύτερα χρόνια τους στην υπόθεση της αριστεράς. Χωρίς περιστροφές: Τον φανατικό κυνισμό που χαρακτηρίζει την επιχείρηση απαξίωσης του Θανάση Πετράκου. Για μένα ανθρώπινα και συντροφικά είναι «αδερφός» μεταφορικά και κυριολεκτικά. Πολιτικά είχα και έχω τις διαφωνίες μου στο πλαίσιο μιας διαφορετικής θεώρησης των πραγμάτων, πάντα όμως στη λογική της ρήξης με τις κυρίαρχες πολιτικές επιλογές. Αλλά και απέραντη εκτίμηση για την αυταπάρνηση που έδειξε όλα αυτά τα «πέτρινα χρόνια» για τη ριζοσπαστική αριστερά. Από το 1993 (τουλάχιστον), όταν το μέλλον φάνταζε άνυδρο, φρόντισε να κρατάει στα δύσκολα λίγο νερό για την υπόθεση της αριστεράς. Από τότε «κατάπιε» απίστευτα χιλιόμετρα την ώρα που – πλείστοι όσοι άλλοι – απολάμβαναν τον καναπέ και τα καλά της επαγγελματικής προσήλωσης. Μπροστά όπου και όποτε χρειάστηκε, πολιτικό και ψυχολογικό στήριγμα την εποχή της ξηρασίας. Αλάνθαστος; Ο πρώτος τον λίθον βαλέτω κατά παράφραση της χριστιανικής γραμματείας. Κράτησε όρθια την ιστορία, ζυμώθηκε με τους ανθρώπους του μόχθου, αφιέρωσε τον χρόνο του στην υπόθεση της αριστεράς σε βάρος της προσωπικής και οικογενειακής ζωής.
Αυτά για την ιστορία, αφού η εκλογή του ήταν προϊόν της εκτίμησης για τις μάχες ζωής που έδωσε με υψηλής ευκρίνειας αποτύπωμα ανιδιοτέλειας, ηθικής, προσφοράς και συνδρομής (ηθικής και οικονομικής) όπου χρειάστηκε.
Τεράστια ενδεχομένως εισαγωγή στο επίμαχο:
– Αποτελεί μέγιστη αθλιότητα η βρώμικη επίθεση που ενθαρρύνεται εκ των έσω, ότι τάχα… διόρισε τα παιδιά του (σε ένα πλήθος από παραλλαγές). Το απίστευτο ήταν πως κάποιοι άνθρωποι άσχετοι με τις ιστορίες αυτές, μου το είχαν σφυρίξει διαδικτυακά σε ανύποπτο χρόνο ότι ετοιμάζεται επίθεση.
– Αποτελεί θλιβερή διαπίστωση για τους μηχανισμούς που έστησαν κάποιοι την επίθεση την οποία δέχεται από συγκεκριμένες πλευρές για μια ανάρτηση τρίτου στην σελίδα του στο fb όταν ο καθένας καταλαβαίνει ότι δεν θα μπορούσε να είναι με την ανοχή του.
– Αποτελεί ύψιστη ύβρη για την αριστερά η συμπεριφορά «παραγόντων» και παρατρεχάμενων που πρωταγωνιστούν σε αθλιότητες γνωρίζοντας ότι εδώ και μέρες ζει τις δικές του ανθρώπινες αγωνίες.
Χωρίς περιστροφές: Αν δεν γουστάρετε τον Πετράκο πολεμήστε τον πολιτικά. Από την άποψη της προσφοράς, του ήθους και της ανιδιοτέλειας «ούτε στο μικρό του δαχτυλάκι». Αντε για να τελειώνουμε με την ασημαντότητα της εξουσιολαγνείας.

Ένα τραγούδι για τις εκλογές και ένα βίντεο που προκαλεί ρίγη…«Να σταθώ στα πόδια μου».

