Αρχείο κατηγορίας ΒΑς ΑΒΡ
Κατίνα Σηφακάκη μια Ρομαντική Αγωνίστρια 98 Ετών.
Κατίνα Σηφακάκη (όπως διηγήθηκε την ιστορία της στην Μελπομένη Μαραγκίδου).
Γεννήθηκα το ’16. Η μάνα μου είχε καφενείο στην Κρήτη, το «Βενιζελικό». Όλοι οι Βενιζελικοί ερχόντουσαν εκεί κι εγώ από μικρή άκουγα τις συζητήσεις. Θα ήμουν πέντε χρονών όταν είδα ένα καραβάνι με παιδιά και ρώτησα τη μάνα μου που πάνε. «Είναι οι αντίχριστοι οι Τούρκοι παιδί μου, τους έδιωξαν από τα σπίτια τους και γυρίζουν σε όλον τον κόσμο». Αυτή η εικόνα μου έμεινε. Μετά από λίγες μέρες βροντούσε κι άστραφτε κι έριχνε κατακλυσμούς νερό. Έμπηξα τις φωνές στον ύπνο μου για τους Τούρκους που ήταν στο δρόμο. Δεν μπορούσε να με συνεφέρει.
Ήμουν εφτά χρονών όταν ήρθαμε στην Αθήνα και γράφτηκα στο σχολείο. Τα πράγματα ήταν πολύ διαφορετικά από την Κρήτη. Μέναμε σ’ ένα μικρό ημιυπόγειο στριμωγμένοι. Έβλεπα ο δάσκαλος να αγκαλιάζει τα παιδιά των πλουσίων, των γιατρών, της αστικής τάξης. Στα φτωχόπαιδα δεν μας έδινε σημασία. Αυτό μου στοίχιζε.
Ήμουν στην τρίτη τάξη, όταν πήρα τον χάρακα και πήγα στον χάρτη. «Αφού είναι ένας ο θεός, ο πανάγαθος γιατί υπάρχουν σύνορα και δεν έχουμε δικαίωμα να επικοινωνήσουμε οι άνθρωποι από την μία χώρα στην άλλη», σκέφτηκα. Εγώ, στην τρίτη δημοτικού οραματίστηκα το διεθνισμό. Από τότε είχα πολλά γιατί. Την ίδια εποχή μου έδωσε η σπιτονοικοκυρά μας ένα βιβλίο να διαβάσω. Την Κόλαση και τον Παράδεισο. Δεν κοιμήθηκα μέρες. Ο πανάγαθος, ο πανάγαθος, ο Θεός, πώς γίνεται να βλέπει να συμβαίνουν τόσα στον κόσμο; Ποια είναι η καλοσύνη του; Του έκανα κριτική. Κι από τότε όλο κριτική του κάνω.
Ο δάσκαλός μου, μου έλεγε: «Ο κόσμος ανήκει στους τολμηρούς. Εσύ Κατίνα μου είσαι τολμηρή. Μπορεί να πετύχεις στη ζωή, αλλά άκουσε παιδί μου. Για να πετύχεις στη ζωή πρέπει να έχεις στόχους και να αγωνιστείς. Αλλά μην φανταστείς πως ό, τι στόχους βάλεις στη ζωή θα πετύχεις. Θα σκοντάψεις, θα πέσεις κάτω, αλλά μην χάσεις το θάρρος σου, σήκω και ξεκίνα από την αρχή. Ο κόσμος είναι δικός σου». Αυτά ήταν τα πιστεύω μου. Τα λόγια του δασκάλου μου και η διδαχή της μάνας μου- να αγαπάω όλους τους ανθρώπους.
Στην Αθήνα σπούδασα κι έγινα μαμή. Όταν πήγα στην Κρήτη, με κατηγορούσαν ότι έραβα τις γυναίκες να φαίνονται παρθένες. Έλεγαν πως ήμουν αντίχριστη κι ότι προέτρεπα τις γυναίκες στον ελεύθερο έρωτα. Τίποτα από αυτά δεν ήταν αλήθεια. Εγώ απλά πίστευα στην ελευθερία του καθενός να πράττει αυτό που θέλει.
Είχα ένα φίλο γιατρό. Με είχε σαν παιδί του και με πήρε στην κλινική του στο Ρέθυμνο. Ήταν δεξιός. Του είπα γιατρέ, θα εργαστώ στην Κλινική, θα πάρω το μισθό μου αλλά κι εσύ θα με βοηθήσεις και θα πάρουμε κόσμο να μάθει να κάνει ενέσεις, να περιποιείται ασθενείς. Εγώ θα τους μάθω αυτά που ξέρω και να κάνουμε ένα γκρουπ για να έχουμε εθελοντές. Δεν μου χάλασε χατίρι. Το οργανώσαμε. Μπήκα έτσι στο πνεύμα της αντίστασης. Στο μεταξύ μία φίλη μου, η Πρεβελάκη, ήρθε να παραθερίσει στο χωριό μου και μου μίλησε για το ΕΑΜ. Μου είπε για το πρόγραμμα και της είπα πως μου αρέσει.
Μετά από λίγες μέρες, ήρθε ο Σωκράτης Καλλέργης, του Λυκούργου αδελφός, για να μου μιλήσει για το ΕΑΜ, το πρόγραμμα και να με οργανώσει. Του μιλούσα, του μιλούσα και κάποια στιγμή με διέκοψε. «Βρε Κατινιώ, το ξέρεις ότι είσαι κομμουνίστρια; Πως έχεις γεννηθεί κομμουνίστρια»; Εγώ; Ούτε που ξέρω τι είναι ο κομμουνισμός, του είπα. «Κι όμως είσαι γεννημένη κομμουνίστρια. Και είσαι από αυτή τη στιγμή, στέλεχος του γυναικείου κινήματος».
Σε μία συζήτηση με το Γιώργο Αγγελιδάκη, αργότερα, του είπα πως για να πει κάποιος ότι είναι κομμουνιστής πρέπει πρώτα να είναι άνθρωπος. Και οι άνθρωποι μαλώνουν για μικροπράγματα. Όταν πάει η κότα να τσιμπήσει ένα μαρούλι από τον κήπο του άλλου, φτάνουν στα μαχαίρια. Για να τους βάλουμε στο Κόμμα θα πρέπει να τους κάνουμε πρώτα ανθρώπους και μετά να μπουν στο Κόμμα. «Μέσα στον αγώνα θα γίνουνε άνθρωποι», μου είχε πει. Δε νομίζω. Εμείς που είπαμε ότι θα αλλάξουμε τον κόσμο, αλλάξαμε στο σύνολό μας; Εμείς οι εξόριστοι που λέμε ότι αγωνιζόμαστε για έναν καλύτερο κόσμο, τις αδυναμίες που είχαμε τις εξολοθρεύσαμε ολοκληρωτικά; Εγώ σου λέω όχι.
Στον αγώνα παρακινούσα τον κόσμο να αγωνιστεί, να μην κάτσει. Να μην ανοίγει την πόρτα στον κατακτητή. Να μην γονατίσει. Να κρύψει τα εισοδήματά του, να μην πάει ο φασίστας και του τα πάρει. Βοηθούσα να στέλνουμε τρόφιμα στο αντάρτικο, να στέλνουμε νέους αντάρτες για να ενισχύεται το αντάρτικο, να περιθάλπτουμε αγωνιστές. Η γυναίκα έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο στους αγώνες, παρά του ότι βρήκαμε πολύ αντίσταση από τους ίδιους τους αγωνιστές που δεν είχαν εμπιστοσύνη στις γυναίκες. Οι γυναίκες μαγείρευαν, ζύμωναν, έπλεκαν. Είχαμε τον παράνομο τύπο. Κάναμε πολλά. Ποια γυναίκα ήταν εκείνη που σκότωναν το παιδί της και θα έμενε αδιάφορη; Ποια μάνα ήταν εκείνη που δε θα ήθελε να κλάψει το παιδί της και να αντισταθεί;
Ο Γιάννης ο Ποδιάς ήταν παράνομος και είχε έρθει στην Αθήνα να τον κρύψω. «Όταν βρίσκομαι κοντά με αριστερούς, νιώθω πολύ όμορφα. Γιατί όσες αδυναμίες κι αν έχουν, οπωσδήποτε διαφέρουν από τους δεξιούς», του λέω. Γυρίζει και με κοιτάει. «Κατίνα, τους ανθρώπους θα τους βλέπεις σαν ανθρώπους. Όχι σαν δεξιούς κι αριστερούς. Γιατί υπάρχουν δεξιοί άνθρωποι που είναι καλύτεροι από έναν αριστερό. Και υπάρχουν αριστεροί που είναι ντροπή να λένε πως είναι αριστεροί. Γιατί είναι γουρούνια. Και πρόσεξε. Αν τυχόν βρεθείς σε στενό κύκλο, μην απογοητευτείς από το ίδιο σου το περιβάλλον». Σε φυλακή, σε εξορία, ξέρεις πόσες φορές τον θυμήθηκα; Από την πρώτη βραδιά που πήγα εξόριστη στη Μακρόνησο, κατάλαβα ότι το στρατόπεδο ήταν χωρισμένο σε δύο παρατάξεις. Μόνο σε βασικά ζητήματα ήμασταν ενωμένες.
