To Agbogbloshie στην Γκάνα είναι μια παγκόσμια χωματερή τεχνολογίας. Μια τοξική βόμβα.

«Welcome to Sodom». Καλωσορίσατε στη μεγαλύτερη χωματερή τεχνολογίας του κόσμου

To Agbogbloshie στην Γκάνα είναι μια παγκόσμια χωματερή τεχνολογίας.Μια τοξική βόμβα. Περίπου 6000 γυναίκες, άνδρες και παιδιά ζουν και εργάζονται πέριξ και εντός της. Έδωσαν το δικό τους όνομα για την περιοχή. Την ονομάζουν Sodom. Κάθε χρόνο περίπου 250.000 τόνοι επεξεργασμένων υπολογιστών και έξυπνων τηλεφώνων αποστέλλονται παράνομα εκεί.

Το ντοκιμαντέρ Welcome To Sodom παρουσιάζει τις ζωές των ανθρώπων που συμβιώνουν με το δηλητήριο. Είναι μια Αυστρογκανέζικη παραγωγή.

Στο Sodom χιλιάδες παιδιά και ενήλικες εργάζονται στην αποσυναρμολόγηση επίπεδων οθονών, τηλεφώνων και φορητών υπολογιστών στον αέρα, σε ένα τεχνητό και ατελείωτο τοπίο σκουπιδιών, ενώ άλλοι εκχυλίζουν χαλκό λιώνοντας τα παλιά καλώδια πάνω στη φωτιά.

Το «Welcome to Sodom» (που είναι ο τίτλος ραπ τραγουδιού που ακούγεται στην ταινία) μάς τοποθετεί ακριβώς στη μέση της σκοτεινής καρδιάς αυτής της Αφρικανικής τοποθεσίας. Οι φωνές των εργαζομένων μάς ταξιδεύουν στην τοξική καθημερινότητά τους. Οι Αυστριακοί σκηνοθέτες Florian Weigensamer και Christian Krönes δημιούργησαν μια σκοτεινή ταινία. Μια επείγουσα έκκληση για δράση κάθε ευαισθητοποιημένου πολίτη γύρω από τη χρήση του περιβάλλοντος, τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ζούμε στην εποχή όπου η ψηφιακή ανάπτυξη μάς υπόσχεται μια όλο και πιο άνετη και ξέγνοιαστη ζωή.

Κάποτε και σήμερα η Αφρική παραμένει ο τόπος συλλογής παλιών και νέων σκουπιδιών της δύσης. Sodom είναι το μέρος που θα καταλήξει το νεκρό τηλέφωνο, λαπ – τοπ, τάμπλετ, σταθερός υπολογιστής σου. Για πόσο θα κρύβουμε αυτό το σημείο γης κάτω από το χαλί. Ο πολιτισμός μας μπάζει. Η κατανάλωση δεν κάνει περιβαλλοντικές χάρες.

 

ΑΣ ΠΕΡΙΗΓΗΘΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΠΑΝΕΜΟΡΦΗ ΚΡΗΤΗ, ΔΙΑ …ΧΕΙΡΟΣ ΕΛΕΝΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ-ΦΙΛΙΟΥ.

Επιτέλους ξεκίνησα τα βίντεο των διακοπών για όποιον ενδιαφέρεται να περιηγηθεί νοερώς στην Κρήτη!!  Ελένη.

Η ‘πικρή’ αλήθεια του σύγχρονου τρόπου ζωής μέσα σε 4 λεπτά.

Τι σημαίνει ευτυχία για τη σύγχρονη κοινωνία; Ο Βρετανός καλλιτέχνης, Στιβ Κατς, παρουσιάζει την ωμή αλήθεια σε μια μικρού μήκους ταινία που σίγουρα θα σας προβληματίσει.

Που αναζητούμε σήμερα την ευτυχία; Στη σημερινή κοινωνία όλοι τρέχουμε από το πρωί μέχρι το βράδυ σε μια κούρσα που τελικά καταλήγει σε ένα διαρκές κυνήγι υλικών αγαθών. Ένα καλό αυτοκίνητο, καριέρα, ψώνια που τελικά δε φέρνουν την ευτυχία κάνοντας μας να την αναζητήσουμε στο αλκοόλ, και τα ψυχοφάρμακα και στο τέλος παγιδευμένοι συνεχίζουμε να ζούμε σαν μηχανές που δουλεύουν απλά για τα χρήματα, χάνοντας ουσιαστικά την ουσία της πραγματικής ευτυχίας που κρύβεται αλλού.

Τα παραπάνω καυτηριάζει με ωμό τρόπο ο καλλιτέχνης Στιβ Κατς που δημιούργησε ένα animation που παρομοιάζει τους ανθρώπους με ποντίκια και αξίζει να δείτε.

What does happiness mean to you? We tend to search for it in material things, substances, and career achievements, but often lose sight of what really matters to us in the process. London-based artist and animator Steve Cutts is taking a long hard look at this ‘rat race’ to which we’ve all found ourselves tied, and is examining our modern sources of joy in a satirical new short film that depicts us as the ‘rats’ we’ve become in the eyes of the system. It’s titled after that mysterious high we’re always chasing; “Happiness.”

Take 4 minutes out of your busy day and watch the clip for yourself below, and tell us in the comments if you think Cutts hit the nail on the head.

«Σειρήνες πολέμου» ηχούν στη Μεσσηνία. Τρέχει και δε φτάνει ο Καλαματιανός!

Γνωρίστε τον Φατούρο. Αυστηρός και περήφανος Καλαματιανός, ο Φατούρος ξέρει από παρθένο ελαιόλαδο! Για δύο πράγματα είναι σίγουρος: Για το πόσο παρθένο είναι το ΠΟΠ Καλαμάτας και για την… παρθενιά της αδερφής του. Βέβαια μόνο το ένα από τα δύο είναι αλήθεια… #OliveOilBatlles #heroes #Messinia

https://www.facebook.com/foodz.gr/?hc_ref=ARRhSFp0APR3AgXjqp-TyvBKAaJo2XVw61dgz_7y5vbPBBzrIHNScuHHg8zDL6giOZE&fref=nf

Από την Τετάρτη 27 Οκτωβρίου 2017: «Υπηρέτης δύο αφεντάδων», στο Θεάτρο Άλφα-Ιδέα. Σκηνοθεσία: Κώστας Γάκης. Συμπρωταγωνιστεί ο Άκης Φιλιός.

• 

  Το enikos.gr μπήκε στις πρόβες του «Υπηρέτη δύο αφεντάδων»

  

  ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΗ ΑΤΖΕΝΤΑ

  ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ

  Του ΒΑΣΙΛΗ ΜΠΟΥΖΙΩΤΗ

  Πρώτος σου έγραψα πως ο ικανότατος Κώστας Γάκης ετοιμάζει για το «Άλφα- Ιδέα»του τον«Υπηρέτη δύο αφεντάδων», πρώτος σου αποκάλυψα την γερή διανομή της υποσχόμενης δουλειάς και τώρα … τρύπωσα στις πρόβες εξασφαλίζοντας το πρώτο φωτογραφικό υλικό από αυτές… Η πρεμιέρα θα γίνει στις 27 Οκτωβρίου και θα παίζεται κάθε Σάββατο στις 21.15 και κάθε Κυριακή στις 19.00. Δεν τη χάνω!

  Η Ομάδα Ιδέα, μετά τις δύο μεγάλες επιτυχίες σε Ελλάδα και εξωτερικό, με τις παραστάσεις «Ρωμαίος και Ιουλιέτα για 2» και «Το Δέντρο του Οιδίποδα», θα παρουσιάσουν την προσεχή Χειμερινή Περίοδο στο Θέατρο Άλφα. Ιδέα, την καλύτερη κωμωδία του Κάρλο Γκολντόνι «Υπηρέτης δύο Αφεντάδων». Ιδού τι τονίζουν «Σε μια εποχή εξυπηρέτησης συμφερόντων και χρεών, εμείς αποφασίσαμε να εξ-υπηρετούμε την τέχνη της κωμωδίας, να εξ-υπηρετήσουμε τους κώδικες του πιο ξέφρενου θεατρικού είδους, της Commediadell’ arte, να εξ-υπηρετήσουμε τον Goldoni και ταυτόχρονα να εξ-υπηρετήσουμε τις ψυχές μας και την εποχή μας.Οι υπηρέτες το κατάλαβαν πια πώς είναι υπηρέτες. Το νοιώσαν στο πετσί τους και δεν ξέρουν -ακόμα – τι να κάνουν με αυτή τη συνειδητοποίηση. Γι αυτό κάνουν θέατρο. Θα μπορέσει κάποιος με τη μάσκα του υπηρέτη να γκρεμίσει την σκουριασμένη τραμπάλα; Η ομάδα μας ασχολείται πρώτη φορά με μια καθαρόαιμη κωμωδία ανιχνεύοντας το βάθος του συγκεκριμένου θεατρικού είδους που έχει χάσει λίγο τη βαθιά του αξία. Την ουσιαστική του χρησιμότητα να κινητοποιεί, να προβληματίζει και να καταπραΰνει τις ταλαιπωρημένες συνειδήσεις της εποχής μας»

  ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

  Μετάφραση: Ερρίκος Μπελιές

  Δραματουργική επεξεργασία: Ομάδα Ιδέα

  Σκηνοθεσία: Κώστας Γάκης

  Σκηνικά – Κοστούμια: Βασιλική Σύρμα

  Μουσική: Κώστας Γάκης

  Βοηθός Σκηνοθέτη: Ίριδα Κανδρή

  Δ/νση Παραγωγής: Λευτέρης Πλασκοβίτης

  Παραγωγή:K2L ΑΛΦΑ-ΙΔΕΑ Ε.Ε

  ΕΡΜΗΝΕΥΟΥΝ

  Δρακόπουλος Γιάννης, Ευθυμίου Χρήστος, Κοψιδάς Γιώργος Λιλικάκης Σταύρος, Μανιατάκου Λήδα, Μουστάκα Αθηνά, Μπιμπής Κωνσταντίνος, Παπουτσάκη Κατερίνα, Φιλιός Άκης.