«Να σταθώ στα πόδια μου»
Στίχοι: Λεωνίδας Μπαλάφας.
Μουσική: Λεωνίδας Μπαλάφας – Γιώργος Νικηφόρου Ζερβάκης.
Σκηνοθεσία: Θοδωρής Παπαδουλάκης
Παραγωγή Indigo View 2015

Έπαιξαν οι μουσικοί:
Μιχάλης Καλκάνης – Κοντραμπάσο.
Κώστας Μερετάκης – Νταούλι.
Κώστας Γεράκης – Λαούτο.
Γιώργος Νικηφόρου Ζερβάκης – Φωνή, Λύρα, Σφύριγμα.
Λεωνίδας Μπαλάφας – Φωνή, Ακουστική Κιθάρα, Ντέφι.
Ηχοληψία, Μίξη, Μάστερ – Χρήστος Παραπαγκίδης
Ενορχήστρωση: Όλοι μαζί.

Σκηνοθεσία – Θοδωρής Παπαδουλάκης
Διεύθυνση Παραγωγής – Δημήτρης Ξενάκης, Ιωάννα Δάβη
Διευθυντής Φωτογραφίας – Κώστας Νικολόπουλος
Οπερατέρ – Γιώργος Πανταζής
Ενδυματολόγος/Σκηνογράφος – Ξανθή Κόντου
Μοντάζ – Βαγγέλης Καλαϊτζής
Sound Design – Αναστάσης Εφεντάκης
Color Correction/After Effects – Μανόλης Κολοκοτρώνης
Βοηθός σκηνοθέτη – Ανδρονίκη Ελληνικάκη
Βοηθός Παραγωγής – Νίκος Τριανταφύλλου
Φροντιστής – Ηλίας Φιλιππάκης
Ηλεκτρολόγος – Κώστας Σταυρίδης

Cast:
Πρωταγωνιστές:
Στράτος Τσικουδάκης
Λεωνίδας Μπαλάφας
Γιώργος Νικηφόρου Ζερβάκης.
Πολιτικοί:
Γιάννης Μανουσάκης
Δήμος Χαριτάκης
Γιώργος Κορτσαλιουδάκης.
Θαμώνες:
Γιώργος Γαλανός
Γιώργος Ξανθουδάκης
Νίκος Ποθητός
Γιάννης Σπηλιανάκης.
Καφετζής:
Γιάννης Γ. Πανηγυράκης.
Παιδί με λύρα:
Γρηγόρης Πολιτάκης.

Παραγωγή Indigo View 2015

» Μοιάζω με βομβαρδισμένο τοπίο
με ένα στιχάκι που είναι μουτζουρωμένο
στης ζωής το τελευταίο θρανίο
και με πουλί ξενιτεμένο…

Έχω πείσμα και γερό το στομάχι
σαν το Παύλο με την κάλπικη λύρα
την αγάπη που έχω δώσει δε πήρα
έτσι το θέλησε η μοίρα….

Άντε να σταθώ στα πόδια μου
μετά από τόσα χτυπήματα
έχω ξεχάσει τα βήματα
μα δε με πέρνει να πώ δε μπορώ
πρέπει να μπώ στο χορό…

Μες το κόσμο μεγαλώνω τον άπονο
ποιός στ΄αλήθεια πέρνει αυτό που του αξίζει
δε το θέλω μα μου βγαίνει παράπονο
γιατι η ρόδα δε γυρίζει…»

Ξανά η ίδια απάτη με ΣΥΡΙΖΑ Νο 2 στη θέση του ΣΥΡΙΖΑ Νο 1. «ΚΚΕ δαγκωτό στην κάλπη». του Βαγγέλη Λαμπρόπουλου.