Στην εξορία γιορτάζαμε την ημέρα της γυναίκας. Κάναμε εκδηλώσεις. Ήμουν καμιά δεκαριά χρόνια εκεί. Πάντα στα κρυφά. Κάναμε κρυφά ομιλίες μεταξύ μας. Οργανώναμε τη ζωή μας. Κάναμε συνεργεία με μοδίστρες και παπλωματούδες. Οι αναλφάβητες μάθαιναν γράμματα, άλλες αγγλικά, άλλες γαλλικά. Είχαμε μορφωμένες γυναίκες εκεί μέσα. Εγώ τους μάθαινα κρητικούς χορούς. Είχαμε χορωδία. Κάναμε ομιλίες, συνεδριάσεις. Διεκδικήσαμε να μαγειρεύουμε εμείς το φαγητό μας. Τα καταφέραμε και κάναμε καλύτερη τη ζωή μας. Μέσα στη βία, το ομαδικό ξύλο, τα βασανιστήρια, τις σφαγές, εμείς ήμασταν πάντα οργανωμένες κι αντιστεκόμασταν. Δίναμε γροθιά μες στο σκοτάδι.
Αγάπησα έναν σύντροφο. Όσο όμως ήμουν κυνηγημένη και δεν κοιτούσα να δεσμευτώ. Γιατί αν δεσμευόμουν θα κοιτούσα τον δεσμό. Εγώ κοιτούσα τον αγώνα. Αγαπούσα τον αγώνα. Οι άλλες αγάπες είναι μετά από αυτόν. Εδώ πεινούσα, τον έρωτα θα σκεφτώ; Ο αγώνας δε θέλει οικογένεια. Δεν έζησα κάποιον έρωτα, ούτε πριν, ούτε στην εξορία, ούτε μετά. Μπορεί να ερωτεύτηκα αλλά δεν άφησα τον εαυτό μου να συνδεθεί. Εγώ ήμουν μια ζωή παράνομη. Που να παντρευτώ; Στην εξορία ή στην παράνομη ζωή; Με ζήτησαν άνθρωποι που είχαν πολλά λεφτά. Τι; Να ξεπουληθώ; Δεν έχω ούτε παιδιά. Όλα τα παδιά που είναι στον αγώνα είναι παιδιά μου. Με αγαπούν και τα αγαπώ.
Από τα χρόνια της Κατοχής δεν ήξερα πολλά πράγματα για το Κόμμα. Πίστευα όμως και πιστεύω στον κομμουνισμό. Δεν πιστεύω όμως στους ανθρώπους που πήραν τον κομμουνισμό στα χέρια τους και τον ξεφτίλισαν. Δεν έπαψα να αγωνίζομαι. Είμαι αγωνίστρια. Ο κομμουνιστής έχει ιδανικά. Και τα ιδανικά ούτε τουφεκίζονται, ούτε σκοτώνονται, ούτε πεθαίνουν. Συνεχίζω τον αγώνα. Και τον συνεχίζω τώρα στα 98 μου χρόνια. Λυπούμαι που είμαι στο ηλιοβασίλεμα της ζωής γιατί τώρα καταλαβαίνω όλα τα κουκουλώματα, τις απάτες και τις ψευτιές που δεν ήξερα όταν ξεκίνησα. Γιατί θα είχα φωνάξει. Αν όλοι οι αγωνιστές είχαμε φωνάξει τότε γι’ αυτά που έκανε η Ηγεσία, θα είχαμε γλιτώσει πολλά. Θα συνεχίσω να αγωνίζομαι μέχρι την τελευταία στιγμή. Δεν σκέφτομαι να σταματήσω επειδή απογοητεύτηκα από τις Ηγεσίες. Η δική μου ανθρωπιά δεν εξαρτάται από την παλιανθρωπιά του άλλου.
Πιστεύω πως η γυναίκα πρέπει να αγωνιστεί γιατί σήμερα κινδυνεύει αυτή και τα παιδιά της περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Ένας πόλεμος καλλιεργείται αυτές τις μέρες. Ο αγώνας είναι σκληρός. Ο αγώνας θέλει πίστη και δύναμη και θάρρος. Κι εγώ θέλω να είμαι χρήσιμη στον αγώνα. Όταν πάψω να είμαι χρήσιμη, όταν θα πάψω να αγωνίζομαι, νομίζω θα πάψω και να ζω.
http://www.vice.com/gr/read/katina-shfakaki-tolmhrh-agwnistria
Θα χαθείτε στις πιο όμορφες εικόνες με έναν ανεπανάληπτο τρόπο. Απλά να θυμάστε να αναπνέετε…..
Πούλαγαν “πράσινη ανάπτυξη” ενώ άνοιγαν την κερκόπορτα στην φρίκη!
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Ο Βενιζέλος, ο Τσαυτάρης και όλο το παρασκήνιο για την κερκόπορτα στα μεταλλαγμένα
ΔΕΙΤΕ ΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ ΤΗΣ ΕΙΣΒΟΛΗΣ.
Πούλαγαν “πράσινη ανάπτυξη” ενώ άνοιγαν την κερκόπορτα στην φρίκη!
ΓΤ Καλαμπόκι TC 1507 και όχι μόνον…
Κερκόπορτα ακόμα και για κλωνοποιημένο κρέας!
Πρόλογος
Απορίες αλλά και οργή προκάλεσε η είδηση ότι ο Έλληνας Υπουργός εξωτερικών κ. Ε. Βενιζέλος δεν συνυπέγραψε την επιστολή των 12 Ευρωπαίων Υπουργών, με την οποία καλούν τον Επίτροπο Υγείας κ. Μπόργκ να αποσύρει την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για έγκριση του μεταλλαγμένου καλαμποκιού TC 1507.
Τα γεγονότα
Παρά τις προσπάθειες των οργανώσεων περιβάλλοντος και καταναλωτών στην ΕΕ, την Τρίτη 11/02/2014 το Συμβούλιο των Υπουργών Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της ΕΕ πήρε απόφαση ώστε να επιτραπεί να καλλιεργείται στην Ευρώπη του ΓΤ Καλαμποκιού TC 1507. Σύμφωνα με την «δημιουργό» εταιρία, η ΓΤ αυτή ποικιλία προορίζεται για ζωοτροφή και για παραγωγή βιοαερίου. Υπάρχει όμως ο κίνδυνος να επιμολύνονται άλλες καλλιέργειες, τρόφιμα και ζωοτροφές στις χώρες που θα καλλιεργείται αλλά και σε εκείνες που δεν θα καλλιεργείται αλλά θα εισάγεται.
Διαβάστε την συνέχεια:
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Ο Βενιζέλος, ο Τσαυτάρης και όλο το παρασκήνιο για την κερκόπορτα στα μεταλλαγμένα.
ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΤΟ ΤΟΠΙΟ ΣΤΗΝ ΤΡΙΦΥΛΙΑ, γιατί της Τριφυλίας οι ΛΙΓΟΙ ΔΕΝ Της ΑΞΙΖΟΥΝ! ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΥ.
Ο Βασίλης Αβραμόπουλος, συμπολίτης μας, συνταξιούχος μαθηματικός, αριστερός με την ευρύτερη έννοια του όρου, ακομμάτιστος πάνω απ’ όλα, αλλά για μένα, καλός συνεργάτης, κάντε ένα κλικ στις κατηγορίες μας στην 2η στήλη στο ΒΑςΑΒΡ και πάρτε μια γεύση, μου έστειλε την πιο κάτω επιστολή. Την έστειλε παντού και μέσω εμού και περιμένω εντός των ημερών να διαβαστεί από μια μεγάλη μερίδα συμπολιτών μας. Ο Βασίλης, πιο αισιόδοξος από μένα, πιστεύει ότι υπάρχει …ελπίδα, να …ελευθερωθεί ο Δήμος μας από κάθε τι που τον …σκοτώνει και ο λόγος του είναι πιστικός. Σε δυο μόνο σημεία θα σταθώ και θα σας την παραδώσω 1)Εμείς οι παλαιότεροι που λίγο πολύ με τον ένα η τον άλλο τρόπο ικανοποιήσαμε την υστεροφημία μας, ας αφήσουμε ζωτικό χώρο στη νεώτερη γενιά. 2) Η καινούργια Δημοτική Αρχή, να δημιουργήσει ένα σώμα από 25 έως 30 μέλη από εμάς που έχουμε άποψη και θέλουμε να ασχοληθούμε με τα κοινά δηλαδή ένα είδος Γερουσίας που θα συγκληθεί σε σώμα. Θα ασχολείται με κάθε θέμα που θα απασχολεί το Δήμο και οι πλειοψηφικές αποφάσεις της θα έχουν εισηγητικό χαρακτήρα, ενώ οι ομόφωνες αποφάσεις της θα είναι υποχρεωτικές για τη Δημοτική Αρχή!