  

  

  

  

  

  

13 και 14 Ιουνίου: Η μουσικοθεατρική ομάδα του Μουσικού Σχολείου Αλίμου ανεβάζει «ΤΟ ΑΓΟΡΙ ΜΕ ΤΗ ΒΑΛΙΤΣΑ» του Mike Kenny.

Σκηνοθεσία/Μουσική: Άκης Φιλιός (Ο γιος της αδελφής μου της Ελένης). Αν είσθε στην Αθήνα, δείτε το.

«…Νομίζεις ότι θα μείνεις για πάντα στο ίδιο μέρος. Στο μέρος που λες πως είναι σπίτι σου. Άμα φύγεις όμως… Άμα αρχίζεις να φεύγεις….»

Η μουσικοθεατρική ομάδα του Μουσικού Σχολείου Αλίμου ανεβάζει «ΤΟ ΑΓΟΡΙ ΜΕ ΤΗ ΒΑΛΙΤΣΑ» του Mike Kenny, μία ιστορία ενός αγοριού που εγκαταλείπει το σπίτι του στη δίνη του πολέμου και ταξιδεύει μέχρι το μακρινό Λονδίνο για να συναντήσει τον μεγάλο του αδελφό.

Σκηνοθεσία / Μουσική:
Άκης Φιλιός

Παίζουν: (αλφαβητικά)
Αλαμανή Ναθαναηλίδου Μαρία
Αλαμανή Ναθαναηλίδου Σοφία
Αλεβίζος Κυριάκος
Ασλάνογλου Περσεφόνη…
Μαρίνου Χρυσούλα
Μοναστηριώτης Γιώργος
Μουσαφιράκη Κλαίρη
Νταλιαπέ Άρτεμις
Τσούχλαρη Δανάη
Τρουπής Σταύρος
Φραγκιαδάκη Στέλλα

Φεϊρούζ: Ύμνοι Μεγάλης Παρασκευής. Ψάλλει και στα Ελληνικά το «Η ζωή εν Τάφω».

Η Φεϊρούζ έχει τραγουδήσει πάνω από 1500 τραγούδια και έχει πωλήσει περίπου 80 εκατομμύρια μονάδες δίσκων σε όλο τον κόσμο, αλλά αυτό που παραμένει το μέγιστο επίτευγμά της από την άποψη της φωνητικής της απόδοσης και του ταλέντου της είναι το CD των Μαρωνίτικων και Ορθόδοξων Ύμνων της Μεγάλης Παρασκευής που ηχογράφησε το 1965 στο Λίβανο και έπειτα πάλι το 1985 στον καθεδρικό ναό της Παναγίας των Παρισίων στη Γαλλία, και οι δύο ζωντανές ηχογραφήσεις σ’ εκκλησίες. Η φωνή της απλά ξεπερνά την ανθρώπινη πείρα ακρόασης και φύσης, για να φθάσει σε ένα αιθέριο επίπεδο που σας παίρνει πέρα από μόνο μια εμπειρία ακρόασης. Οποιοσδήποτε σε όλο τον κόσμο που έχει την πιθανότητα να ακούσει τους Ιερούς Ύμνους της, ανεξάρτητα σε πια θρησκεία ανήκει, έχει την πιθανότητα να γευθεί τα επουράνια στη γη, ή τουλάχιστον να ξέρει πώς η φωνή ενός αγγέλου ακούγεται.

01. Anal Oum Ek-Hazina – Είμαι λυπημένος Παναγία μου -انا الأم الحزينة 03:56
02. Torok Ourashaleem – Δίπλα από την Ιερουσαλήμ – طريق اورشليم 02:19
03. Ya chabi Ou Sahbi – Ο λαός μου – ياشعبي وصحبي 02:31
04. Kamat Mariyam – Η Παναγία ήταν – قامت مريم 03:15
05. Wa Habibi – Αγαπημένε μου – واحبيبي 02:49
06. El Youm Ollika – Σήμερον κρεμμάται επί ξύλου- اليوم علق على خشبة 03:43
07. Ya Yassouh El Hayat Nouazimak – Η Ζωή εν Τάφο – اليوم علق على خشبة 03:50
08. Kamel El Ajyale – Αι Γενεαί πάσαι – كامل الأجيال 01:31
09. Estaneret – Ευαγγέλιον Αναστάσεως – استنيري 03:21
10. El Massih Kaam- Χριστός Ανέστη – المسيح قام 02:34

Η Φαϊρούζ ψάλλει στα Αραβικά και στα Ελληνικά το «Η ζωή εν Τάφω»

Μεγάλη Εβδομάδα σε εκκλησία της Βηρυττού 14.4.2014

Η ντροπαλή, αποτραβηγμένη και συντηρητική προσωπικότητα της Φεΐρούζ έχει συζητηθεί συχνά από τους σχολιαστές. Παρά τη θέση της ως διάσημη προσωπικότητα και μεγάλη σταρ, η Φεΐρουζ δεν ενέργησε ποτέ σαν τέτοια, αλλά διατήρησε ένα σχεδόν ασκητικό τρόπο ζωής ανεξαρτήτως από τη φήμη και τα πλούτη της που της άνοιξαν ολόκληρο τον κόσμο. Κατά τη διάρκεια της πενηντάχρονης μουσικής της καριέρας, έδωσε πολύ λίγες συνεντεύξεις (μετρούνται στα δάκτυλα του ενός χεριού) και απέφυγε πάντα τη δημοσιότητα. Κατά τη διάρκεια όλης της ζωής της, η Φεΐρουζ ήταν πάντα χριστιανή. Προέρχεται από μια φτωχή Ασσυριακή «Ορθόδοξη» οικογένεια. Ο πατέρας της, ο Γουάντι Χαντάντ ήταν Ασσύριος και γεννήθηκε στην Ασσυριακή πόλη Μαρδίν της Μικράς Ασίας αλλά οι Ασσύριοι εκδιώχθηκαν από τις Οθωμανικές-Kεμαλικές εθνικές ένοπλες δυνάμεις, και ο πατέρας της Φεΐρουζ εγκαταστάθηκε στον Λίβανο. Εκεί παντρεύτηκε τη Λίσα Ελ Μπουστάνι, τη μητέρα της Φεΐρουζ, που ήταν Λιβάνια Μαρωνίτισσα.   Σύμφωνα με τα στοιχεία του εξειδικευμένου μπλογκ Νόστος, η Φεΐρουζ ασπάστηκε την Ελληνική Ορθοδοξία όταν παντρεύτηκε τον Άσσι που ήταν Ελληνορθόδοξος. Η Φεΐρουζ ψάλλει την ακολουθία της Μεγάλης Παρασκευής στις Ορθόδοξες εκκλησίες του Λιβάνου για δεκαετίες τώρα. Κάθε χρόνο ψάλλει τους Ορθόδοξους ύμνους της Μεγάλης Παρασκευής ντυμένη στα μαύρα και με δάκρυα στα μάτια που συνήθως προσπαθεί να κρύψει φορώντας γυαλιά. Η Φεΐρουζ έχει περάσει πολλές δοκιμασίες καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής της. Είχε ένα δύσκολο γάμο με τον Άσσι ο οποίος θεωρείται ευρέως ότι ήταν καταχρηστικός και ασκούσε βία πάνω της. Από τον γάμο της με τον Άσσι, η Φεΐρουζ απέκτησε δύο αγόρια: τον Ζιάντ και τον Χίλλε, και δύο κορίτσια: την Λαγιάλ και την Ρίμα. Γέννησε πρώτα τον Ζιάντ, έπειτα τον Χίλλε, τη Λαγιάλ και τελευταία τη Ρίμα. Ο Χίλλε αρρώστησε από μηνιγγίτιδα σύντομα μετά τη γέννησή του και έμεινε παράλυτος για το υπόλοιπο της ζωής του. Τον φροντίζει ακόμα μέχρι αυτή τη μέρα. Η κόρη της, η Λαγιάλ, πέθανε το 1987 από εγκεφαλικό. Η Φεΐρουζ επηρεάστηκε βαθιά από το θάνατο της κόρης της και την αναπηρία του γιου της. Πηγή: www.lifo.gr

Αγνή Παρθένε Δέσποινα: Φεϊρούζ

«Το τρίτο κύμα», μια φανταστική αντιφασιστική ταινία, που αξίζει να δείτε.