Ξανά η ίδια απάτη με ΣΥΡΙΖΑ Νο 2 στη θέση του ΣΥΡΙΖΑ Νο 1
Όταν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ μαζί με τους υπουργούς Λαφαζάνη, Στρατούλη και Ήσυχο αποφάσισαν το δημοψήφισμα παγίδα, με το ερώτημα ΝΑΙ ή ΟΧΙ στην πρόταση ΕΕ-ΔΝΤ-ΕΚΤ (δηλαδή της τρόικας), το ΚΚΕ πρότεινε στη Βουλή μαζί με αυτό το ερώτημα να τεθούν και άλλα δύο: Η πρόταση – Μνημόνιο της κυβέρνησης, η κατάργηση των μνημονίων αποδέσμευση από την ΕΕ.
Παράλληλα το ΚΚΕ σημείωνε πως είναι ψεύτικο και πλαστό το ερώτημα και ότι την επόμενη μέρα το ΟΧΙ θα μετατρεπόταν σε ΝΑΙ. Η πρόταση του ΚΚΕ για να προστεθούν και τα άλλα δύο ερωτήματα απορρίφθηκε με σαφή παραβίαση του κανονισμού της Βουλής.
Αλήθεια, αυτοί που παριστάνουν τους θεματοφύλακες των θεσμών και των κανονισμών γιατί τήρησαν σιγή ιχθύος;
Γιατί δεν στήριξαν την πρόταση του ΚΚΕ, αφού ορκίζονται συνεχώς την ανάγκη να εκφρασθεί ο λαός με την ψήφο του, και για το μνημόνιο ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ και για την αποδέσμευση από την ΕΕ; Γιατί η λαλίστατη πρόεδρος της Βουλής που συμπεριφέρεται σαν τους Ιμάμηδες που ερμηνεύουν το Κοράνι όπως τους συμφέρει, δεν έβγαλε μιλιά για την παραβίαση του κανονισμού;
Προφανώς γιατί το μνημόνιο ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ των 47 σελίδων είχε και την δική τους υπογραφή. Προφανέστατα γιατί δεν τολμούν να μιλήσουν για αποδέσμευση από την ΕΕ και κοροϊδεύουν το λαό ότι θα καταργήσουν τα μνημόνια και την αντιλαϊκή πολιτική μέσα στην ΕΕ και με την οικονομία στα χέρια των καπιταλιστών. Την ίδια απάτη ΣΥΡΙΖΑ 2 στην θέση του ΣΥΡΙΖΑ 1.
Βέβαια ακούμε τα αντιμνημονιακά μέτωπα και τους λαϊκούς αγώνες…
«Βαστάτε Τούρκοι τ’ άλογα», που λέει και το δημοτικό τραγούδι. Οξύνουν την «πάλη» στη διάσκεψη των Προέδρων της Βουλής και σέρνουν την διερευνητική εντολή για να κοροϊδεύουν τον κόσμο και να κερδίζουν τηλεοπτικό χρόνο… Τόσο σκληρή πάλη!!!
Ο προοδευτικός κόσμος, ο αριστερός κόσμος τα λαϊκά στρώματα που συντρίβονται και από την πολιτική του μέχρι τώρα κόμματός τους, πρέπει να τους δώσουν ένα πολιτικό σιχτίρ,  ρίχνοντας «ΚΚΕ δαγκωτό στην κάλπη».
Βαγγέλης Λαμπρόπουλος,
Μέλος της Επιτροπής Περιοχής Πελοποννήσου του ΚΚΕ
Μέλος ΔΣ Εργατικού Κέντρου Καλαμάτας

Η μεγάλη μάζα που στήριξε τον ΣΥΡΙΖΑ και θα τον στηρίξει και στις επόμενες εκλογές δεν είναι κομματικά ενταγμένοι σε αυτόν, ούτε στρατός.

Την Αριστερά μην την κλαις, τον Αριστερισμό να λυπάσαι!

tha_skisw_ta_mnhmonia_bre_paliopaido

Κατά το “Τη Ρωμιοσύνη μη την κλαις“, θα έλεγα επίσης “Την Αριστερά και τα Κινήματα μη τα κλαις“.

Αυτό που θα πρέπει να λυπάται κανείς είναι τον Αριστερισμό, αυτή την παθογένεια του να λειτουργεί κάποιος πέρα και πάνω από τη λογική ενός μαζικού ταξικού πόλου (ή πολιτικού φορέα). Που θα πρέπει να παίρνει πρωτοβουλίες και να είναι έτοιμος να αντιμετωπίσει τις συνέπειες και ευθύνες για τα καλά και τα κακά που αυτές οι πρωτοβουλίες επιφέρουν.

Ο Λένιν είχε χαρακτηρίσει τον Αριστερισμό ως “παιδική αρρώστια του κομμουνισμού“. Θα κράταγα το “παιδική” ως επιθετικό προσδιορισμό για τον πολιτικό παλιμπαιδισμό στον οποίο επιδίδονται διάφοροι με άσπρα μαλλιά και γένια.