Με άλλα λόγια φίλοι μου, όπως το ερμηνεύω εγώ, 3,4,5 τετραετίες στα κοινά, ότι ήτανε να δώσετε το δώσατε …ξεκαβαλήστε. Θα σας δώσουμε νέους ρόλους πιο …ρομαντικούς.
ΚΑΛΕΣΜΑ ΕΝΟΤΗΤΑς, ΣΥΜΠΟΡΕΥΣΗς ΚΑΙ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΤΗΝ ΤΡΙΦΥΛΙΑ!
Αυτές τις ημέρες γίνεται απόπειρα για διάλογο που αφορά στις επερχόμενες αυτοδιοίκητικές εκλογές. Όλες οι απόψεις προσπαθούν να συνεισφέρουν με το δικό τους τρόπο στη βελτίωση του σημερινού τοπίου και επομένως είναι απολύτως σεβαστές και αποτελούν αφορμή για εποικοδομητικές συζητήσεις!
Τα προβλήματα είναι τεράστια και όλοι γνωρίζουμε ότι οι υπαίτιοι για την χρεωκοπία της χώρας μας έχουν συγκεκριμένη ταυτότητα! Δεν μπορούμε να αγνοήσουμε ότι η σημερινή κυβέρνηση με τα ισοπεδωτικά, απάνθρωπα και εξοντωτικά μέτρα που παίρνει, έχει διαλύσει τον κοινωνικό ιστό στη περιοχή μας , (αλλά και σε ολόκληρη την Ελλάδα). Έχει φέρει σε απελπισία τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους, οδηγεί στο περιθώριο τους μικρούς και μεσαίους επαγγελματίες και στην περιοχή μας και οδηγεί τον αγροτικό μας πληθυσμό στην απόγνωση και τον πανικό με τα γνωστά προβλήματα από τις μεταχρονολογημένες ακάλυπτες επιταγές και τα απανωτά κανόνια με θύματα κύρια τους αγρότες μας!
Τα μνημόνια του πατριώτη μας Σαμαρά που μεταλλάσσεται κατά το δοκούν και του Βενιζέλου που άκριτα ακολουθεί για να συντηρείται στην εξουσία, έχουν εξαφανίσει το κοινωνικό κράτος με αποτέλεσμα τα προβλήματα στην υγεία μας να είναι επώδυνα και εξοντωτικά μιας και τα ασφαλιστικά ταμεία όλων μας αδυνατούν να καλύψουν τις βασικές μας ανάγκες για φάρμακα και περίθαλψη! Αποφάσεις των Σαμαρά –Βενιζέλου και των ημετέρων που μέχρι πρόσφατα τις υλοποιούσαν, είχαν ιδιαίτερες επιπτώσεις στην περιοχή της Τριφυλίας, γιατί υποβάθμισαν το Νοσοκομείο μας με αποτέλεσμα να το οδηγούν στη παρακμή και τελικά στη συρρίκνωση και τη μετατροπή του σε ένα Κέντρο Υγείας! Νομίζω ότι κανένας από μας δεν έχει ξεχάσει τους αγώνες που διαχρονικά έχουμε δώσει για να κρατήσουμε όρθιο το Νοσοκομείο, παρά την κοροϊδία και τις υποσχέσεις των κυβερνώντων και των ανίκανων εγκάθετων, για να μας πείσουν να καθόμαστε φρόνημα, να μην ανησυχούμε γιατί τα σχέδια που έχουν είναι να κάνουν το Νοσοκομείο μας δήθεν το μεγαλύτερο των Βαλκανίων! Την κοροϊδία λοιπόν νάτην την έχουμε μπροστά μας και είναι η συνολική ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ ΤΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΚΑΙ ΟΛΗς ΤΗς ΤΡΙΦΥΛΙΑς !
Οι Σαμαράς και Βενιζέλος με την πολιτική των μνημονίων υποβάθμισαν την παιδεία μας με μείωση στο ελάχιστο των αντίστοιχων κονδυλίων, με απολύσεις και απαξίωση των εκπαιδευτικών και του εκπαιδευτικού έργου! Με κατάργηση ειδικοτήτων και τμημάτων στην Τεχνική Εκπαίδευση με αποτέλεσμα στην περιοχή μας να συρρικνωθεί το ΕΠΑΛ να απολυθούν οι αντίστοιχοι εκπαιδευτικοί και οι μαθητές να τρέχουν από εδώ και από κει χωρίς να γνωρίζει κανείς τελικά τι θα απογίνουν!
Τα μνημόνια και η ανικανότητα της υπάρχουσας αλλά …ανύπαρκτης Δημοτικής Αρχής, δεν άφησαν κανένα περιθώριο κοινωνικής πολιτικής από την Δημοτική Αρχή με αποτέλεσμα η Τριφυλία να είναι μια βρώμικη και παραμελημένη επαρχία και να θυμίζει έντονα τις δεκαετίες του 50 και του 60, με δρόμους σκαμμένους και όλο λακκούβες λες και είναι βομβαρδισμένο τοπίο! Ακόμη και με χωματόδρομους μέσα στις πόλεις το 2014, που στις μέτριες βροχοπτώσεις μετατρέπονται σε χείμαρρους που δυστυχώς δεν έχουν παρασύρει μαζί τους τους υπεύθυνους για τη κατάσταση αυτή! Με περιοχές όπως πχ αυτή του Λαγκούβαρδου που εν έτει 2014 οι κάτοικοι υποφέρουν από την παντελή έλλειψη νερού ύδρευσης και άρδευσης παρά τις υποσχέσεις της εκάστοτε Δημοτικής Αρχής λες και οι άνθρωποι της περιοχής ανήκουν σε παρασαχάρια Αφρικανική χώρα και αυτό μόνο και μόνο για να τους έχουν μόνιμους και αποκλειστικούς ψηφοφόρους! Να μιλήσουμε για τα σκουπίδια που και όταν τα μαζεύουν είναι σα να έχουν μείνει στη θέση τους μια και δεν υπάρχει μέριμνα να έχουμε άρτιους κάδους σε συγκεκριμένες θέσεις, που είναι χωρίς σκέπασμα, με τεράστιες τρύπες και φοβερά σκουριασμένοι και να έχουμε την απαίτηση από τους δόλιους τους υπαλλήλους του Δήμου να κάνουν τι ? Να μαζεύουν τα σκουπίδια με τα χέρια άραγε η να κάνουν το αυτονόητο και δικαιολογημένο δηλαδή τα στραβά μάτια! Τι να πούμε για την ανυπαρξία της Δημοτικής Αρχής για τα θέματα που έχουν σχέση με την τουριστική ανάπτυξη της Τριφυλίας, με προγράμματα που θα μπορούσαν να βοηθήσουν τους αγρότες γιατί κοντεύουμε να ξεχάσουμε ότι ζούμε σε μια από τις πιο όμορφες περιοχές της Ελλάδας με ομορφιές και προϊόντα σπάνιας ποιότητας !
Αγαπητοί συμπολίτες και κάτοικοι της Τριφυλίας αυτά και όχι μόνο άμα δει κανείς αναρωτιέται γιατί δεν διαμαρτυρόμαστε, γιατί δεν αντιδράμε γιατί δεν παίρνουμε την κατάσταση στα χέρια μας και παραμερίζοντας τα κόμματα και τις κάθε είδους αγκυλώσεις, να κάνουμε επί τέλους το καθήκον μας: ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΤΟ ΤΟΠΙΟ ΣΤΗΝ ΤΡΙΦΥΛΙΑ, γιατί της Τριφυλίας οι ΛΙΓΟΙ ΔΕΝ Της ΑΞΙΖΟΥΝ! Μπορούμε, η στιγμή είναι κατάλληλη και η ευκαιρία που μας δίνεται ανεπανάληπτη! Μπορούμε όλοι εμείς που κάνουμε ή που συμφωνούμε με αυτές και άλλες διαπιστώσεις, να χτίσουμε ένα μέτωπο αντίστασης και διεκδίκησης του αυτονόητου στην περιοχή μας να καθίσουμε και να συνεννοηθούμε, να μιλήσουμε για εκείνα που εύκολα θα συμφωνήσουμε, να συζητήσουμε και να προτείνουμε λύσεις για αυτά που μας έχουν στερήσει γιατί είναι ανίκανοι και κοντόφθαλμοι και γιατί μέχρι σήμερα μας θεωρούσαν δεδομένους !