Το κοινωνικό πείραμα που έδειξε στους μαθητές πώς οι Γερμανοί έγιναν ξαφνικά ναζί

Όταν το 1967, ένας καθηγητής κοινωνιολογίας στο Πάλο Άλτο της Καλιφόρνια, προσπάθησε να διδάξει στους μαθητές του τα γεγονότα που οδήγησαν στο Ολοκαύτωμα, διαπίστωσε ότι πολλοί από αυτούς δεν μπορούσαν να δώσουν μία πειστική απάντηση στο ερώτημα πως οι Γερμανοί πολίτες έγιναν τόσο εύκολα συνένοχοι με το καθεστώς Χίτλερ.

Ο Ron Jones ήταν τότε ένας 25χρονος, χαρισματικός και αγαπητός καθηγητής, που σκέφτηκε ότι ο καλύτερος τρόπος για να διδάξει στους μαθητές του το πόσο εύκολα οι άνθρωποι μπορούν να επηρεαστούν από απολυταρχικούς ηγέτες ή να παρασυρθούν από μία ιδεολογία, ήταν να τους το δείξει να συμβαίνει.

Έτσι αποφάσισε να κάνει ένα κοινωνικό πείραμα, με «πειραματόζωα» τους μαθητές του. Όπως έχει διηγηθεί ένας μαθητής του, μια μέρα ξεκίνησε να συμπεριφέρεται πιο αυστηρά και ανακοίνωσε μία νέα σειρά κανόνων που θα έπρεπε να τηρούνται στην τάξη. Ήταν ενοχλητικό, αλλά όπως κάθε τι που σπάει την μονοτονία του σχολείου, αρχικά ήταν και διασκεδαστικό συνάμα.

Ο Jones πίστευε ότι το πείραμα δεν θα άντεχε για πάνω από μία μέρα. Όταν όμως το επόμενο πρωί μπήκε στην τάξη, οι μαθητές του κάθονταν με τάξη στα θρανία τους και είπαν εν χορώ «καλημέρα κύριε Jones», όπως τους είχε πει να κάνουν. «Θεέ μου!», είπε όταν είδε το θέαμα. Έτσι το πείραμα συνεχίστηκε και ονομάστηκε «Το τρίτο κύμα» – με σαφή αναφορά στο Γ’ Ράιχ…

Οι πρώτες μέρες θύμιζαν παιχνίδι. Ο καθηγητής είχε πολλούς κανόνες να επιβάλλει, και οι μαθητές πολλούς κανόνες να υπακούσουν. Οι μαθητές υποχρεούντο να χαιρετάνε ο ένας τον άλλο ναζιστικά, να κάνουν ερωτήσεις χρησιμοποιώντας το πολύ 3 λέξεις και να εργαστούν για ένα νεφελώδες σχέδιο εξάλειψης της Δημοκρατίας. Η «ενότητα» βρισκόταν στο επίκεντρο του πειράματος και οι μαθητές που συμμετείχαν σε αυτό σύντομα έφτιαξαν και πανό με συνθήματα όπως τα «δύναμη μέσω της συμμετοχής» και «δύναμη μέσω της πειθαρχίας». Επίσης είχε απαγορευτεί η συνάθροιση των μαθητών σε ομάδες μεγαλύτερες των δύο-τριών ατόμων.

Επιπλέον, ο καθηγητής που παρίστανε τον Φύρερ είπε στους μαθητές που συμμετείχαν στο πείραμα του ότι όποιοι θα τον ακολουθούσαν, θα έπαιρναν άριστα, ενώ όσοι παρεκκλίναν από αυτό θα έπαιρναν βαθμό κάτω της βάσης. Όσοι, δε, αρνούνταν να γίνουν μέρος αυτού θα ήταν αντιμέτωποι με τιμωρία στη βιβλιοθήκη.

Ίσως το πιο σημαντικό από όλα ήταν το ότι ο Jones τους είπε ότι η συμμετοχή τους στο «Τρίτο Κύμα» σήμαινε ότι οι κανόνες που είχε επιβάλει δεν θα ίσχυαν μόνο στο σχολείο αλλά ακόμη και στο σπίτι τους. Αν κάποιος έβλεπε έναν συμμαθητή του που συμμετείχε στο πείραμα και δεν τον χαιρετούσε ναζιστικά, ο δεύτερος θα μπορούσε να τον καταδώσει και να τον οδηγήσει υπό την κρίση του Jones. Μια αναφορά για το ότι έσπασες τους κανόνες θα μπορούσε να σε οδηγήσει όχι μόνο στη βιβλιοθήκη, αλλά και εκτός του πειράματος. «Δεν ήξερες ποιος θα έρθει το πρωί και θα μιλήσει για εσένα. Όλες οι γραμμές επικοινωνίας μεταξύ των μαθητών έσπασαν εξαιτίας αυτού του γεγονότος», είχε πει κάποτε ένας από τους συμμετέχοντες. Ήδη από την τρίτη μέρα είχε εξαπλωθεί ένα σύστημα που βασιζόταν στη φήμη πάνω στη φήμη.

Την τέταρτη μέρα ο Jones άρχισε να αισθάνεται ότι χάνει τον έλεγχο του πειράματος. Η περίπλοκη αίσθηση της κοινότητας οδήγησε σε ένα κύμα ενθουσιασμού, όχι μόνο από τους δικούς του φοιτητές, αλλά και από φοιτητές άλλων τάξεων οι οποίοι άρχισαν να συμμετέχουν στο πρόγραμμα. Παράλληλα αναπτύχθηκε ένα κίνημα αντίστασης στη νέα τάξη πραγμάτων. Τότε αποφάσισε ότι έπρεπε να τερματίσει το εγχείρημα.

Τι έκανε, λοιπόν; Ανακοίνωσε στους μαθητές του ότι το «Τρίτο Κύμα» ήταν μέρος ενός εθνικού κινήματος και τους ζήτησε να δώσουν το παρών σε μία συγκέντρωση που θα γινόταν το επόμενο απόγευμα, κατά την οποία θα ανακοινωνόταν ο υποτιθέμενος προεδρικός υποψήφιος. Όταν οι μαθητές συγκεντρώθηκαν στο αμφιθέατρο την επομένη μέρα, ο Jones στεκόταν δίπλα σε μία οθόνη που δεν έδειχνε τίποτα. Μετά από μερικά λεπτά αθόρυβης ανησυχίας, τους αποκάλυψε ότι είχαν εν αγνοία τους συμμετάσχει σε ένα πείραμα για το πως γεννιέται ο φασισμός. Η συνάντηση τελείωσε με την προβολή μίας αντιφασιστικής ταινίας για την άνοδο και τα εγκλήματα του ναζισμού.

Και τι έγινε όταν το πείραμα έληξε; Κάποιοι από τους μαθητές τρομοκρατήθηκαν με την ιδέα ότι είχαν τόσο εύκολα γίνει μέρος μιας μετάβασης στη φασιστική σκέψη και συμπεριφορά. Κάποιοι άλλοι απλά επιβεβαίωσαν ότι η ανησυχία τους για τη μετάλλαξη της νέας τρομακτικής τάξης ήταν σωστές.

Το πείραμα σε κάθε περίπτωση ήταν μία επιτυχία ως προς το ότι εξήγησε επιτυχώς την κρυφή γοητεία του ολοκληρωτισμού. Η ευχαρίστηση από τη συμμετοχή, η υφέρπουσα συγκίνηση του να ξεχωρίζεις από τους άλλους αλλά και η ροπή στην πειθαρχία και τους κανόνες είναι μια επαναλαμβανόμενη συμπεριφορά στις κοινωνίες που κλίνουν στον απολυταρχισμό.

Όπως άλλωστε η πολιτική φιλόσοφος Χάνα Άρεντ είχε πει στη δίκη της Νυρεμβέργης: Τα περισσότερα μέλη των SS δεν ήταν ούτε διεστραμμένοι, ούτε σαδιστές. Αντιθέτως, ήταν τρομερά και… τρομακτικά φυσιολογικοί άνθρωποι.