Βλέπεις, πλέον μερικοί από αυτούς που φώναζαν “πρόκειται για πραξικόπημα” (this is a coup!) για τον εκβιασμό του γερμανοκίνητου διευθυντηρίου των Βρυξελλών και τον εξαναγκασμό της ελληνικής πλευράς σε τιμωρητική συνθηκολόγηση, καταγγέλουν τον ΣΥΡΙΖΑ (τους εαυτούς τους συμπεριλαμβανομένου, αν και δείχνουν να μη το αντιλαμβάνονται) για αντιδημοκρατική αναδήπλωση και προδοσία του λαού.

Ταυτόχρονα, βέβαια, κάνουν πως “διερευνούν” συνεργασίες για το σχηματισμό κυβέρνησης ακόμα και με αυτούς που σιγόνταραν και χειροκροτούσαν το καταγγελόμενο πραξικόπημα: τους λαχαναγορίτες ψευτόμαγκες που πρόδηλα υπερθεματίζουν την χρεοκοπία της αστικής τάξης όντας εκπρόσωποί της. Οι ασπρομαλλιάδες και ασπρογένηδες, άβγαλτοι και αμόλυντοι αριστεροί νεανίες κατά τα άλλα, χρησιμοποιούν κάθε κόκκο της κλεψίδρας που μετρά τον πολιτικό χρόνο για να διαφημίσουν την μπαγιάτικη πραμάτειά τους.

Το χειρότερο, δε, είναι ότι κάποιοι εξ αυτών επιδιώκουν να δημιουργήσουν μια πίεση “τεχνητών ενοχών” στο κομμάτι του λαού που δεν τους ακολουθεί στο μονοπάτι των βερμπαλισμών, των πολιτικών φετιχ, και του λεκτικού αυνανισμού! Γνωρίζουν, μάλιστα, ότι η μεγάλη μάζα που στήριξε τον ΣΥΡΙΖΑ και θα τον στηρίξει και στις επόμενες εκλογές δεν είναι κομματικά ενταγμένοι σε αυτόν, ούτε στρατός. Δεν έχει καμία σημασία για τους “επαναστάτες”, είναι όλοι ένοχοι!

Να μάθουν ότι οι ίδιοι είναι οι πρώτοι που θα πρέπει να κοιτάγονται στον καθρέφτη, διότι είναι πολύ πιο ένοχοι από τον απλό κόσμο.

Προσωπικά, πάντως, κρατώ σημειώσεις από τη διδασκαλία τους περί “Αριστερού Ήθους“…

… να κυβερνάς εσύ και όταν έρθει η αποτυχία και η δύσκολη να βγάζεις την ουρά σου απ’ έξω και να ενοχοποιείς -εκτός των συντρόφων σου- κατευθείαν τον λαό!

Και να θεωρείς ταυτόχρονα ότι όλοι οι άλλοι είναι “λερωμένοι” και μόνο εσύ απολαμβάνεις να έχεις τα χέρια σου καθαρά.

Μόνο που, φίλτατοι, η παρθενία δεν στοιχειοθετείται δια περιαυτολογικού ισχυρισμού…

Κανένα δάκρυ, λοιπόν, για την Αριστερά, τα κινήματα, και τον προοδευτικό κόσμο που κινείται κόντρα στη μεθόδευση της “Αριστερής παρένθεσης”, από όποιους κι αν μεθοδεύεται/διευκολύνεται, εκούσια ή ακούσια.

Λύπηση μόνο για τον Αριστερισμό και τους ονειροπαρμένους ασθενείς του…

http://blog.stigalaria.org/19437

«Καταρχήν να συστηθώ. Είμαι ένα απλό μέλος του ΣΥΡΙΖΑ». Όχι δεν αναφέρομαι προσωπικά, εγώ δεν είμαι κανενός μέλος …