Φίλοι μου αυτές τις διαπιστώσεις κάναμε μερικοί από την περιοχή μας και προσπαθήσαμε να συνεννοηθούμε! Να βρούμε νέους τρόπους επικοινωνίας με τους συμπολίτες μας, να ξεφύγουμε από την αδράνεια και την αδιαφορία, να θυσιάσουμε λίγο από τον πολύτιμο χρόνο μας και να συναντηθούμε στους δρόμους της διεκδίκησης και της πάλης, για να διώξουμε το παλιό και φθαρμένο, να ξεφύγουμε από τη μιζέρια του απλού και αδιάφορου παρατηρητή και τελικά να πάψουμε να είμαστε συνένοχοι και να σταθούμε απέναντι στην εγκληματική αδιαφορία που οι ιθύνοντες αντιμετωπίζουν τον τόπο μας!
Προσπαθήσαμε λοιπόν να συγκροτήσουμε μια ας πούμε Δημοτική Κίνηση, αλήθεια με πολλή μεγάλη προσπάθεια και δυσκολίες, με λάθη και παραλήψεις, αλλά σίγουρα με μεγάλη αποφασιστικότητα και υπομονή, με ιδιαίτερη προσοχή ώστε αυτή η Κίνηση όχι μόνο να φαίνεται αλλά και να είναι πραγματικά ΑΔΕΣΜΕΥΤΗ και ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ, χωρίς οποιονδήποτε κομματικό προσανατολισμό, αλλά όμως να είναι έντονα πολιτική με προσανατολισμό σοσιαλιστικό με έντονο το στοιχείο της διεκδίκησης και της κριτικής της κεντρικής εξουσίας που σήμερα είναι υπεύθυνη για την περιφρόνηση των θεσμών την απαξίωση του κοινωνικού κράτους και την ψυχολογική και οικονομική εξαθλίωση των ανθρώπων! Οι δυσκολίες τεράστιες αλλά σιγά σιγά τις ξεπεράσαμε και σήμερα αισθανόμαστε μια μεγάλη ικανοποίηση ότι υλοποιήσαμε ένα όραμα που για πολύ καιρό φαινόταν ουτοπιστικό και απλησίαστο! Οικοδομήσαμε την « Ριζοσπαστική Αυτοδιοικητική και Αδέσμευτη Κίνηση Τριφυλίας», με στόχο να ανατρέψουμε μια παγιωμένη κατάσταση τέλματος και αδιαφορίας για τα συσσωρευμένα προβλήματα στην περιοχής μας και να μη επιτρέψουμε στα ανδρείκελα και τους υποστηριχτές αυτών των απάνθρωπων πολιτικών να παριστάνουν τους μεσσίες και να προσπαθήσουν αύριο να μας πείσουν ότι θα αρθρώσουν λόγο και θα ορθώσουν το ανάστημά τους μπροστά σε αυτούς που τους διόρισαν για να υπηρετήσουν χωρίς αντιρρήσεις τις πολιτικές των μνημονίων!
Την ΑΝΑΤΡΟΠΗ όμως δεν μπορούμε να την κάνουμε μόνοι μας , το γνωρίζουμε πολύ καλά αυτό! Όμως εκείνο που τρέμουν οι αντίπαλοί μας είναι να μη βρεθούμε όλες οι δυνάμεις του ευρύτερου Δημοκρατικού και Αριστερού χώρου, στον ίδιο δρόμο και τύχει να συναντηθούμε! Γιατί τότε γνωρίζουν πολύ καλά ότι θα πρέπει να μας παραδώσουν τα κλειδιά του Δήμου της Τριφυλίας! Ας κάνουμε φίλοι μου την προσπάθεια! Γνωρίζω ότι δεν είναι εύκολο! Γνωρίζω ότι πολλές φορές έχουμε διαφορετικές απόψεις για κάποια από τα θέματα που μας αφορούν! Γνωρίζω ότι μας υπολογίζετε σαν μια δύναμη ανατροπής και εμείς σας λέμε να πάμε μαζί! Χωρίς ίχνος εγωισμού, αλαζονείας, διάθεση ηγεμονισμού και πάθους για εξουσία! Με βαθειά συναίσθηση ότι για να συνεννοηθούμε θα πρέπει να κάνουμε κάποιες αναγκαίες υποχωρήσεις μέσα στα πλαίσια του αμοιβαίου σεβασμού και ευθύνης που οι περιστάσεις απαιτούν! Να παραμερίσουμε όλοι μας τις προσωπικές μας φιλοδοξίες, (που βεβαίως είναι θεμιτές) και πάνω από όλα να τοποθετήσουμε τη θυσία που ο κάθε ένας από μας πρέπει να κάνει προκειμένου να υλοποιήσουμε τον υπέρτατο στόχο που είναι η συνεννόηση, η συμπόρευση, και η συμφωνία σε ένα πρόγραμμα με έμφαση σε εκείνα τα σημεία που υπάρχει κοινή αντίληψη, (που πιστεύω ότι είναι και τα περισσότερα), και να χαράξουμε ένα σχέδιο διεκδίκησης και επίλυσης! Μία μόνο προϋπόθεση θα θέσω: Εμείς οι παλαιότεροι που λίγο πολύ με τον ένα η τον άλλο τρόπο ικανοποιήσαμε την υστεροφημία μας, ας αφήσουμε ζωτικό χώρο στη νεώτερη γενιά, σε αυτούς που είναι σήμερα κύτταρα της παραγωγικής διαδικασίας και έχουν κάθε δικαίωμα να διεκδικούν και να δικαιούνται τα ηνία της διοίκησης του Δήμου μας! Εμείς θα σταθούμε δίπλα τους σε αυτή τη προσπάθεια και με την πείρα που διαθέτουμε θα είμαστε χρήσιμοι και απαραίτητοι στο δύσκολο δρόμο προς την νίκη! Ύστερα θα υπάρχει και σημαντικός ρόλος και για μας! Η πρότασή μας θα είναι: Η καινούργια Δημοτική Αρχή, να δεσμευτεί από τώρα ώστε να δημιουργήσει ένα σώμα από ας πούμε 25 έως 30 μέλη από εμάς που έχουμε άποψη και θέλουμε να ασχοληθούμε με τα κοινά δηλαδή ένα είδος Γερουσίας που όμως θα συγκληθεί σε σώμα. Θα ασχολείται με κάθε θέμα που θα απασχολεί το Δήμο και οι πλειοψηφικές αποφάσεις της θα έχουν εισηγητικό χαρακτήρα, ενώ οι ομόφωνες αποφάσεις της θα είναι υποχρεωτικές για τη Δημοτική Αρχή!
Φίλοι μου, κρατάμε μια μεγάλη ευκαιρία στα χέρια μας! Η συγκυρία, μας επιτρέπει να είμαστε αισιόδοξοι! Το στελεχιακό δυναμικό που μπορούμε να διαθέσουμε, είναι εκτός συναγωνισμού! Η εμπειρία που διαθέτουμε όλοι μαζί, τεράστια! Εκείνο που λείπει είναι ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΛΕΞΗ: ΣΥΝΕΝΝΟΗΣΗ !!!
Της Τριφυλίας λοιπόν ‘’ΟΙ ΛΙΓΟΙ ΔΕΝ Της ΑΞΙΖΟΥΝ!
ΣΗΜ:Το κείμενο αυτό θα ήθελα να αποτελέσει μια προσπάθεια για διάλογο!Εκφράζω τις προσωπικές μου απόψεις και μόνο! Δεν υποτιμώ καμιά προσπάθεια και άποψη που έχουν σα στόχο τη συνεννόηση όλων των Δημοκρατικών και Αριστερών δυνάμεων της περιοχής μας για να κάνουμε τη μεγάλη ανατροπή !
Κυπαρισσία 23 Φεβρουαρίου 2014
Βασίλης Αβραμόπουλος
Εξαιρετικό σαπούνι για ξηρά και ευαίσθητα δέρματα.
Σαπούνι ελαιόλαδου με γάλα βιολογικό
Υλικά:
-
200γρ έλαιο καρύδας οργανικό
-
600γρ ελαιόλαδο αγνό, παρθένο
-
100γρ κραμβέλαιο ΒΙΟ
-
100γρ ηλιέλαιο ΒΙΟ
-
136γρ καυστική σόδα
-
220γρ νερό
-
120γρ γάλα ΒΙΟ
Προσοχή στη χρήση της καυστικής σόδας. Να φοράτε πάντα γάντια, μάσκα και γυαλιά και να έχετε καλλυμένα τα χέρια σας. Αν πέσει σόδα πάνω σας βάλτε ξύδι. Φυλάξτε τη σε ξηρό και απομονωμένο μέρος, μακρυά από παιδιά και κατοικίδια.