Και σε όσους θυμίζει κάτι αυτή η ιστορία, δεν πρόκειται παρά για την πραγματική ιστορία πίσω από το λογοτεχνικό βιβλίο «Το Κύμα», που γράφτηκε από τον Morton Rhue το 1984 και την ομώνυμη ταινία που βγήκε στις αίθουσες το 2008, προκαλώντας το παγκόσμιο ενδιαφέρον.

Δείτε ολόκληρη την ταινία:

Die Welle[2008].Part 1.(GREEK SUBS) από ixvos

Die Welle[2008].Part 2.(GREEK SUBS) από ixvos

Δεν θυμίζει όμως μόνο αυτό… Σε μία εποχή που ο απολυταρχισμός τόσο στην Ευρώπη, όσο και στις ΗΠΑ, ειδικά μετά την εκλογή Τραμπ, ανεβαίνει, η ιστορία αυτή επαναφέρει το ερώτημα αν θα μπορούσε να ξανασυμβεί κάτι παρόμοιο, προσαρμοσμένο ωστόσο στις συνθήκες της εποχής.

Γιατί οι Αμερικάνοι, οι πολίτες της πλέον πολυπολιτισμικής κοινωνίας του κόσμου, διάλεξαν για πρόεδρο τους τον άνθρωπο που πρώτο του μέλημα είναι να υψώσει ένα τείχος; Γιατί όλο και περισσότεροι Ευρωπαίοι ταυτίζονται με τους λαϊκιστές που αμφισβητούν την ευρωπαϊκή οικογένεια και καλούν να γυρίσουμε στον εθνικό απομονωτισμό; Γιατί οι λαοί δεν προβάλλουν αντίσταση στους όλο και πιο σκληρούς κανόνες που επιβάλλουν τα κέντρα εξουσίας;

Ο Dennis Gansel που σκηνοθέτησε την κινηματογραφική μεταφορά του «Κύματος», είχε πει σε μία συνέντευξη: «Όταν ήμουν νέος πάντα ευχόμουν να υπήρχε κάτι με το οποίο θα μπορούσα να ταυτιστώ. Ζήλευα τους γονείς μου που έζησαν τη δεκαετία του ’60 και το φοιτητικό κίνημα, όπου οι άνθρωποι είχαν ένα είδος κοινού στόχου, προσπαθώντας να αλλάξουν το κόσμο και να κάνουν τη διαφορά. Εγώ μεγάλωσα στη δεκαετία του ’80 και του ’90, όταν πια υπήρχαν χιλιάδες πολιτικά ρεύματα και ομάδες, αλλά καμιά πραγματική κατεύθυνση».

«Δεν μπορούσα να ενθουσιαστώ με τίποτα. Κι αυτό μου έλειπε. Αυτό νομίζω πως λείπει και από τα παιδιά σήμερα. Εννοώ, δεν μπορούμε να ορίζουμε τους εαυτούς μας μόνο μέσα από τη μουσική και το ντύσιμο. Νομίζω πως οι άνθρωποι έχουν μια βαθιά ανάγκη για την ουσία, μια ανάγκη που γίνεται ολοένα και μεγαλύτερη. Η τάση για τον ατομικισμό και την ιδιώτευση, τη διάσπαση της κοινωνίας σε μικρές ομάδες, δεν μπορεί να συνεχιστεί για πάντα. Σε κάποιο σημείο θα βρεθεί ένα τεράστιο κενό. Και τότε ο κίνδυνος θα είναι ότι κάποιος “-ισμός” θα ξεπεταχτεί και θα θελήσει να γεμίσει αυτό το κενό», είχε σημειώσει ο Gansel.

Η επιβολή ανθρώπου εις άνθρωπον, δεν είναι μια άγνωστη, αφηρημένη δύναμη, αλλά κάτι που φωλιάζει σπερματικά στην ανθρώπινη φύση. Ο καθένας μας είναι ικανός για το καλύτερο και για το χειρότερο. Κι ακόμα και αν κάποιος στοχεύει στο πρώτο, μπορεί πολύ εύκολα να καταλήξει στο δεύτερο…

http://tvxs.gr/news/taksidia-sto-xrono/koinoniko-peirama-poy-edeikse-stoys-mathites-pos-oi-germanoi-eginan-ksafnika

Οι φωνές σπάνε τα τείχη…. (Έξω από το τείχος του Neuperlach Sud στο Μόναχο της Γερμανίας). Μουσικό Σχολείο Αλίμου.

Το Μουσικό Σχολείο Αλίμου «σπάει» το τείχος του μίσους στη Γερμανία

Από τη μία μεριά του μισοχτισμένου τείχους βρίσκονταν 160 ανήλικα προσφυγόπουλα.

Από την άλλη μεριά του τείχους, μια ορχήστρα συνομήλικων τους έβγαλε τα βιολιά, τις κιθάρες και τα ακορντεόν και άρχισε να παίζει μουσική της Ελένης Καραΐνδρου και του Μάνου Χατζιδάκι, κατά των συνόρων και υπέρ της αλληλεγγύης και της ανθρωπιάς.

Εν τω μεταξύ οι μελωδίες των παιδιών μπλέκονταν με τους ήχους από τις μπουλντόζες που συνέχιζαν να υψώνουν το τείχος του μίσους στη φτωχογειτονιά της Γερμανίας.

της Τζένης Τσιροπούλου (www.thepressproject.gr)

Στη φτωχή συνοικία του Neuperlach Sud στο Μόναχο της Γερμανίας, όπου ζουν αρκετοί μετανάστες, Έλληνες και Τούρκοι, η τοπική κοινωνία διαμαρτυρήθηκε για τα 160 ανήλικα προσφυγόπουλα που μεταφέρθηκαν εκεί και ζήτησε να χτιστεί τείχος για να τους «προστατέψει» από το θόρυβο αλλά και την πτώση της αξίας των σπιτιών τους. Το αίτημά τους έγινε αποδεκτό από δικαστή του Μονάχου και οι μπουλντόζες δουλεύουν αδιάκοπα.

Έξω από αυτό το τείχος ζήτησαν οι 38 μαθητές του Μουσικού Σχολείου του Αλίμου από τους καθηγητές τους να πάνε να παίξουν συμβολικά μουσική, όπως και έγινε σήμερα, το πρωί της 22 Νοεμβρίου.

«Η ιδέα ήταν των μαθητών μας, εκείνοι μας παρέσυραν. Ενώ είχε βγει το πρόγραμμα της εκδρομής και τους είχα πει ότι δε γίνεται να φύγουμε από το πρωτόκολλο, παρ’ όλα αυτά δεν μπορούσα να κοιμηθώ το βράδυ όταν μου το πρότειναν και τους είπα ‘εντάξει παιδιά, θα παρανομήσουμε και θα πάμε’» λέει στο TPP ο Δημήτρης Αρβανιτίδης, καθηγητής κλασικής κιθάρας στο Μουσικό Σχολείο Αλίμου και μαέστρος της σχολικής ορχήστρας «Νόστος» σε συνεργασία με την καθηγήτρια κιθάρας, Σοφία Χάλαρη.

«Βρεθήκαμε στο Μόναχο με αφορμή την πρόσκληση της ελληνικής κοινότητας και του Ιδρύματος Παλλάδιον να παίξουμε υπό την αιγίδα του Γενικού Προξενείου του Μονάχου.

Η συναυλία μας είχε ως θέμα το προσφυγικό και επιλέξαμε μουσική της Ελένης Καραΐνδρου και κομμάτια από ‘Το Χαμόγελο της Τζοκόντας’ του Μάνου Χατζιδάκι. Επηρεασμένοι από την προσφυγική κρίση, δε θα μπορούσαμε παρά να τη βάλουμε στην καρδιά των δράσεών μας για να ευαισθητοποιήσουμε πρώτα απ’ όλα τους μαθητές μας» εξηγεί ο κ.Αρβανιτίδης σε τηλεφωνική επικοινωνία με το TPP.

Παράλληλα με τη συναυλία, γίνεται και προβολή βίντεο με οπτικό υλικό που έχουν επιλέξει τα παιδιά από ταινίες του Θ.Αγγελόπουλου και φωτογραφίες από φωτορεπόρτερ που βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή του προσφυγικού, όπως ο Γιάννης Μπεχράκης κ.ά.

«Όταν πρωτοστήναμε το πρότζεκτ, για τα παιδιά ήταν περισσότερο ένα μουσικό πρόγραμμα αλλά σιγά-σιγά, όσο εμπλέκονταν τόσο πιο κοντά έρχονταν στο θέμα των προσφύγων. Και ήταν τα παιδιά που μας ζήτησαν να παίξουμε μουσική έξω από το τείχος. Ένα τείχος 3,5 μέτρων όπου μέσα έχουν βάλει 160 ανήλικα, ασυνόδευτα προσφυγόπουλα.