Απλά έτσι αρχίζει  το παρακάτω κείμενο της  Ρούλας Καΐμάκη από την Ο.Μ. Χαλανδρίου του ΣΥΡΙΖΑ και ήθελα να σας πω και εγώ δυο λογάκια επί του θέματος, μιας και πάμε σε εκλογές και θάχουμε 2 …ΣΥΡΙΖΑ για την κάλπη. Δεν ψήφισα τον ΣΥΡΙΖΑ -τελευταία στιγμή είδα μια υπεροψία που με ξενέρωσε- ψήφισα ..ως συνήθως το …κόμμα. Δεν ψάχνανε για συντρόφους οι Συριζαίοι, για  ψήφους ψάχνανε. «Εμείς θα είμαστε το κουμάντο» μου είπε κάποιος -τώρα τον βλέπω προς την πλατφόρμα. Και μετά που γίνανε κυβέρνηση θέλανε να καπελώσουν -αυτοί το 3,5%- όλους όσους ψήφισαν τον ΣΥΡΙΖΑ. Τώρα …οι μεν, θεωρούν δικούς τους το 62% που ψήφισε ΟΧΙ. Βαρκούλες αρμενίζουνε δηλαδή. Προεκλογικά …κιχ για δραχμές και …ηρωικές εξόδους και πριν το δημοψήφισμα …ορκιζόσαντε στο Ευρώ. Να τους δούμε τώρα τι σημαία θα σηκώσουν. Όσο για τους …δε, συνηθισμένα τα βουνά από τα χιόνια, βολευτήκαμε επί ΠΑΣΟΚ να βολευτούμε και τώρα. Ο Αλέξης από τις  δημοτικές  εκλογές είχε χαράξει πορεία και δεν τον …μυρίστηκαν, όταν έβαλε ντε και καλά τον Οδυσσέα υποψήφιο Περιφερειάρχη.  Αλλά το χειρότερο και τα δυο κομμάτια δεν έκαναν τίποτα για την διαφθορά, μόνο να βολέψουν κανένα φίλο και συγγενή σε έμμισθη θέση.

Καταρχήν να συστηθώ. Είμαι ένα απλό μέλος του ΣΥΡΙΖΑ. Αποτελώ τα πόδια σας (όταν γυρίζω στις γειτονιές με τα υλικά του κόμματος), τα χέρια σας (όταν κολλάω αφίσες), τη φωνή σας (όταν μιλάω στους ανθρώπους). Σας έχω δανείσει την προσωπική μου εντιμότητα και αξιοπρέπεια στον επαγγελματικό και κοινωνικό μου χώρο. Σας έχω παραχωρήσει την προσωπική μου πορεία από 19 χρονών στην Aριστερά (εποχή ΑΝΤΙ-ΕΦΕΕ και έκτοτε). Σας χάρισα τις επαγγελματικές μου γνώσεις, ανεξάρτητα του αν τις αξιοποιήσατε. Δεν ζήτησα και δεν πήρα ποτέ τίποτα.

Πριν από ένα μήνα περίπου, άρχισαν να μαζεύονται υπογραφές για τη στήριξη του κ. Γιάνη Βαρουφάκη που δεχόταν επίθεση! Εμένα (και όλους τους ανθρώπους) ποιος με προστάτεψε όταν αντιμετωπίστηκε η ζωή μου σαν ένα case study στo πλαίσιo της οικονομικής του θεωρίας;

Προχθές, 34 βουλευτές μάζεψαν υπογραφές για να στηρίξουν την κ. Κωνσταντοπούλου από σεξιστικές επιθέσεις εναντίον της! Εμένα ποιος θα με προστατέψει από την κ. Κωνσταντοπούλου που δημόσια (έχει και τα κακά της η απευθείας μετάδοση) κατήγγειλε με τον γνωστό πομπώδη λόγο της τον ΣΥΡΙΖΑ ως «το νεοδιαπλεκόμενο κόμμα», προσβάλλοντας βαρύτατα όλα τα μέλη του; Ένα μόνο από τα πολλά που είπε. Και εμένα μου έχουν φωνάξει πολλές φορές στη λαϊκή όταν μοιράζαμε υλικό «γιατί δεν πας στην κουζίνα σου» αλλά δεν έτρεξα κλαίγοντας στη μαμά μου. Το αντιμετώπισα με αυτοπεποίθηση και γνώση της θέσης μου μέσα στην κοινωνία.