Οδηγίες:
-
Διαλύστε τα 136γρ καυστική σόδα σε 220γρ νερού (Τη σόδα στο νερό).
-
Ζυγίστε τα λάδια σας σε ένα σκεύος και ζεστάνετέ τα μέχρι να ομογενοποιηθούν.
-
Αφείστε το μίγμα νερού-σόδας να κατέβει στους 40 βαθμούς και μετρείστε τη θερμοκρασία στα λάδια σας να είναι επίσης 40 βαθμοί (Από 35-50 βαθμούς μπορούν να είναι, αλλά και τα δύο στην ίδια θερμοκρασία).
-
Ρίξτε το μίγμα νερού-σόδας μέσα στα λάδια σας και αρχείστε να ανακατεύετε. Προσθέστε το γάλα που πρέπει να είναι και αυτό στους 40 βαθμούς και ανακατέψτε με το στικ μπλέντερ.
-
Μόλις γίνει το trace, ρίξτε γρήγορα το μίγμα σας στο καλοὔπι.
-
Ξεκαλουπώστε μετά από 48 ώρες και αφείστε το να ωριμάσει 5 εβδομάδες.
Η ΜΗΤΕΡΑ ΤΩΝ ΓΡΙΦΩΝ: Η ΕΞΕΔΡΑ ΤΗΣ ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΤΗΣ 23ης ΜΑΡΤΙΟΥ.
ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ Η ΜΗΤΕΡΑ ΤΩΝ ΓΡΙΦΩΝ! Η ΑΦΗΓΗΣΗ ΦΟΒΕΡΗ ! Η ΛΥΣΗ ΤΟΥ ΓΡΙΦΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΗ ! ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΠΕΙΣΜΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΥΠΟΜΟΝΗ! ΟΠΩς ΣΩΣΤΑ ΠΑΡΑΤΗΡΕΙΤΕ Η ΑΦΗΓΗΣΗ ΔΕΝ ΔΙΝΕΙ ΤΟ ΜΕΤΡΟ ΟΠΟΙΟΥΔΗΠΟΤΕ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΥ ΠΟΣΟΥ ! ΚΑΙ ΟΜΩς Η ΛΥΣΗ ΕΙΝΑΙ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΈΝΗ ! ( ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΗς ΛΟΓΙΚΗς ΜΕ ΓΝΩΣΕΙς ΑΣ ΠΟΥΜΕ ΛΥΚΕΙΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΩ ΚΑΙ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ )! ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΥς ΠΑΡΟΛΟ ΠΟΥ Ο ΒΑΘΜΟς ΔΥΣΚΟΛΙΑς ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟς! ΜΗΝ ΑΣΧΟΛΗΘΕΙΤΕ ΕΤΣΙ ΓΙΑ ΝΑ ΙΚΑΝΟΠΟΙΉΣΕΤΕ ΤΟΝ ΕΓΩΙΣΜΟ ΣΑς Η ΓΙΑ ΠΛΑΚΑ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΘΕΙΤΕ!
Η ΕΞΕΔΡΑ ΤΗΣ ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΤΗΣ 23ης ΜΑΡΤΙΟΥ.
Στο Δημαρχείο της Καλαμάτας επικρατούσε αναβρασμός. Ήταν 20 Μαρτίου και η πόλη ετοιμαζόταν για τις γιορτές της Απελευθέρωσης από τους Τούρκους, στις 23ης Μαρτίου του 1821. Η Αναπαράστασή της γινόταν κάθε χρόνο στην ιστορική πλατεία με πλήθος κόσμου, ντόπιους και ξένους, καθώς και πολλούς επισήμους. Για την εξέδρα λοιπόν των επισήμων μιλούσε ο Δήμαρχος με δυο στενούς του συνεργάτες. – θα την κάνουμε ορθογωνική , όπως και πέρυσι, με τις ίδιες ακριβώς διαστάσεις. Φέτος όμως θα τη βάλουμε ανάμεσα στα δυο μεγάλα παρτέρια της πλατείας. Ο ελεύθερος χώρος εκεί είναι εκατό επί εκατό μέτρα και έτσι έχουμε άνεση. Εσύ Μπάμπη κοίταξε, σήμερα όμως, να βρεις στη μεγάλη αποθήκη του ξυλουργείου τις αντιολισθητικές πλάκες που στρώσαμε επάνω στην εξέδρα. Έχουμε βλέπετε και τους γερόντους, μη γλιστρήσει κανένας και τρέχουμε! Είναι κάτι τετράγωνες πλαστικές, ένα τετραγωνικό μέτρο η κάθε μια. Δε χρειάζονται κοψίματα, ταιριάζουν ακριβώς, αλλά πρόσεξέ τις γιατί δεν περισσεύει ούτε μία. Πάνω στις τέσσερις γωνίες της εξέδρας, δε μπαίνουν πλάκες. Εκεί θα τοποθετηθούν, ισογωνιασμένα όμως προσεκτικά, τα τεσσάρα τετραγωνικά βάθρα για τους τσολιάδες της τιμητικής φρουράς. Είναι εκείνα το γαλάζια ξύλινα, ένα τετραγωνικό μέτρο το καθένα και με ύψος καμιά είκοσι-τριάντα πόντους, δε θυμάμαι ακριβώς, αλλά δεν έχει σημασία. Πάρε το φορτηγάκι και πες στα παιδιά να τα φορτώσουν από σήμερα όλα αυτά, ώστε αύριο το πρωί να βρίσκονται στην πλατεία. Εσύ Πέτρο φρόντισε να βρεις, στη μικρή αποθήκη του Δημαρχείου, εκείνο το χοντρό γαλάζιο ύφασμα που καλύπτει γύρω-γύρω τις τέσσερις κατακόρυφες πλευρές της εξέδρας. Είναι τυλιγμένο, ένα μεγάλο ρολό, και τα μέτρα του είναι επίσης ακριβώς, στον πόντο. Το ρολό χωράει άνετα στο πίσω μέρος του τζιπ, ένα μέτρο ύψος είναι. Ειδοποίησε τους μαστόρους, να μεταφέρουν την ξυλεία με το μεγάλο φορτηγό και αύριο πρωί-πρωί αρχίστε την κατασκευή. Τις διαστάσεις της εξέδρας δεν τις θυμάμαι, αλλά τις ξέρει ο Χρηστέας ο μαραγκός. Εγώ πρέπει να φύγω το μεσημέρι για την Αθήνα και θα γυρίσω μεθαύριο. Βασίζομαι σε σας. Το βράδυ της ίδιας μέρας ο Μπάμπης τηλεφώνησε στον Πέτρο. Πέτρο, έχουμε πρόβλημα. Ο Χρηστέας λείπει με άδεια στο χωριό του και έχει πάει για κυνήγι. Αδύνατο να τον εντοπίσω με το τηλέφωνο. Κανείς άλλος δεν ξέρει τις διαστάσεις και ο Σταύρος δεν έχει αφήσει κανένα τηλέφωνο για να τον βρούμε στην Αθήνα -Τα ξέρω όλα αυτά, απάντησε χαμογελώντας περίεργα ο Πέτρος. Ο Μπάμπης ήταν φυσικός και ο Πέτρος μαθηματικός, γερά μυαλά και οι δυο τους. Συνεργάζονταν καλά, είχαν όμως και ανταγωνισμό για τη δεύτερη θέση στο Δήμο. -Εγώ, από τις πλάκες που μέτρησα, δε μπορώ να υπολογίσω τις διαστάσεις, συνέχισε χωρίς καθόλου καλή διάθεση ο Μπάμπης. Δίσταζε όμως να κάνει την κρίσιμη ερώτηση που τριγύριζε στο μυαλό του. Προτιμούσε να το προτείνει ο Πέτρος. -Και αυτό το ξέρω, είπε ο Πέτρος, αλλά μη στενοχωριέσαι, μέτρησα κι εγώ το ύφασμα, αλλά δεν έβγαλα τίποτα, βρισκόμαστε λοιπόν στην ίδια μοίρα. Αν όμως θέλεις να συνεργασθούμε, σίγουρα κάτι θα γίνει! Ο Μπάμπης σκέφθηκε λίγο, κοίταξε και τα χαρτιά του μουτζούρωνε όλο το απόγευμα και είπε θριαμβευτικά -Όχι πια Πέτρο μου, όχι και στην ίδια μοίρα. Εγώ τώρα «καθάρισα» θα τα πούμε το πρωί στην πλατεία’. Έκλεισε βιαστικά το τηλέφωνο, έκανε έναν τελευταίο έλεγχο και βολεύτηκε στην πολυθρόνα του αναπαυτικά. Άναψε ικανοποιημένος ένα τσιγάρο και χαλάρωσε. Την άλλη μέρα το πρωί ο Μπάμπης ξεκίνησε για την πλατεία, με σκόπιμη καθυστέρηση περίπου μισής ώρας, καλοδιάθετος και καμαρωτός. Ήταν σίγουρος πως όλοι θα τον περίμεναν με αγωνία για να αρχίσουν τη δουλειά. Δοκίμασε όμως μια αρκετά δυσάρεστη έκπληξη όταν έφτασε. Οι ξυλουργοί είχαν ήδη αρχίσει να κόβουν και να καρφώνουν μαδέρια και σανίδες! Και ο Πέτρος, γενικός «κουμανταδόρος». κρατούσε χαμογελαστός το πρόχειρο σχέδιο που είχε φτιάξει, με τις διαστάσεις της εξέδρας σημειωμένες ολόσωστα και πεντακάθαρα. Τις είχε και αυτός υπολογίσει. Ποιές ήταν οι διαστάσεις της εξέδρας ; ΥΠΟΜΟΝΗ ΕΠΙΜΟΝΗ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ !
Hindu: Ζωντανά, ενδιαφέροντα στιγμιότυπα από ινδουιστικό φεστιβάλ.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟ 2013, ΓΙΑΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΦΥΓΕ, ΑΛΛΑ ΜΑΣ ΑΦΗΣΕ …ΣΗΜΑΔΙΑ.
Ο …ΣΤΟΛΟΣ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΚΑΙ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΟΥ ΤΑ …ΤΣΙΡΚΟΥΛΑ. ΠΡΟΣΟΧΗ ΤΟ 2ο ΒΙΝΤΕΟ ΕΜΠΕΡΙΕΧΕΙ ΣΚΛΗΡΗ …ΤΣΟΝΤΑ.
Ακόμη και η απόδραση αντιμετωπίζεται από το αστικό Δίκαιο ως όλως ελαφρύ αδίκημα …
Καλή τύχη Χριστόδουλε.
Σκύλιασαν πάλι τα παπαγαλάκια της αστικής προπαγάνδας: «δεν επέστρεψε στη φυλακή ο επικίνδυνος τρομοκράτης Χριστόδουλος Ξηρός». Δύσκολα πείθουν, όμως. Η εποχή εκείνου του ντροπιαστικού καλοκαιριού του 2002, όταν εκμταλλεύτηκαν κάποιες συγκυρίες και κέρδισαν για λίγο το παιχνίδι, έχουν περάσει ανεπιστρεπτί.
Κανείς δε θεωρεί πλέον εχθρούς τους αγωνιστές των ένοπλων επαναστατικών οργανώσεων, εκτός από τους καπιταλιστές και τα τσιράκια τους. Κανείς άνθρωπος του λαού δεν αισθάνεται φόβο από τον Χριστόδουλο Ξηρό, τον Νίκο Μαζιώτη και την Πόλα Ρούπα, τους ανώνυμους αγωνιστές των ενεργών οργανώσεων του ένοπλου, όσο δηλητήριο κι αν χύνουν καθημερινά τα παπαγαλάκια, όση λύσσα κι αν βγάζουν οι εκπρόσωποι του αστικού συστήματος εξουσίας. Ουδέποτε ο λαός αισθάνθηκε να κινδυνεύει από τη δράση των ένοπλων οργανώσεων, γιατί ουδέποτε αυτές στράφηκαν ενάντιά του και πάντοτε έπαιρναν μέτρα για να μην κινδυνέψουν άνθρωποι του λαού.
Αντίθετα, ο λαός συνθλίβεται καθημερινά από το σύστημα που υπηρετούν οι κήρυκες της τρομοϋστερίας. Αυτό το σύστημα του έχει κάνει τη ζωή κόλαση. Αυτό το σύστημα γεννά και γιγαντώνει το φόβο για την επιβίωση του σήμερα και για το εφιαλτικό μέλλον. Οι άνθρωποι του λαού κοιμούνται και ξυπνούν με το φόβο ότι αύριο δε θα ‘χουν ούτε ψωμί να φάνε, ότι θα βρεθούν άνεργοι, ότι θα βρεθούν στο δρόμο, ότι δε θα ‘χουν ούτε περίθαλψη άμα αρρωστήσουν.
Κάθε κρατούμενος δικαιούται να διεκδικήσει την ελευθερία του. Ακόμη και η απόδραση αντιμετωπίζεται από το αστικό Δίκαιο ως όλως ελαφρύ αδίκημα, ακριβώς επειδή συνδέεται με τη φυσική τάση του ανθρώπου προς την ελευθερία. Κάθε πολιτικός κρατούμενος δικαιούται να καθορίσει τη στάση του με βάση αυτές τις αρχές.
Ο Χριστόδουλος Ξηρός δικάστηκε και καταδικάστηκε σε μια δίκη παρωδία, στην οποία κυριάρχησαν οι πολιτικές σκοπιμότητες και μόνον αυτές. Εμεινε εντεκάμισι χρόνια στη φυλακή, τα περισσότερα απ’ αυτά στην ειδική πτέρυγα απομόνωσης της έκτης πτέρυγας, στο υπόγειο των γυναικείων φυλακών. Αρρώστησε από αυτοάνοσο νόσημα, που συνδεόταν αποκλειστικά με τις συνθήκες κράτησης, και έδωσε αγώνα για να μεταφερθεί σε κανονική πτέρυγα. Τώρα αποφάσισε να μην ξαναγυρίσει στη φυλακή.
Οπως είπε ο συνήγορός του, ήταν μια πολιτική επιλογή. Μια πολιτική επιλογή σεβαστή και από πολιτική και από ανθρώπινη σκοπιά. Εμείς δεν έχουμε παρά να του ευχηθούμε αυτό που του εύχονται χιλιάδες Ελληνες: καλή τύχη Χριστόδουλε!
http://www.eksegersi.gr/Επικαιρότητα/20675.Καλή-τύχη-Χριστόδουλε
Οι προβλέψεις του Ισάακ Ασίμοφ 50 χρόνια πριν.
Οι προβλέψεις του Ισάακ Ασίμοφ το 1964 για το 2014
Πίσω στο 1964, ο φημισμένος συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας Ισάακ Ασίμοφ τόλμησε να κάνει μερικές εικασίες για το τι θα συναντούσε κανείς μέσα στην Παγκόσμια Έκθεση του 2014.
Χρησιμοποιώντας το ταλέντο του στο να οραματίζεται την τεχνολογία του μέλλοντος, οι προβλέψεις του Ασίμοφ πριν από πενήντα χρόνια είναι εντυπωσιακά ακριβείς, ενώ συγχρόνως προκαλούν και ένα αίσθημα κατάθλιψης, αναφέρει δημοσίευμα του BuzzFeed.
Διαβάστε παρακάτω σε ποιες έπεσε μέσα:
-
«Μια σκέψη που μου έρχεται, είναι ότι ο άνθρωπος θα συνεχίζει να απομυζά τη Φύση, σε μια προσπάθεια να φτιάξει ένα περιβάλλον που θα του ταιριάζει καλύτερα».
-
«Οι συσκευές για την κουζίνα θα έχουν εξελιχθεί σε τέτοιο βαθμό, που θα μπορούν να φτιάχνουν έτοιμα γεύματα, να ζεσταίνουν νερό και να το μετατρέπουν σε καφέ».
-
«Έτοιμα γεύματα, προμαγειρεμένα, θα βρίσκονται αποθηκευμένα στους καταψύκτες, περιμένοντας να ζεσταθούν για να καταναλωθούν αμέσως».
-
«Οι ηλεκτρονικές συσκευές του 2014, φυσικά, δεν θα έχουν καλώδια».
-
«Θα γίνει μεγάλη προσπάθεια για να σχεδιαστούν οχήματα με ρομποτικούς εγκεφάλους».
-
«Τα οχήματα θα μπορούν να ρυθμιστούν για συγκεκριμένους προορισμούς, χωρίς να χρειάζεται η παρεμβολή των αντανακλαστικών ενός οδηγού».
-
«Θα δοθεί μεγάλη έμφαση στη μετακίνηση με την ελάχιστη δυνατή επαφή με την επιφάνεια».
-
«Μέχρι το 2014 θα έχουν προσγειωθεί στον Άρη μόνο μη επανδρωμένα σκάφη, ενώ θα βρίσκεται στα σκαριά η προετοιμασία μιας επανδρωμένης αποστολής».
-
«Για μικρής απόστασης μετακινήσεις, κινούμενοι διάδρομοι (κυλιόμενες σκάλες) θα κάνουν την εμφάνισή τους στο κέντρο των πόλεων».