Οι μαθητές αντέδρασαν με πολλή ευαισθησία. Για εμάς, ο συνδυασμός μουσικής και αλληλεγγύης, έστω και σε ένα ιδεατό επίπεδο, είναι ο τρόπος μας να βάλουμε ένα λιθαράκι σε αυτό τον κόσμο, με την ελπίδα να γίνει λίγο καλύτερος» λέει ο κ.Αρβανιτίδης στο TPP.

«Την ώρα που παίζαμε μουσική, οι μπουλντόζες έχτιζαν το τείχος»

Η συναυλία έξω από το τείχος πραγματοποιήθηκε χωρίς προβλήματα από τους ντόπιους και με μονάχα τους περαστικούς να σταματούν για να χαζέψουν ενώ οι μπουλντόζες έχτιζαν το τείχος, το οποίο θα ξεπερνά σε ύψος το τείχος του Βερολίνου.

Μεσολάβησε το Υφυπουργείο Εξωτερικών και η πρόξενος ώστε να εξασφαλιστεί η απαραίτητη άδεια από το Δήμο Μονάχου και παρόντες ήταν περίπου δέκα αστυνομικοί.

«Με τα προσφυγόπουλα δεν είχαμε οπτική επαφή και δεν είμαι σίγουρος αν μπορούσαν να μας ακούσουν» λέει ο κ. Αρβανιτίδης ενώ τονίζει με χαρά ότι είχαν την αμέριστη συμπαράσταση των γονιών των μαθητών για τη δράση τους.

«Μου προκαλεί απογοήτευση και οργή να ξεχνάμε και τη δική μας ιστορία. Δεν μπορώ να καταλάβω αυτόν τον τρόπο σκέψης και αντίδρασης. Εμείς είμαστε στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση» σχολιάζει ο καθηγητής για τις αντιδράσεις γονέων σε διάφορα μέρη της Ελλάδας, όπου δεν ήθελαν τα προσφυγόπουλα στα σχολεία των παιδιών τους.

Πέρυσι οι μαθητές του Μουσικού Σχολείου Αλίμου πραγματοποίησαν συναυλία για τους ανήλικους στις φυλακές Αυλώνα ενώ μόλις επιστρέψουν από τη Γερμανία ετοιμάζονται να παίξουν στις γυναικείες φυλακές Κορυδαλλού.

Όπως λέει ο κ.Αρβανιτίδης, «Ίσως να παίξουμε και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, σαν μια ‘γροθιά’ στην έδρα της Ευρώπης. Αναζητούμε χώρους να κάνουμε συναυλίες για να ευαισθητοποιούμε όσο μπορούμε τον κόσμο.

Το πιο σημαντικό, όμως, είναι το ταξίδι της ψυχής που κάνουν τα παιδιά. Ταξιδεύουν με τα όνειρά τους. Το συγκρότημά μας λέγεται «Νόστος», όχι γιατί νοσταλγούμε τα παλιά αλλά γιατί νοσταλγούμε τα όνειρά μας».

http://www.ilioupoligiaolous.gr/article.php?id=13281

ΕΝΑ ΒΙΝΤΕΟ -ΜΕ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥΣ ΥΠΟΤΙΤΛΟΥΣ-ΧΑΣΤΟΥΚΙ ΣΤΟΝ ΡΑΤΣΙΣΜΟ. ΚΑΝΤΕ ΕΝΑ ΤΕΣΤ DNA KAI META …ΚΟΨΤΕ ΤΙΣ ΦΛΕΒΕΣ ΣΑΣ ΕΛΛΗΝΑΡΑΔΕΣ.

Stella Bekiari

Δεν το χορταίνω. Άσε που με τρώει η περιέργεια για τη σκούφια μου. Αρβανιτοχώρια Μεσσηνίας, Σάμος, Κωνσταντινούπολη και μετά τι ?

Νομίζεις ότι ανήκεις σε… καθαρή φυλή; Μη βιάζεσαι… (video) | Unblock

Ένα ηχηρό χτύπημα στο ρατσισμό αποτελεί το video που κυκλοφορεί τις τελευταίες μέρες στο διαδίκτυο και αποδεικνύει ότι κανείς μας δεν μπορεί να ξέρει από πού…

UNBLOCK.GR

61.3% ΟΧΙ στο δημοψήφισμα, 90% ΝΑΙ στο ΕΥΡΩ….. μη μου πείτε; Η παράνοια σ’ όλο της το μεγαλείο!

 Andronikos Filios

Χρειαζόταν να υπογράφουν 3 μνημόνια, να εξοντώνουν και να ξεφτιλίζουν ένα λαό που από τη μιά έλεγε ΟΧΙ στο 3ο μνημόνιο και ταυτόχρονα δήλωνε ΕΥΡΩ λάτρης, για να αρχίσει (δύσκολο το βλέπω) να γίνεται αντιληπτό το αυτονόητο? Ας καταποντισθούν μισθοί – συντάξεις – υγεία – εκπαίδευση, ας διαλυθεί η οποιαδήποτε οικονομική δραστηριότητα και ο κοινωνικός ιστός, ας έχουμε τις νέα γενιά δίχως δουλειά και όνειρα, αλλά όλα και όλα …. γουστάρουμε να έχουμε ευρώ! Ο μαζοχισμός σ’ όλο τουτου το μεγαλείο!
Αυτά μόνο σε μια χώρα μπορούν να συμβούν …. στο Ελλάδιστάν που εκπαίδευσε τους πολίτες της στη διαφθορά, τον ωχ αδελφισμό, την ήσσονα προσπάθεια, το βόλεμα, τη ρουσφετολογία και την καλοπέραση.
Αυτοί είμαστε, αυτές οι ηγεσίες μας αξίζουν ….. τα κεφάλια κάτω και να μην παραπονόμαστε ζητώντας και το σκύλο χορτάτο και την πίττα ολάκερη! (Υπενθυμίζω 61.3% ΟΧΙ στο δημοψήφισμα, 90% ΝΑΙ στο ΕΥΡΩ….. μη μου πείτε, η παράνοια σ’ όλο της το μεγαλείο! Μόνο ένας ψυχασθενής παρουσιάζει μια τέτοια κλινική εικόνα και χρήζει άμεσα ψυχιάτρου)
Όμως ούτε αυτό θα γίνει …. ο λαός θα ρίξει στα τάρταρα τους σημερινούς ονειροκλέφτες και θα παραδώσει την εξουσία σ’ αυτούς που τους οδήγησαν στη σημερινή κατάσταση καθώς πρεσβεύουν καθαρά (τουλάχιστον δεν μπορεί κάποιος να τους κατηγορήσει για δίγλωσσους) ότι εκφράζουν τις ενδόμυχες επιθυμίες του, δηλαδή ΕΥΡΩ ΚΑΙ ΞΕΡΟ ΨΩΜΙ … ή μάλλον ΕΥΡΩ και ΤΙΠΟΤΑ άλλο (γιατί περί αυτού πρόκειται πλέον)!
Μην μας παίρνει όμως η κάτω βόλτα …. θα είμαστε στο σκληρό πυρήνα της Ευρώπης!!! Όσοι πιστοί ας ξαναπροσέλθουν στις κάλπες για να πουν … φύγε εσύ και έλα εσύ, γιατί γουστάρουμε ΕΥΡΩ!
Μην ακούω επομένως τις μπουρδολογίες για τα δείγματα ευρωσκεπτικισμού στην Ελλάδα, ευρωπαϊκή τροχιά και κουρουφέξαλα. Μάλλον ο αρθογράφος ζει σε κάποια άλλη χώρα ή προσπαθεί να κάνει «πραγματικότητα» τις ενδόμυχες επιθυμίες του τις οποίες σαφώς υποδηλώνει.

Ευρωσκεπτικισμός των Ελλήνων, του Κώστα Ιορδανίδη | Kathimerini

Σφυροκοπείται η κυβέρνηση του κ. Αλέξη Τσίπρα από όλες τις κοινωνικές ομάδες για τις συνέπειες μιας πολιτικής, που έχει θεωρητικώς ως στόχο την εναρμόνιση…

KATHIMERINI.GR

ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΣΕΙΣ ΒΙΝΤΕΟΣΚΟΠΗΣΕΙΣ, ΓΑΜΩΝ-ΒΑΠΤΙΣΕΩΝ-ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ, ΑΓΓΕΛΟΣ ΦΙΛΙΟΣ.

Επειδή οι αναμνήσεις μας είναι μια σπουδαία υπόθεση, αναθέτουμε την αποτύπωσή τους στον …καλύτερο. Ο Άγγελος Φιλιός, ένας νέος καλλιτέχνης πανεπιστημιακής παιδείας, αναλαμβάνει να τις κρατήσει ζωντανές για πάντα. Μπαίνουμε στο blog του και παίρνουμε μια …γεύση από την δουλειά του. Αλλά ας δούμε και …ένα συνηθισμένο βιντεάκι του.

https://filiosaggelos.wordpress.com/photos/weddings/

 

Επικοινωνήστε μαζί του μέσα από το profil του στο facebook

https://www.facebook.com/allaloum.liosfi

Χρόνια πολλά σε εορτάζοντες και μή!!! Είθε να έρθουν καλλίτερες μέρες για όλους μας!!!