Τι αβροφροσύνη, τι πολιτισμός, πόσο comme il faut! Kαι μετά το… ξεκατίνιασμα! Ελπίζω να μην παρακολούθησαν πολλοί -λόγω Δεκαπενταύγουστου- συστηματικά τα όσα διαδραματίστηκαν στη Βουλή. Και τα όσα ειπώθηκαν.

Αλλά για να είμαστε ειλικρινείς η κατάληξη αυτή είχε διαφανεί. Όταν η πραγματικότητα έδειξε τα δόντια της και απέδειξε ότι λανθασμένα την είχαμε εκτιμήσει, ποια ήταν τα πολιτικά ανακλαστικά μας;

Από μέλος της Κ.Ε.: «γιατί δεν… είχαν (ποιοι άραγε;)μελετήσει άλλο σχέδιο»; Από άλλο μέλος της Κ.Ε.: «γιατί δεν… είχαμε (πιο σεμνός αυτός) μελετήσει άλλο σχέδιο»; Από άλλα μέλη: «δεν ξέραμε, δεν λειτουργούσαμε δημοκρατικά!». Μα αγαπητοί μου σύντροφοι εσείς, τα μέλη της Κ.Ε., είχατε όλοι μαζί την κύρια ευθύνη και για τον πολιτικό σχεδιασμό και για τη δημοκρατική λειτουργία. Όταν διεκδικούσατε την εκλογή σας, δεν είχατε συναίσθηση αυτής της ευθύνης; Γιατί δεν φωνάξατε, γιατί δεν παραιτηθήκατε; Τώρα το θυμηθήκατε;

Δεν θα μακρηγορήσω για το άλλο σχέδιο, το case study του άλλου καθηγητή κ. Λαπαβίτσα, για τη σωτηρία της χώρας με τη δραχμή. Περιέργως πώς, το τελευταίο διάστημα δεν ακούγεται ούτε από τους εισηγητές του. Προφανώς γιατί θεωρούν ότι το «όχι στο Μνημόνιο» είναι πιο πιασάρικο και επιτρέπει εσωκομματικές συμμαχίες! Αν πιστεύουν λοιπόν στην πρότασή τους, γιατί την κρύβουν; Γιατί δεν τη διατυπώνουν ξεκάθαρα και δημόσια και δεν τη θέτουν αδιαμεσολάβητα στην κρίση του ελληνικού λαού; Αφού σίγουρα δεν προτάθηκε ούτε με τις προεκλογικές θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ ούτε στο δημοψήφισμα, άρα δεν έχει κριθεί.

Οι πιο τραγικές βέβαια είναι οι φιγούρες που οδύρονται στην… Επίδαυρο! Όχι στο Μνημόνιο, αλί μας! Μα αυτό σας αρκεί; Δεν θεωρείτε ότι πρέπει να μας ενημερώσετε και για τη συνέχεια της στάσης και της πρότασής σας; Ο ΣΥΡΙΖΑ, ξέρετε, είναι κυβέρνηση και έχει ευθύνη για ολόκληρο τον ελληνικό λαό. Δεν πρέπει να μας πείτε και το τι προβλέπετε ή προτείνετε για τη συνέχεια; Αν είναι η απόσυρση, γιατί η Αριστερά μπορεί να κυβερνήσει μόνον όταν οι συνθήκες είναι αυτές που τη βολεύουν (συνθήκες ιδεολογικού εργαστηρίου και επικοινωνιακής αντιπολίτευσης δηλαδή), πείτε το καθαρά και ξάστερα. Ολοκληρώστε την πρότασή σας, αλλιώς παραμένει ανέξοδος και θορυβώδης θρήνος.