-
«Το 2014 υπάρχει μεγάλη πιθανότητα ο παγκόσμιος πληθυσμός να είναι 6,5 δισεκατομμύρια και ο πληθυσμός των ΗΠΑ 350 εκατομμύρια».
-
«Χάρη σε σύγχρονους δορυφόρους που θα αιωρούνται στο διάστημα, θα είναι δυνατή μια απευθείας κλήση σε οποιοδήποτε σημείο του πλανήτη».
-
«Οι επικοινωνίες θα γίνονται με ήχο και εικόνα και θα μπορείτε να δείτε και να ακούσετε τον άνθρωπο στον οποίο έχετε τηλεφωνήσει».
-
«Ένα από τα διάσημα εκθέματα της Παγκόσμιας Έκθεσης του 2014 θα είναι μια ανθρώπινων διαστάσεων τριδιάστατη τηλεόραση».
-
«Τα ρομπότ δεν θα είναι κοινά, ούτε πολύ προχωρημένα το 2014, όμως θα υπάρχουν».
-
«Κάποιες εργασίες ρουτίνας δεν θα μπορούν να τις κάνουν καλύτερα οι μηχανές από τον άνθρωπο. Η ανθρωπότητα θα γίνει μια φυλή φροντίδας των μηχανών».
-
«Ακόμη και τότε, η ανθρωπότητα θα υποφέρει από… βαρεμάρα».
-
«Οι λίγοι τυχεροί που θα απασχολούνται με δημιουργικές δουλειές, θα είναι μια μικρή ελίτ».
-
«Στην πραγματικότητα, η πιο μελαγχολική εικασία που μπορώ να κάνω για το 2014 είναι ότι σε μια κοινωνία αναγκαστικού ελεύθερου χρόνου και αναψυχής, η μόνη ένδοξη λέξη στο λεξιλόγιο θα είναι αυτή της… δουλειάς!».
Βέβαια, καταλήγει το άρθρο, ο Ασίμοφ μπορεί να μην έπεσε μέσα σε όλες του τις εικασίες –όπως για παράδειγμα ότι το 2014 θα υπήρχε μια Παγκόσμια Έκθεση–, όμως και πάλι κανείς μπορεί να πει ότι δεν τα πήγε και άσχημα με τις προβλέψεις του!
Περισσότερα: Οι προβλέψεις του Ισάακ Ασίμοφ το 1964 για το 2014 – Akous. Νέα
» Η ΝΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ» Η ΣΩΣΤΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΤΟΥ ΠΟΙΗΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΓΚΥΝΤΕΡ ΓΚΡΑΣ.ΑΠΑΓΓΕΛΕΙ Ο ΙΔΙΟΣ.
Ένα συγκλονιστικό ποίημα του Γερμανού συγγραφέα Γκίντερ Γκρας, με τίτλο «Η Ντροπή της Ευρώπης» κάνει το γύρο του κόσμου.
Και είναι συγκλονιστικό διότι κατ’ αρχάς πλέκει το εγκώμιο της Ελλάδας, της ιστορίας της και της προσφοράς της στον παγκόσμιο πολιτισμό και κατά δεύτερον στέλνει ένα ηχηρό μήνυμα στη χώρα του, τη Γερμανία για τη στάση της απέναντι στην Ελλάδα.
Ακούστε την απαγγελία του μεγάλου νομπελίστα συγγραφέα, και διαβάστε την σωστή μετάφραση του ποιήματος, μια και είχαν κυκλοφορήσει αρκετές εκδοχές….
ΡΕ ΜΕ ΤΟΣΑ …ΜΠΙΚΙΚΙΝΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΝΤΑ, ΠΩΣ ΘΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΕΙΣ ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΤΟΥ ΑΔΕΚΑΡΟΥ;
ΒΑΣΙΛΗς ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟς
ΔΕΝ ΒΛΕΠΩ ΔΕΝ ΑΚΟΥΩ ΔΕΝ ΜΙΛΑΩ !!!
ΓΙΑΤΙ ΑΝ ΔΩ ΚΑΙ ΑΝ ΑΚΟΥΣΩ ΤΟΤΕ ΘΑ ΑΡΧΙΣΩ ΝΑ ΜΙΛΑΩ !!!
Ναι σύντροφοι της κυβερνώσας αριστεράς που όσο πλησιάζετε στην κυβέρνηση τόσο η ευαισθησία σας μειώνεται και έτσι τα ερωτηματικά πληθαίνουν και μας κάνουν καχύποπτους ! Και αυτή η σιωπή σας για τα εκατομμύρια ευρώ που έχετε στους λογαριασμούς σας, αλήθεια πόσοι από σας, μετατρέπεται σε θυμό !
Σύντροφοι της κυβερνώσας αριστεράς νομίζετε ότι αν όλοι εμείς είχαμε όχι ένα εκατομμύριο αλλά ΤΑ ΜΙΣΆ ΚΑΙ ΑΚΟΜΗ ΠΙΟ ΛΙΓΑ, σε καταθέσεις και μετρητά, εσείς θα είχατε λόγο ύπαρξης ?!
ΟΧΙ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ! Και σίγουρα γνωρίζετε γιατί! Γιατί αυτό δεν λέγεται, ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ Η ΜΕΓΙΣΤΗ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ!
ΣΗΜ: Στα κανάλια δεν εμφανίζεται μόνο ο κάθε κύριος Τσουκαλάς, αλλά ολόκληρος ο ΣΥΡΙΖΑ που πρέπει εδώ και τώρα να απομακρύνει όσα από τα ΑΝΩΤΑΤΑ στελέχη του, μετράνε εκατομμύρια σε μετρητά και καταθέσεις !
Α ΝΑΙ ! εσείς δεν διακηρύσσετε με το ποιο έντονο ύφος ότι: «ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΝΟΜΙΜΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΗΘΙΚΟ»? Ή μήπως θέλετε να αποδεχθούμε το αντίθετο !
ΚΡΙΜΑ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ !
Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΚΑΙΣΑΡΑ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΜΟΝΟ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΤΙΜΙΑ ! Ή ΜΗΠΩς ΟΧΙ ?
Υπάλληλος σε εισπρακτική εταιρία. Του Δημήτρη Γ. Μαγριπλή. Ένα επίκαιρο διήγημα.
Υπάλληλος σε εισπρακτική εταιρία
Του Δημήτρη Γ. Μαγριπλή
Η θεία μου η Ελπινίκη με αγαπάει πολύ. Πάντοτε με φροντίζει και φυσικά νοιάζεται υπέρ το δέον για τη τύχη μου. Έτσι τελειώνοντας τις σπουδές μου το πήρε προσωπικά να με διορίσει. Δεν τα κατάφερε να με βάλει στην τράπεζα όπως ονειρευόταν, αλλά οι γνωριμίες της με βόλεψαν σε μια εταιρία που συνεργάζεται στενά με το τραπεζιτικό ίδρυμα. Η διαφορά ίσως να είναι, όπως με πληροφόρησε, η ασφαλιστική κάλυψη.
Δεν έπεσε και πολύ έξω. Ασφάλεια ΙΚΑ, σύμβαση χρόνου, 750 ευρώ και δυνατότητα ανόδου. Οι φιλοδοξίες δεν φτάνουν στη μονιμότητα μα είναι μια αρχή. Έτσι με διαβεβαίωσαν και οι γνωστοί μας. Παρουσιάστηκα αμέσως και μετά από ένα ολιγοήμερο σεμινάριο τοποθετήθηκα υπό τας διαταγάς του κυρίου Κούλη, ως υπεύθυνος υπάλληλος της εν λόγω εισπρακτικής εταιρίας.
Η αλήθεια είναι ότι δεν κατάφερα να κάνω καριέρα. Σε λίγους μήνες ο προϊστάμενος με απέτρεψε από τη συνέχεια και με διαβεβαίωσε πως ό,τι κι αν έκανα δεν είχα το νεύρο για τη δουλειά, ποτέ δεν θα μπορούσα να γίνω σαν κι αυτόν και φυσικά σε μια δουλειά με προδιαγεγραμμένο μέλλον είναι παράλογο να επενδύεις χρόνο.
Ανακουφίστηκα. Μάλλον , έσωθεν, είχα καταλήξει στα ίδια συμπεράσματα. Επιπλέον υπήρχε πρώτα και κύρια η πατρική οικία που με φιλοξενούσε και επίσης η ενασχόλησή μου με την τέχνη, που με επηρέαζε συναισθηματικά και δεν μου άφηνε περιθώρια για να αποδώσω τα μέγιστα στο καθήκον. Η ανεργία δεν ήταν ακόμη απελπισία και φυσικά υπήρχε μια άνεση στις αποφάσεις. Το λέω αυτό γιατί άφησα ψυχές στενάζουσες υπό την καθοδήγηση του κυρίου Κούλη.