Merry Xstmas – The 50 Most Beautiful Christmas Songs performed by the legends of music

1.Harry Belafonte – We Wish You a Merry Christmas God Rest Ye Merry Gentle 00:00
2. Perry Com – Jingle bells 4:32
3. Dean Martin – Let It Snow Let It Snow Let It Snow 7:32
4. Perry Como – Santa Claus Is Comin to Town 9:30
5.Ella Fitzgerald – The First Noel 11: 51
6. Ella Fitzgerald – Silent Night 13:41
7. Dean Martin – White Christmas 16:34
8. Perry Como – O Come All Ye Faithful Adeste Fideles 19:05
9. Perry Como – O Little Town of Bethlehem 21:51
10. John Coltrane – Greensleeves 24:55
11. Perry Como – Ave Maria D. 839 28:44
12. Perry Como – White Christmas 33:26
13. Ella Fitzgerald – Have Yourself a Merry Little Christmas 36:55
14. Harry Belafonte – Christmas Is Coming 39:52
15. Perry Como – The Story of the First Christmas 41:33
16. Etta James – Joy to the World 51:33
17. Harry Belafonte – The Joys of Christmas O Little Town of Bethlehem Deck 57:04
18. Perry Como – The Twelve Days of Christmas 1:02:31
19. Harry Belafonte The Son of Mary 1:06:32
20. Perry Como – Rudolph the Red Nosed Reindeer 1:09:56
21. Perry Como – Frosty the Snowman 1:12:43
22. Perry Como – O Holy Night Cantique de Noel 1:15:04
23. Perry Como – Theres No Place Like Home for the Holidays 1:18:06
24. Perry Como – Chestnuts Roasting on an Open Fire 1:21:02
25. Etta James- Jingle Bells 1:24:36
26. Perry Como – Rudolph the Red Nosed Reindeer Alt Take
27. Perry Como I Saw Mommy Kissing Santa Claus 1:32:59
28. Perry Como – Its Beginning to Look a Lot Like Christmas 1:35:25
29. Perry Como – Twas the Night Before Christmas 1:38:02
30. Perry Como God Rest Ye Merry Gentlemen 1:41:49
31. Perry Como – Merry Christmas to You 1:45:23
32. Perry Como – That Christmas Feeling 1:49:00
33. Perry Como – I’ll Be Home for Christmas 1:52:14
34. Perry Como – The Christmas Symphony 1:55:09
35. Perry Como – There Is No Christmas Like a Home Christmas
1:58:42
36. Ella Fitzgerald – Rudolph the RedNosed Reindeer 2:01:59
37. Ella Fitzgerald – O Little Town of Bethlehem 2:04:51
38. Jackie Jackson – Have Yourself a Merry Little Christmas 2:07:00
39. Mahalia Jackson – Silent Night Holy Night 2:09:48
40. Bing Crosby – Do You Hear What I Hear 2:14:17
41. Peggy Lee – I Like a Sleighride Jingle Bells 2:17:03
42. Bing Crosby – Christmas Dinner Country Stile 2:19:10
43. Mahalia Jackson – Keep Your Hand on the Plow 2:21:39
44. Bing Crosby – Its Beginning to Look Like Christmas 2:24:10
45. Peggy Lee – The Christmas Waltz 2:26:56
46. Dinah Washington – Ole Santa 2:29:51
47. Nat King Cole – Mr. Santa Claus 2:32:33
48. Jo Stafford – Little Drummer Boy 2:34:22
49. Nat King Cole – The Christmas Song 2:37:13
50. Etta James – Winter Wonderland 2:40:25

30η Νοεμβρίου, εορτασμός του Ιερού Ναού Αποστόλου Ανδρέα, πολιούχου της Πάτρας.

Ιερός Ναός Αγίου Ανδρέα: Η εκκλησία των Πατρινών, το κόσμημα της Πάτρας.

Όλο το ιστορικό της κατασκευής ενός εκ των μεγαλύτερων ναών των Βαλκανίων

Ο Ιερός Ναός του Αγίου Ανδρέα είναι το κόσμημα της Πάτρας.

Είναι ο κεντρικός πόλος που αναδεικνύει αυτή την πόλη σε ένα από τα σημαντικότερα σημεία των Βαλκανίων, από πλευράς θρησκευτικού τουρισμού. Είναι η εκκλησία που φτιάχτηκε στην κυριολεξία με χρήματα όλων των Πατρινών από την στιγμή που συνέδραμαν στην κατασκευή του, πληρώνοντας την εποχή που δημιουργούνταν ειδικούς φόρους και δημοτικά τέλη.

Είναι η εκκλησία της Πάτρας, η εκκλησία των Πατρινών που έχει φτιαχτεί για τον Προστάτη και Πολιούχο της Απόστολο Ανδρέα. Είναι μία εκκλησία που έχει συνδεθεί με την νεότερη ιστορία της Πάτρας, αν σκεφτεί κανείς ότι η διαδικασία για την κατασκευή της ξεκίνησε από τις αρχές του 20ου αιώνα. Ο Παναγιώτης Πορφυρόπουλος, στην ομάδα του facebook Patras Photos Old Special έχει ανεβάσει ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον κείμενο του patrasinfo που παραθέτει ιστορικά στοιχεία γύρω από την δημιουργία του ναού.

Το κείμενο αναφέρει τα εξής: «Ο νέος Ιερός Ναός του Αγίου Ανδρέα εγκαινιάστηκε τον Σεπτέμβριο του 1974 από τον τότε Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Σεραφείμ. Το έργο της αγιογραφήσεώς του, ξεκίνησε το 1985 επί αρχιερατείας του Μητροπολίτου Πατρών Νικόδημου, διακόπηκε για περίπου δεκατρία έτη (1993 – 2006) όταν με πρωτοβουλία του Σεβασμιώτατου Μητροπολίτη Πατρών κ.κ Χρυσόστομου η αγιογράφηση ξεκίνησε και πάλι.

Ο νέος Ιερός Ναός του Αγίου Ανδρέα του Πρωτόκλητου, ο οποίος καταστέφεται με Σταυρό ύψους πέντε μέτρων και δώδεκα καμπανιαριά δεσπόζει την πόλη της Πάτρας. Οι διαστάσεις του είναι 60μ. το μήκος, 52μ. το πλάτος και 46μ. το ύψος. Το συνολικό εμβαδόν της Εκκλησίας είναι 2500 τ.μ. και η χωρητικότητά του είναι άνω των 8000 ατόμων.

Αρχιτεκτονική και Ιστορικό κατασκευής

Η περίπτωση του νέου ναού του Αγίου Ανδρέα Πατρών, παρουσιάζει αντιστοιχίες με την νέα Μητρόπολη Αθηνών όπου και σε εκείνη την περίπτωση είχε διοργανωθεί αρχιτεκτονικός διαγωνισμός για την ανέγερσή του.

Το 1895 ορίστηκε Επιτροπή ανέγερσης του ναού. Το 1901 προκηρύχτηκε διεθνής διαγωνισμός για την εκπόνηση των αρχιτεκτονικών σχεδίων του ναού. Την 1η Ιουνίου 1908 πραγματοποιήθηκε η θεμελίωση του ναού από τον Βασιλιά των Ελλήνων Γεώργιο Α”. Το 1910 η ανέγερση σταματάει λόγω αστάθειας του υπεδάφους.

Το 1930 η ανέγερση ξεκινάει και πάλι. Το 1934 ανυψώθηκε ο τρούλος ενώ οι πόλεμοι της εποχής και η οικονομική κατάσταση δυσκόλεψε και επιβράδυνε σημαντικά τους ρυθμούς ανοικοδόμησης, όπου το 1938 το έργο σταμάτησε.

Το 1955 η ανοικοδόμηση άρχισε και πάλι αφού λύθηκε το οικονομικό πρόβλημα με την επιβολή μικρής φορολόγησης στον λογαριασμό του ηλεκτρικού ρεύματος. Στις 26 Σεπτεμβρίου 1974 ο ναός εγκαινιάστηκε επίσημα, λίγα χρόνια μετά την επανακομιδή της Τιμίας Κάρας του Αποστόλου Ανδρέου.

Ο παλαιός ναός του Αγίου Ανδρέα

Ο παλιός Ναός οικοδομήθηκε στο διάστημα 1836-1843 στη θέση όπου μαρτύρησε ο Απόστολος Ανδρέας.

Μπροστά και δεξιά του Ναού, κοντά στο Άγιο Βήμα, βρίσκεται ο μαρμάρινος Τάφος του Αποστόλου. Στα μέσα του 4ου αιώνα, με ενέργειες του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου μεταφέρθηκε το Άγιο Λείψανο στον Ναό των Αγίων Αποστόλων στην Κωνσταντινούπολη.

Όταν οι Φράγκοι κατέκτησαν την Πόλη, το Λείψανο μεταφέρθηκε στην Ιταλία.Ήταν στις 26 Σεπτεμβρίου 1964, όταν η Τιμία Κάρα του Αποστόλου επιστράφηκε στην Πάτρα από τον Πάπα Παύλο και μετά από ενέργειες των Πατρινών και της Ορθόδοξης Εκκλησίας». 

(Οι φωτογραφίες είναι από την σελίδα patras photos old special). 

Διάσημη έγινε η «Γριά Βάθρα» του Άκη Φιλιού. Διαγωνισμός φωτογραφίας του Μουσείου Ακρόπολης για την Σαμοθράκη και το σποτάκι από το …άσμα.

Acropolis Museum – Μουσείο Ακρόπολης Μοναδικές αρχαιότητες, άγριες κορυφές, βοτσαλωτές ακρογιαλιές, τρεχούμενα νερά, ανέγγιχτη φύση και παραδοσιακές γεύσεις συνθέτουν την γοητεία του μυστηριακού αυτού τόπου. Όλα αυτά ζωντανεύουν μέσα από τις δικές σας εμπειρίες στη Σαμοθράκη. Ανέβασε στο Instagram φωτογραφίες από το νησί και πάρε μέρος στο διαγωνισμό του Μουσείου Ακρόπολης // @theacropolismuseum // goo.gl/Hluiuq

Όπου …’Ακης Φιλιός ο ανιψιός μου -γιος της Ελένης- για να το…εμπεδώσετε.

4 Οκτωβρίου 1944, 71 χρόνια από την απελευθέρωση της ΠΑΤΡΑΣ από τους Γερμανούς – Σπάνιο ΒΙΝΤΕΟ ντοκουμέντο!!

71η επέτειος της απελευθέρωσης των Πατρών  και στο εξαιρετικό video ντοκουμέντο που είναι σε αρκετά καλή ανάλυση περιλαμβάνονται εικόνες από τις πρώτες ώρες μετά την απελευθέρωση της Πάτρας από τους Γερμανούς με τους Πατρινούς να βγαίνουν στους δρόμους και να πανηγυρίζουν την απαλλαγή της πόλης από τους ναζιστές.  (Κάπου εκεί ήταν και η κυρά Λούλα, η μητέρα μας).

Παράλληλα στο video δείχνονται στιγμιότυπα από την έλευση των Βρετανών στρατιωτών στην Πάτρα.

Ο Γιώργος Μόσχος περιγράφει στο βιβλίο του «Η Πάτρα στην Κατοχή και στην Αντίσταση» εκείνη τη μέρα που ήρθε να αλλάξει ξανά την ιστορία της πόλης και των ανθρώπων της. «Κατά τις μάχες από τη Δευτέρα 2 έως την Τετάρτη 4 Οκτωβρίου 1944 για την απελευθέρωση – εκ μέρους του ΕΛΑΣ και των Βρετανών – της Πάτρας από τους Γερμανούς, σε τριάντα ένα ανέρχονται οι φονευθέντες Έλληνες, εκ των οποίων οι είκοσι εννέα είναι άμαχοι κάτοικοι των Πατρών, που σκοτώθηκαν από πυρά των ναζί.
Από ημερών πριν την έναρξη των μαχών κλιμάκιο της VIII Ταξιαρχίας του ΕΛΑΣ βρίσκεται στο χωριό Σούλι. Παραμονές το κλιμάκιο εγκαθίσταται στην Οβρυά, ενώ η Διοίκηση του ΙΙ Τάγματος πιάνει το Γηροκομειό και ο ΙΙ Λόχος καταλαμβάνει τα υψώματα πάνω από τα Συχαινά.
Οι δυνάμεις του ΕΛΑΣ είναι το ΙΙ Τάγμα, οι δυο Ομάδες Κρούσεις, ο Λόχος Διοίκησης και η Ε.Π. (αντάρτικη Αστυνομία), σύνολο 850 μαχητών. Το υπόλοιπο 12^ο Σύνταγμα είναι αγκιστρωμένο σε μάχες εναντίον των Ταγματασφαλιτών του Παπαδόγκωνα, στην Τρίπολη. Οι Βρετανοί ανέρχονται σε 200 μάχιμους, που κινούνται από το δρόμο Ιτεών προς Πάτρα. Οι Γερμανοί φθάνουν τους 400 μάχιμους, ενώ οι 1800 Ταγματασφαλίτες τους, χωρίς να ειδοποιήσουν τους ναζί, έχουν παραδοθεί στους συμμάχους και τον ΕΛΑΣ, το βράδυ της 1 Οκτωβρίου στο Ψαροφάι Πατρών. Το αναρρωτήριο των ανταρτών έχει εγκατασταθεί στην Μέντζενα.
Το πρωί της 2-10-44, ξεκινούν οι μάχες, με κυκλωτικό σχέδιο. Το αρχηγείο του ΕΛΑΣ, την επόμενη ημέρα 3-10-44, εγκαθίσταται στο κέντρο ’’Διάκος’’ στο Γηροκομειό και από εκεί κατευθύνει τις μάχες, ενώ το κλιμάκιο της VIII Ταξιαρχίας ΕΛΑΣ πιάνει το αρχοντικό του Δάρα, διαγωνίως απέναντι από το σημερινό νεκροταφείο Εγλυκάδα.
Τερματίζονται το ξημέρωμα προς την 4^η Οκτωβρίου 1944, ώρα 5 π.μ., όταν και οι τελευταίοι Γερμανοί υποχωρώντας επιβιβάστηκαν σε πλωτά μέσα που τους περίμεναν στην παραλία του Αγ. Ανδρέα Πατρών και στο Ρίο, απ’ όπου πέρασαν την Ιτέα, στις ακτές της Στερεάς Ελλάδας. Πίσω τους άφησαν 25 νεκρούς και ισάριθμους αιχμαλώτους.

Περισσότερα:

http://www.thebest.gr/news/index/viewStory/356630

«Επειδή αυτές οι λέξεις δεν είναι μια κραυγή. Είναι ένας ψίθυρος.»

In Case I Don’t Die – A Greek whisper to Europe

from Nicolas Androulakis PRO
ALL AUDIENCES

«No, don’t look at me like that… I won’t make you feel uncomfortable. No more than necessary. You know that this video could begin or end with an imposing shot of the Acropolis. Or the Olympics. Or the deep blue waters of the Aegean. Or with people losing their jobs and homes. Or others sleeping in tiny carton boxes. Or others driving luxurious cars. But this shall not happen. Because this video wasn’t made to impress nor to shock you. Because these words are not a scream. They’re a whisper.

I could be reading this in English, or German, or French, or Spanish or Portuguese, or Finnish. But this won’t happen. Because I want to speak to you in my language. The same way I’d like you to think in yours. Whatever language you speak. In every language. Because they’re all ours. Because we’re all European citizens. Proud people. And we have the right to be different. Provided we’re happy with everyone’s fundamental right to happiness. The people of my generation. And your generation. No matter what that is. And whatever the gender, or the religion, or the sexual preference is and every ambition and dream as well. Because the right to survival, to work, to optimism, the right to live, in every sense, is mutual.

We are all victims of a financial mountain we built to supply us with fresh water. And what about the tree? What about the people? Did we forget all about them? The cynical, suffocating policies of the Troika finances a draining mechanism which pumps a constant flow of water away from people’s thirst. Are we willing to run out of cool water to keep the restless nuclear reactor cool or shall we agree to serve the people for whom it was built in the first place? So far, only those who operate the reactor profit. Because they bet on fear. Mine and yours. Moment of inertia. Instead of what there is, can there be something else? Something fair and viable. Something made by us for us. With no default win-win situation for the bureaucrats. With complete renegotiation of countries’ debts turning them into a fair, viable contribution plan to the Union’s annual budget. A new Deal. Without collapsing economies. Without masters and servants. Without any riots. Without reaching a melting point. Is this too romantic? Can Europa live without her Bull?

My words are a call for a mutual hug. And an honest, a sincere, “I like to see you smile”. In the years to come. That’s what European Integration is all about. Now is our chance. The so-called “Apathetic Generation”, “Generation-Y”, the generation of deprivities, the “screen generation”, the melancholic generation, the “lost generation”, can be the first generation in modern history who will some day recite the story of dreaming about something better. And making it happen. We can be that generation. The proudest. Us Greeks became the guinea pig of austerity. Because we dared to implement it. And we made it. In paper. And yet we are dying. In life. Now we dare to be the guinea pig of hope. For a fairer Europe. With lots of hard work. With honesty. Together. Don’t leave us alone. Don’t be afraid. I want and I can contribute. I can bear it. As long as I have the right to smile. You?»

Share your own Eurowhisper, using the hashtag #Eurowhisper
Or use the official platform facebook.com/Eurowhisper
We need to talk to each other.

This video was shot in Athens, Greece, in March 2015
With honesty.
Featuring: Danny Giannakopoulou
Music: K. BHTA
Camera operator: Argyris Tsepelikas, Steadicam: Theodosis Tzavaras, Follow focus: Marios Pougkakiotis, Assistant director: Christos Karasavvidis, Subtitling: Catherine Velissaratou, Editor: Kostas Koufiopoulos,
Written and Directed by Nicolas Androulakis

Άκης Φιλιός – Ωδή στη Σκλαβοσύνη. Όπου Άκης ο γιος της Ελένης και …

κατέβηκε Σαββατοκύριακο στο χωριό. Μας είδατε; Πίναμε καφέ στον σταθμό.

Γίνε Δάσκαλος Origami σε χρόνο μηδέν! 18 ιδέες.

You just never know when you might need to do a little origami.

Share0

1image: http://acidcow.com/pics/20150408/origami_01.jpg

Share0

2image: http://acidcow.com/pics/20150408/origami_02.jpg

Share0

3image: http://acidcow.com/pics/20150408/origami_03.jpg

Share0

4image: http://acidcow.com/pics/20150408/origami_04.jpg

Share0

5image: http://acidcow.com/pics/20150408/origami_05.jpg

Share0

6image: http://acidcow.com/pics/20150408/origami_06.jpg

Share0

7image: http://acidcow.com/pics/20150408/origami_07.jpg

Share0

8image: http://acidcow.com/pics/20150408/origami_08.jpg

Share2

9image: http://acidcow.com/pics/20150408/origami_09.jpg

Share0

10image: http://acidcow.com/pics/20150408/origami_10.jpg

Share0

11image: http://acidcow.com/pics/20150408/origami_11.jpg

Share0

12image: http://acidcow.com/pics/20150408/origami_12.jpg

Share0

13image: http://acidcow.com/pics/20150408/origami_13.jpg

Share0

14image: http://acidcow.com/pics/20150408/origami_14.jpg

Share0

15image: http://acidcow.com/pics/20150408/origami_15.jpg

Share0

16image: http://acidcow.com/pics/20150408/origami_16.jpg

Share0

17image: http://acidcow.com/pics/20150408/origami_17.jpg

Share0

18image: http://acidcow.com/pics/20150408/origami_18.jpg

 

Do you like it?
Read more at http://acidcow.com/pics/69659-how-to-make-your-own-origami-18-pics.html#WFjxt6mtgqEVH7rF.99

«ΚΑΤΣΑΡΙΔΑ» ΕΝΑ ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ ΜΙΟΥΖΙΚΑΛ ΑΠΟ ΤΟ ΜΟΥΣΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΑΛΙΜΟΥ ΣΤΗΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑ. ΔΕΥΤΕΡΑ 16 ΜΑΡΤΙΟΥ.

‘….Η Ιωάννα, μια μικρή κόκκινη κατσαρίδα χωρίς φτερά, έχει ως στόχο ζωής να ανέβει στο φεγγάρι και να τραγουδήσει. Και ενώ αυτό για τους περισσότερους ακούγεται αδύνατον έως γελοίο, εκείνη ξεκινάει ένα μακρύ ταξίδι διασχίζοντας υπονόμους, θάλασσες και μεγαλουπόλεις, για να κατακτήσει το όνειρό της…..»

Η “Κατσαρίδα” είναι ένα ντανταϊστικό μουσικοθεατρικό παραμύθι γραμμένο για δύο ηθοποιούς. Πρωτοπαρουσιάστηκε τον Ιούνιο του 2004 στην πειραματική σκηνή του Εθνικού Θεάτρου και στη συνέχεια ανένηκε στο Θέατρο του Νέου Κόσμου την περίοδο 2004 έως 2007 από τους ίδιους της τους δημιουργούς, τους Βασίλη Μαυρογεωργίου και Κώστα Γάκη. Έκτοτε, έχει ταξιδέψει σε όλη την Ελλάδα και την Κύπρο με διαφορετικές διανομές, αφήνοντας πίσω της τις καλύτερες εντυπώσεις.

Η μεταφορά της σε μιούζικαλ για μαθητική συμφωνική ορχήστρα ήταν μια ιδέα που γεννήθηκε το 2009 από τον Άκη Φιλιό, ο οποίος και την υλοποίησε τέσσερα χρόνια αργότερα διασκευάζοντας ελαφρώς το κείμενο και συνθέτοντας νέα εξολοκλήρου μουσική. Το μουσικό ύφος του έργου στο σύνολο του ποικίλει και εμπεριέχει μεταξύ άλλων στοιχεία τόσο από τη σύγχρονη κλασική και νεορομαντική μουσική όσο και στοιχεία από την ποπ, τη ροκ και τη χιπ χοπ μουσική.

Πάρτε μια μικρή …γεύση:

Στις 10 το πρωί στο Μουσικό Σχολείο της Καλαμάτας.

Είσοδος με προσκλήσεις -θα υπάρχουν περιορισμένες προσκλήσεις για εξωσχολικούς- και όσοι ενδιαφέρονται να επικοινωνήσουν με το Μουσικό Σχολείο.

Η Ορχήστρα

Η Συμφωνική Ορχήστρα του Μουσικού Σχολείου Αλίμου συγκροτήθηκε υπό την διεύθυνση του κ. Φιλιού τη σχολική χρονιά 2009 – 2010 από αρχάριους κυρίως μαθητές. Έχει ερμηνεύσει μέχρι στιγμής σε διάφορες συναυλίες, έργα μεταγραμμένα για μαθητική ορχήστρα, από την μπαρόκ περίοδο έως και τον εικοστό αιώνα, μουσική από τον κινηματογράφο καθώς και τραγούδια από την ποπ και την ροκ μουσική σκηνή.

Το Σεπτέμβριο του 2013, στο πλαίσιο του μαθήματος των μουσικών συνόλων, ξεκίνησε τις πρόβες της για το ανέβασμα του μιούζικαλ “Κατσαρίδα”. Λίγους μήνες αργότερα το έργο είχε ολοκληρωθεί και παρουσιάστηκε με μεγάλη επιτυχία σε δύο παραστάσεις που έγιναν στις 14 και 15 Μαρτίου στην αίθουσα εκδηλώσεων “Άρτεμις Μαλλιάρα” στον Άλιμο.

Φέτος, ανανεωμένη και με αρκετά νέα μέλη στο δυναμικό της, η ορχήστρα ταξιδεύει στο πλαίσιο εκπαιδευτικού πολιτιστικού προγράμματος με την “Κατσαρίδα” στις βαλίτσες της ανά την Ελλάδα δίνοντας παραστάσεις στα Μουσικά Σχολεία. Το Μουσικό Σχολείο της Καλαμάτας αποτελεί τον τρίτο της σταθμό, ενώ έχουν ήδη προηγηθεί το Μουσικό Σχολείο της Λάρισας και της Θεσσαλονίκης.

Οι ηθοποιοί

Η Έλενα Αλεξανδροπούλου και η Μαρία Όλια Ντακογιάννη, παιδιά του “Μουσικού Σχολείου Αλίμου”, αποφοίτησαν το 2013 και αρίστευσαν στις πανελλήνιες εξετάσεις μπαίνοντας στο τμήμα Ψυχολογίας και στο τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας αντίστοιχα, της Φιλοσοφικής σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Η αγάπη τους για το Μουσικό τους σχολείο, ήταν αυτή που τις έφερε ξανά κοντά μας και τις ώθησε στο να μπουν στη διαδικασία να ερμηνεύσουν τους δύο ομολογουμένως απαιτητικούς ρόλους, δοκιμάζοντας με αυτόν τον τρόπο τις δυνάμεις τους και αφιερώνοντας αρκετό από τον πολύτιμο χρόνο τους. Η Έλενα, παράλληλα με τη σχολή της, συνεχίζει τις σπουδές της στις ξένες γλώσσες, ενώ η Μαρία Όλια ολοκληρώνει την πορεία της στην κλασική κιθάρα και συνεχίζει τις σπουδές της στην τρομπέτα.

Οι συντελεστές

• Κείμενο: Βασίλης Μαυρογεωργίου

• Διασκευή κειμένου: Άκης Φιλιός

• Μουσική / Σκηνοθεσία / Διεύθυνση Ορχήστρας: Άκης Φιλιός

• Παίζουν: Έλενα Αλεξανδροπούλου, Μαρία Όλια Ντακογιάννη

• Υπεύθυνοι Καθηγητές Ορχήστρας:

– Δήμητρα Μηλιώνη (Έγχορδα),

– Χρύσα Στρογγύλη (Πνευστά)

• Φώτα: Χρύσα Στρογγύλη

• Βίντεο – Μοντάζ: Άκης Φιλιός