Αλλά και πάλι, αν το καλοσκεφτούμε, και αυτή η κατάληξη ήταν αναμενόμενη. Γιατί μεγάλο μέρος του στελεχικού δυναμικού του ΣΥΡΙΖΑ όλα τα προηγούμενα χρόνια και όσο η κυβερνητική εξουσία ερχόταν πιο κοντά, είχε αποδυθεί σε μια προσπάθεια επικράτησης του μικρού μαγαζιού του καθενός. Όπου ο καθένας και η τάση του θεωρούσε ότι είχε την πιο έγκυρη προσέγγιση στο πώς κλίνεται το επίθετο «αριστερός». Αυτιστικά, εντός των τειχών και πολύ μακριά από την πραγματικότητα. Όπου όλα, ακόμη και οι πολιτικές διαφωνίες, λυνόντουσαν «φραστικά» και όχι στην ουσία τους. Και τα αυτιά έμεναν κλειστά σε κάθε φωνή από τη «βάση» ή από «την κοινωνία» όταν δεν έμπαινε στα καλούπια τους. Και βέβαια σε αυτό το σπορ αρίστευσε η Αριστερή Πλατφόρμα (η προπαίδεια στο ΚΚΕ, βλέπετε). Μεγάλη σε αυτό και η ευθύνη του προέδρου που ολιγώρησε ισορροπώντας. Ποτέ δεν υπήρξε πολιτική συζήτηση και πολιτικές αποφάσεις που να πονάνε, κανείς δεν προπονήθηκε στο να είναι συνεπής μειοψηφία. Αφού το θέμα λυνόταν με την κατάθεση μιας «συμβολής».

Εμένα λοιπόν που δεν ανήκω σε τάση, που έχω πολιτική επιλογή ζωής τον σοσιαλισμό, που έχω βαθιά συνείδηση ότι η ταξική (άρα και η πολιτική) πάλη δεν είναι μονόπρακτο και περιλαμβάνει νίκες και ήττες, ευθείες και στροφές, συμβιβασμούς και επελάσεις, ποιος θα με εκπροσωπήσει; Εμένα που έχω την ψυχραιμία να αντικρίζω και να ζω την πραγματικότητα -όσο δύσκολη και αν είναι, που είναι!- και να απαιτώ να σχεδιαστεί η επόμενη μάχη; Εμένα που με βαραίνει ένα τεράστιο αίσθημα ευθύνης απέναντι στον λαό και απέκτησα τη δημοκρατική παιδεία να θεωρώ απαραίτητη τη συναίνεσή του;

Περιμένω λοιπόν από βουλευτές και στελέχη του κόμματος να… μαζέψουν υπογραφές και για εμένα! Το «απλό μέλος» που δεν πρόκειται ποτέ να εκλεγεί πουθενά ούτε και να ακουστεί, επειδή αρνείται να μπει σε μηχανισμούς. Που θεωρεί προσβολή να ακούει από το στόμα άεργων και εσαεί σε θέση κομματικών υπαλλήλων «στελεχών» να διαφημίζουν τα χρόνια τους στο κίνημα! Που προσβάλλεται ηθικά και πολιτισμικά από την εικόνα του κόμματος, των στελεχών και των βουλευτών. Που προσβάλλεται από τον ναρκισσισμό και τον μικροαστισμό με αριστερό μανδύα. Που δεν χρειάζεται «σωτήρες» και «πρωθιέρειες», αλλά ένα συλλογικό, συνεκτικό και δημοκρατικό κόμμα. Και σας παρακαλώ… προστατέψτε με από την εξ αριστερών κριτική της κ. Ραχήλ Μακρή γιατί θα με αναγκάσετε να καταφύγω στις υπηρεσίες αγαπητού μου συντρόφου ψυχίατρου.

Μέχρι τότε την προσωπική μου εντιμότητα και αξιοπρέπεια, που σας δάνεισα, την παίρνω πίσω.

Θα στείλω αυτή την επιστολή στην «Αυγή». Αμφιβάλλω αν θα δημοσιευτεί, αφού δεν συνοδεύεται από ένα τρανταχτό όνομα και δεν αποτελεί καμιάς μορφής «μανιφέστο», απλά μεμονωμένη άποψη απλού μέλους.
=============================================
* Η Ρούλα Καΐμάκη είναι αρχιτέκτονας από την Ο.Μ. Χαλανδρίου του ΣΥΡΙΖΑ

http://www.avgi.gr/article/5778280/mazeuei-mipos-kaneis-apo-ta-stelexi-tou-suriza-upografes-kai-gia-emena-

Το κείμενο είχε ανεβάσει στο profil της η Χριστίνα Δριμή.