Πράγματι αυτός ήταν μεγάλο ταλέντο. Δεν θα ξεχάσω ποτέ πώς έπειθε τους καθυστερημένους οφειλέτες της τράπεζας να ανταποκριθούν άμεσα στις υποχρεώσεις τους. Ο τρόπος που μίλαγε θύμιζε εισαγγελέα σε ώρα απόδοσης της κατηγορίας. Άλλες φορές ισοβίτη αρχηγό συμμορίας. Άλλοτε απλά παλιάνθρωπο. Δεν δίσταζε να απειλήσει. Μπορούσε να εξευτελίσει με κάθε τρόπο τον οφειλέτη. Δεν τον ένοιαζε η απάντηση. Πού είναι ο άλλος, ποιος πράγματι είναι, τι είναι, αν ζει ή αν πέθανε. Στην τελευταία περίπτωση χαιρόταν να απειλεί τους πενθούντες.
Ο άνθρωπος είχε ταυτιστεί με το ρόλο του. Τοκογλύφος και παράλληλα τραπεζίτης. Το ζούσε. Υποστήριζε τα συμφέροντά του. Αστέρι στην άβυσσο. Σωστός δαίμονας. Τα μάτια του άστραφταν όταν εκτελούσε τις εντολές της εταιρίας. Και αυτή τον επαινούσε. Έπαιρνε παχυλό μισθό. Είχε εξουσία. Άνεση και δόξα που φαινόταν ξεκάθαρα, τουλάχιστον σε καμιά εικοσαριά υφιστάμενούς του. Και όχι μόνο. Καινούργιο αμάξι ο κ. Κούλης. 4Χ4 για να μην δυσκολεύεται στις ανηφόρες της Αλίμου. Μεζονέτα 190 τετραγωνικά στο Φάληρο. Σε νεόδμητη οικοδομή. Ανάμεσα στα συν της θέσης του υπήρχε και η άμεση ικανοποίηση των χρηματοπιστωτικών του επιλογών. Η κάρτα του ήταν ζηλευτή. Και η ζωή του πολυτελέστατη. Τα γούστα του έδειχναν χλιδή. Ρούχα, στολίδια, εξόδους στα ακριβότερα μαγαζιά. Μόνο η χαλάρωσή του στα δωμάτια αισθητικής γνωστού ξενοδοχείου κόστιζαν τόσο που για τούς υπόλοιπους της ομάδας φάνταζαν έξοδα ονειρικά.
Ο διευθυντής μας αδιαφιλονίκητα ήταν το πρότυπο για τα νεότερα στελέχη ολόκληρης της εταιρίας. Είχε ακουστεί ότι ήταν και λαμπρός επενδυτής. Γενικά η κοινωνική του θέση και οι οικονομικές του σπουδές τού επέτρεπαν να διακινεί στο χρηματιστήριο χρηματικά ποσά με ευθύνη και ευρηματικότητα. Αρκετοί μικροκαταθέτες τού εμπιστεύτηκαν χρήματα. Όπως απεδείχθη, και η θεία μου η Ελπινίκη. Ο κ. Κούλης τελικά ήταν ο γνωστός μας. Γι’ αυτό και οι πατρικές συμβουλές για την αδυναμία μου. Ήταν πατέρας για όλους μας. Δεν θα ξεχάσω που με πατρική φροντίδα χαστούκισε την Ποπίτσα που με υπομονή και δάκρυα ομολόγησε ότι κάλυπτε οφειλέτη, άνεργο με τρία παιδιά, για δύο μήνες. Η συνάδελφος συνέχισε απλά να κλαίει και το αφεντικό μας με χαμόγελο συγχώρησης την χτύπησε ελαφρά και τόσο στοργικά στην πλάτη. «Πίσω στις δουλειές μας παιδιά». Ο γλυκύτατος, βλέποντάς μας να φεύγουμε με τα κεφάλια σκυμμένα μας φώναξε : «Φάτε τους!». Εμείς γελώντας τρέξαμε στα τηλέφωνα. Εκείνο το βράδυ το τμήμα μας έγραψε ιστορία. Ο κ. Κούλης πείστηκε ότι η δημοκρατία όχι μόνο βλάπτει αλλά και είναι ανασταλτική στην παραγωγικότητα.
Την επόμενη μέρα δεν πήγα για δουλειά. Η θεία ενημερώθηκε από τον ίδιο τον χρηματιστή της. «Δεν πειράζει παιδί μου, θα ψάξουμε για κάτι καλύτερο» μου είπε.
Ευχαρίστησα δεόντως και αφέθηκα στην πολυτέλεια της ελευθερίας. Κάποιοι μήνες δουλοπάροικος με είχαν σαφώς εξαντλήσει.
Πέρασε καιρός και με την μόνη που επεδίωξα επαφή ήταν η Ποπίτσα. Ζηλευτό κορίτσι. Είχε ικανότητες γάτας. Δούλευε συστηματικά τον κ. Κούλη και έτσι δούλευε ήδη πάνω από ένα χρόνο. Θεωρείτο κατόρθωμα. Αυτή με ενημέρωσε σχετικά. Ο προϊστάμενος επλήγη από την διεθνή οικονομική κρίση. Έχασε τις μετοχές, πούλησε το αμάξι κοψοχρονιά για να ξεπληρώσει κάποιους οφειλέτες του, προπαντός έχασε την υπόληψή του ως εμπειρογνώμονας, την κάρτα του, ακόμη και τη δουλειά του. Κινδυνεύει άμεσα και το σπίτι του. Χρωστάει 250.000 ευρώ στο ίδρυμα και έχει τρεις μήνες να δώσει δόση.
Λυπήθηκα πολύ και περισσότερο γιατί η Ποπίτσα έχει αναλάβει υπεύθυνα να του υπενθυμίζει τις υποχρεώσεις του προς την τράπεζα. Και είναι η πρώτη φορά που εννοεί με απόλυτη σοβαρότητα την δουλειά της.
Πρωτοδημοσιεύτηκε σε ηλεκτρονική μορφή, στο διαδικτυακό λογοτεχνικό περιοδικό, «Στον ίσκιο του Ήσκιου (www.iskiosiskiou.com)
Ο Δημήτριος Γ. Μαγριπλής (μένει στην Κυπαρισσία) σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και Κοινωνική Θεολογία στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Το 1999 αναγορεύτηκε διδάκτορας της Κοινωνιολογίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Θέμα της διδακτορικής διατριβής του είναι: Πολιτική και Θρησκεία στην κοινωνία του Βυζαντίου – Μια απόπειρα κοινωνιολογικής ανάλυσης του κινήματος των Ζηλωτών (1342 – 1349 μ.Χ.). Τόσο σε επίπεδο μονογραφίας (Σχέσεις και Λειτουργία των Θεσμών. Η διαπλοκή της πολιτικής και της θρησκείας στην κοινωνία του Βυζαντίου. Μια ιστορικο – κοινωνιολογική καταγραφή, Α. Σταμούλης, Θεσσαλονίκη 2003 / β’ έκδοση 2006 ), όσο και σε επίπεδο δημοσιεύσεων σε πλήθος επιστημονικών περιοδικών (Βυζαντινός Δόμος, Νέα Εστία, Πλάτων, Τετράδια ψυχιατρικής, Κοινωνική Εργασία, Θρησκειολογία, Σύναξη κ.ά.) και συλλογικών τόμων (ως αρθογράφος ως επιμελητής και ως υπεύθυνος επιστημονικής σειράς ), ασχολήθηκε κυρίως με όψεις του Πολιτιστικού φαινομένου από την Βυζαντινή περίοδο έως σήμερα.
Τα ερευνητικά ενδιαφέροντά του επεκτείνονται και στο αντικείμενο της Κοινωνιολογίας του Θανάτου, της Κοινωνιολογίας της Θρησκείας, όπως επίσης και της Κοινωνιολογίας της Κοινωνικής Πρόνοιας.
Εκτός από τις επιστημονικές μελέτες έχει ασχοληθεί με τη λογοτεχνία (διήγημα – ποίηση). Τελευταίο του βιβλίο είναι οι «ΔΕΚΑ ΜΙΚΡΕΣ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΜΕΝΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ» απο τις εκδόσεις ΝΕΟΣ ΑΣΤΡΟΛΑΒΟΣ – ΕΥΘΥΝΗ / Αθήνα 2012. Από το 1999 διδάσκει Κοινωνιολογία σε σχολές της Τριτοβάθμιας εκπαίδευσης (ως επιστημονικός συνεργάτης ), και από το 2006 εργάζεται ως διδάσκων στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου.